Κώστας Μητσοτάκης : Παρά την επιχείρηση πολιτικής «αγιοποίησής» του αδιάλλακτος εχθρός του λαού – Σταθερός και πιστός υπηρέτης της τάξης του

Share Button

Γράφει ο Παύλος Αλεξίου

Σε έναν πρωτοφανή διαγωνισμό εξωραϊσμού επιδόθηκαν όλα τα αστικά επιτελεία, τα ΜΜΕ, ντόπιοι πολιτικοί παράγοντες, αλλά και τα κόμματα της ψευδώνυμης αριστεράς, με στόχο την αγιοποίηση του τεθνεώτος Κώστα Μητσοτάκη. Αν ο Καραμανλής υπήρξε γι’ αυτούς ο Εθνάρχης, θέλησαν να αναδείξουν και τον Μητσοτάκη σε ρόλο Εθνικού ηγέτη. Και με το δίκιο τους, γιατί για μισό αιώνα, σε όλες τις δύσκολες για την κυρίαρχη τάξη ιστορικές καμπές, την υπηρέτησε με διορατικότητα, πείσμα, αποφασιστικότητα και κυνισμό (που πολλοί τον χαρακτηρίζουν δήθεν ως ειλικρίνεια).

Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική πολιτική ζωή για δεκαετίες, από το τέλος του εμφυλίου μέχρι και τις αρχές του 21ουαιώνα και πολλές φορές τους έβγαλε από δύσκολη θέση. Αν και πέρασε από σαράντα κύματα, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν αναλώσιμος – όπως το νεότερης κοπής πολιτικό προσωπικό – και επέζησε, ενώ η επιρροή του διατηρήθηκε ακόμη κι όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, μέσω των συχνών παρεμβάσεων-οδηγιών του και της οικογενειακής δυναστείας που ίδρυσε και κατάφερε να επιβάλει στην πολιτική ζωή του τόπου.

Από πολύ νωρίς, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, θεωρούνταν πρόσωπο εμπιστοσύνης των Βρετανών στην Κρήτη. Βουλευτής απ’ τα 28 του (1946) και υφυπουργός από τα 33 του χρόνια (1951). Πρωταγωνίστησε στην ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου (εκλεγμένης με ποσοστό 52,72%), με την αποστασία του 1965, μεταπηδώντας στη φιλοαμερικάνικη πτέρυγα της άρχουσας τάξης, συνέβαλε στο βασιλικό πραξικόπημα διάσπασης αυτού του κόμματος και στο σχηματισμό 3 δοτών κυβερνήσεων των Ανακτόρων, μέχρι να εξασφαλιστεί η πλειοψηφία, αποδεικνύοντας ότι δεν σεβόταν ούτε αυτή την αστική δημοκρατία. Το βασιλικό πραξικόπημα είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη εξέγερση των Ιουλιανών, την οποία βίαια κατέστειλαν οι κυβερνήσεις των «αποστατών», με συμμετοχή και του Κ. Μητσοτάκη, με νεκρό τον φοιτητή Σ. Πέτρουλα, ανοίγοντας το δρόμο για τα τανκς της 21ης Απριλίου 1967.

Χαλκέντερος, πολυμήχανος, μηχανορράφος και δολοπλόκος, παρά το στίγμα του αποστάτη που του είχε αποδώσει η λαϊκή οργή, κατάφερε με διάφορες κινήσεις και τη στήριξη μερίδας της πλουτοκρατίας να προσχωρήσει στη ΝΔ και να κερδίσει την ηγεσία της.

Το 1989-90, διαβάζοντας τα μηνύματα των καιρών (περεστρόικα, κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ, παγκοσμιοποίηση, Νέα Τάξη Πραγμάτων), έκανε την κυβέρνηση «κάθαρσης» (Τζαννετάκη) και «εθνικής ενότητας» (Ζολώτα) με τον ενιαίο τότε ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ, για να καταφέρει στη συνέχεια με 150 βουλευτές και με την εξαγορά ενός βουλευτή της ΔΗΑΝΑ (Κατσίκη) να κυβερνήσει από το 1990 ως το 1993, εφαρμόζοντας το μοντέλο ενός άγριου σκληρού θατσερικού τύπου νεοφιλελευθερισμού.

Ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, μετοχοποίηση του ΟΤΕ, ιδιωτικοποίηση της σφριγηλής τσιμεντοβιομηχανίας «ΑΓΕΤ-Ηρακλής», απολύσεις, δωρεάν παραχώρηση των αστικών λεωφορείων, πολιτικός υπεύθυνος της δολοφονίας του Ν. Τεμπονέρα το 1991 από ομάδα ΟΝΝΕΔιτών και των 4 πολιτών στου «Κάπα Μαρούση» (από πυρκαγιά που προκάλεσε η μαζική ρίψη δακρυγόνων).

