Βιβλιοφιλία και φιλαναγνωσία
Δημοσιεύθηκε 29/11/2017 | Από user | Σχολιάστε
Γράφει ο Γιώργος Μαστορίδης
Βιβλιοφιλία και φιλαναγνωσία είναι παιδαγωγικές πρακτικές ή μόνο θεωρητικές έννοιες; Ευσταθούν οι κατηγορίες και οι καταγγελίες εναντίον των νέων για υφέρπουσα ηθική μειονεξία και φασιστική νοοτροπία, ότι είναι κακομαθημένοι (!) και κακοποιούν το Βιβλίο στο Σχολείο με γράψιμο, σκίσιμο ή/και κάψιμο; Με ποιον τρόπο και ποια μέθοδο καλλιεργείται στην Οικογένεια, το Σχολείο και την Κοινωνία ο σεβασμός στην πνευματική και υλική Αξία του Βιβλίου; Πώς μαθαίνουν οι νέοι στο Σχολείο ν’ αγαπούν το Βιβλίο;
Η λύση σε αυτά τα προβλήματα και ειδικά η απάντηση στο ερώτημα «Πώς μαθαίνουν οι νέοι ν’ αγαπούν το βιβλίο στο Σχολείο» είναι απλή και έχει δοθεί σε όλες τις Χώρες, με την Δωρεάν διανομή των Σχολικών Βιβλίων και την επιστροφή τους για νέα χρήση. Προληπτικά και πρακτικά, το προσφερόμενο Δωρεάν Βιβλίο φέρει στην πρώτη σελίδα τυπωμένη σφραγίδα, στην οποία καταγράφεται το Ονοματεπώνυμο του χρήστη και δηλώνεται ρητά και με απόλυτη σαφήνεια ότι το βιβλίο αποτελεί κοινωνική περιουσία πρέπει να διατηρηθεί σε άριστη κατάσταση για νέα χρήση. Στην ενδεχόμενη περίπτωση φθοράς του βιβλίου είναι υποχρεωτική η αντικατάστασή του με την αγορά άλλου αντιτύπου από το Βιβλιοπωλείο. Ο θετικός εθισμός στην ποιότητα της σχολικής βιβλιοφιλίας σε αντίθεση με την απέραντη θλίψη της αθλιότητας και της βαρβαρότητας των κακοποιημένων διδακτικών εγχειριδίων είναι στοιχειώδης διοικητική και οργανωτική υποχρέωση της Κοινωνίας και Πολιτείας.
Σε καμιά ανεπτυγμένη χώρα δεν συμβαίνει το Υπουργείο Παιδείας να μοιράζει εκατομμύρια βιβλία μιας χρήσης με τη γνωστή πρακτική «ανατυπώστε, μοιράστε, πετάξτε στα σκουπίδια»! Αντίθετα, με την ποιοτική και φιλική χρήση τους για μια τριετία ή πενταετία εξασφαλίζεται η σταδιακή βελτίωση της ποιότητας καθώς και η λειτουργία Αναγνωστικών Βιβλιοθηκών στα Σχολικά Συγκροτήματα με την πρόσληψη Σχολικού Βιβλιοθηκονόμου, χωρίς άλλη πρόσθετη φορολογία! Χώρος, Χρόνος και Χρήματα που εξοικονομούνται από την πολυετή εμπράγματη σχολική βιβλιοφιλία μπορούν να διατεθούν για να διασφαλίσουν τη Χαρά της καλύτερης σχολικής ποιότητας συνολικά: Ποιοτικά Προγράμματα Σπουδών, Ποιοτικά Εγχειρίδια, Ποιοτική Αναγνωστική Βιβλιοθήκη με Σχολικό Βιβλιοθηκονόμο σε όλα τα Σχολεία!
Η επιστροφή των Σχολικών βιβλίων για νέα χρήση προβλέπεται από τον Νόμο 1566/85 (Άρθρο 2, παρ. 7 και 43, παρ.1)! Είναι θεωρητικό και πρακτικό στρατηγικό σχέδιο Εκπαίδευσης με πιστοποιημένη ποιοτική εφαρμογή όχι μόνο στις αναπτυγμένες χώρες, αλλά και σε πολλά ελληνικά Σχολεία. Συγκεκριμένα, στο 65ο Γυμνάσιο Αθηνών κατά τη δωδεκαετία 1995- 2007 η εφαρμοσμένη και εμπράγματη σχολική βιβλιοφιλία απέφερε πολλαπλά οφέλη: ηθικά, ψυχοπαιδαγωγικά, οικολογικά, δημοκρατικά, κοινωνικά και οικονομικά. Ωστόσο, η πρακτική εφαρμογή του Ν. 1566/85 συνεχώς αναβάλλεται για λόγους συντεχνιακούς, κερδοσκοπικούς και ιδεοληπτικούς. Είναι καιρός να δοθεί τέλος στην κακοδιαχείριση των εκπαιδευτικών δαπανών, η οποία ευτελίζει και υποβαθμίζει την Δωρεάν Παιδεία με την σχολική κακοποίηση των βιβλίων και με την έλλειψη Σχολικών Αναγνωστικών Βιβλιοθηκών. Η κοινωνική και πολιτική διορατικότητα, ο Εκπαιδευτικός Προγραμματισμός σε βάθος Χρόνου, αφενός περιορίζουν την αλόγιστη κρατική σπατάλη πολύτιμων οικονομικών και ανθρώπινων πόρων και αφετέρου αντιμετωπίζουν προληπτικά την έλλειψη σεβασμού προς τα σχολικά πράγματα. Η διοικητική πολιτική προχειρότητα και αδιαφορία αποτελούν γενεσιουργές αιτίες ατομικών αρνητικών εθισμών, διδακτικών και μαθητικών, όπως η έλλειψη σχολικής βιβλιαγάπης και φιλαναγνωσίας. Η πολιτική άρνηση πρακτικής εφαρμογής στο Σχολείο της βιβλιοφιλικής Νομοθεσίας ευθύνεται και για τις αντίστοιχες ανεύθυνες συμπεριφορές ατόμων και συντεχνιών σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Η σχολική βιβλιοκαταστροφή δεν συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές της Παιδείας και του Πολιτισμού, με τις αρχές και τις αξίες της Περιβαλλοντικής και Πολιτιστικής Αγωγής. Αγωγή και εκπαίδευση αυτοαναιρούνται και ακυρώνονται με την σχολική βιβλιοκαταστροφή, η οποία στην πράξη είναι αντιεκπαιδευτική, αντικοινωνική και αντιδημοκρατική. Σχολείο και Βιβλίο αποτελούν παγκοσμίως βασική και αναγκαία, φιλική και ποιοτική, εκπαιδευτική σύζευξη. Η ποιότητα του ενός έχει άμεση επίδραση στην ποιότητα του άλλου. Εκπαίδευση που αγνοεί την βιβλιοφιλία και φιλαναγνωσία δεν μορφώνει πραγματικά τους νέους. Μπορεί και πρέπει να αλλάξει η διαχείριση με διπλή στοχοθεσία, την σταδιακή βελτίωση της Ποιότητας και την λειτουργία Σχολικών Βιβλιοθηκών με Βιβλιοθηκονόμους.
Σύμφωνα με την Καντιανή ηθική, η αλλαγή και η εξέλιξη (evolution) έρχεται «από την ηγεσία, από πάνω», ενώ η επανάσταση (r-evolution), «από την κοινωνία, από κάτω». Η ποιοτική χρήση των σχολικών βιβλίων μπορεί να οδηγήσει σε μια θεμελιακή και επαναστατική αλλαγή της εκπαιδευτικής Λογικής, Ηθικής και Αισθητικής στο Σχολείο, αλλά και γενικότερα, στην διαμόρφωση ορθολογικής, κοινωνικής και πολιτικής, νοοτροπίας. Η αγάπη και ο σεβασμός στις πνευματικές και υλικές αξίες, οι οποίες εκφράζονται με το βιβλίο, είναι και ατομική και συλλογική κατάκτηση.
Η αγάπη για το βιβλίο στο Σχολείο εμπεδώνεται συναισθηματικά, ορθολογικά και παιδαγωγικά «με την καρδιά, το μυαλό και το χέρι» (Corde, Mente et Manu). Με την πολυετή συνδιαχείριση Σχολικών Βιβλίων και Αναγνωστικών Βιβλιοθηκών πραγματώνεται η ποιοτική αναβάθμιση της Δωρεάν Παιδείας και εκπληρώνεται η προτροπή του Κωστή Παλαμά για την δημιουργικότητα του δασκάλου και την ποιότητα των βιβλίων: «ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία να είναι σαν κρίνα»!
29/11/2017 [email protected]
Κατηγορία/ες: Απόψεις, Πολιτισμός