Ήταν αυτός που απευθύνθηκε στα σώματα ασφαλείας, με την ιστορική φράση «το κράτος είστε εσείς», αυτός που χαρακτήρισε «unfair» (άδικο) το δημοψήφισμα για την απομάκρυνση του βασιλιά το 1974, αυτός που παρά τις κορώνες του για «σπάταλο» κράτος, παρέλαβε το δημόσιο χρέος στο 69,9% του ΑΕΠ και σε μια τριετία το απογείωσε και το παρέδωσε το 1993 στο 111,6% του ΑΕΠ! Με πολλές κουμπαριές και διορισμούς, με ιδιοκτησία ιδιωτικού αρχαιολογικού μουσείου, με εκθέματα προβληματικής προέλευσης, που μετά από δημοσιογραφικές αποκαλύψεις, αναγκάστηκε να τα δωρίσει στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων.

Πολλοί ήταν αυτοί από τους υμνητές του που δήλωσαν ότι «είχε την τύχη και την ατυχία να δικαιωθεί ενώ βρισκόταν εν ζωή». Κορύφωση της υμνολογίας στάθηκε το «πολιτικό μνημόσυνο» στη Βουλή, με τον Τσίπρα να πλέκει το εγκώμιο του Κ. Μητσοτάκη, και σε ρόλο αμήχανου συνεργού το ΚΚΕ. Δικαιώθηκε πράγματι γι΄ αυτούς, γιατί όχι μόνο η ΝΔ, αλλά και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ και ο δήθεν αριστερός ΣΥΡΙΖΑ ενστερνίζονται, εφάρμοσαν και

εφαρμόζουν, σε διάφορα μίγματα, την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, που πρωτοπόρος ο Μητσοτάκης εισήγαγε στη χώρα μας, «δικαιώθηκε» γιατί δεν κατάφερε από τότε να διαλύσει την κοινωνία και να μας κάνει φτωχούς τριάντα χρόνια πιο μπροστά.

Ο Κ. Μητσοτάκης υπήρξε πράγματι ένας από τους πιο ικανούς εκφραστές των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας. Ένας από τους αξιόλογους, πιο επικίνδυνους, πιο σκληρούς αστούς πολιτικούς, πάντα υποτελής στους ξένους και πάντα εχθρικός απέναντι στο λαϊκό κίνημα και σε όσους αγωνίζονταν για μια ανεξάρτητη και δημοκρατική Ελλάδα.

Η εξύμνησή του έρχεται σήμερα να εξυμνήσει εμμέσως, την πολιτική που με την κοφτερή και αδυσώπητη ματιά της διακηρύσσει η κόρη του Ντόρα Μπακογιάννη, αυτή που αδίστακτα επαγγέλλεται ο γιός του Κυριάκος, αυτή που εφαρμόζουν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις (είναι χαρακτηριστική η φωτογραφία όλων των πρωθυπουργών που κυβέρνησαν στα 7 μνημονιακά χρόνια).

Εκείνο που προκαλεί έκπληξη είναι η αποσιώπηση από το κόμμα του Περισσού της δράσης και του ρόλου του και ιδιαίτερα δυο σημαντικών στιγμών-οροσήμων στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, προκειμένου να συγκαλυφθεί η συνεργασία τους με τον εκλιπόντα, όπως πάντα άλλωστε κάνει για την αποσιώπηση ενοχλητικών γι΄ αυτό γεγονότων.

Έτσι σε μια απλή νεκρολογία στον Ριζοσπάστη (30-5-2017), για τον Μητσοτάκη, που αξίζει να διαβαστεί, οι δοτές από τα Ανάκτορα κυβερνήσεις του 1965 ονομάζονται «διάφορες κεντρώες κυβερνήσεις», ενώ δεν αναφέρονται καν οι συγκυβερνήσεις 1989-1990 και ξεπερνιούνται με τη διατύπωση : «Το 1984 εκλέγεται πρόεδρος της ΝΔ και τον Απρίλη του 1990 σχηματίζεται αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ, όπου ορκίζεται πρωθυπουργός». Θεωρούν ότι με την «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τον Μητσοτάκη, μπορεί να ξεχαστεί ή να εξαγνιστεί και το δικό τους αμαρτωλό παρελθόν, της συνεργασίας με τα κόμματα της αστικής τάξης, εναντίον των οποίων τώρα ξιφουλκούν με μεγαλοστομίες. Όμως ο λαός ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσει και τον Μητσοτάκη και τις συνεργασίες που αυτοί έκαναν μαζί του, δυσφημώντας την ιστορία και τις ιδέες της Αριστεράς.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *