⁸Επάνω στα ψηλά βουνά,Μουργκάνα και Πωγώνι,
ερήμωσαν κάποια χωριά
και η καρδιά ματώνει.
Δεν ζούνε πια πολλοί εκεί,
μόνο οι αναμνήσεις,
μιλά ο αγέρας που φυσά,
πριν καν εσύ μιλήσεις.
Έρημα σπίτια, αρχοντικά,
αυλές χορταριασμένες,
ξώπορτες ξύλινες, βαριές,
σαρακοφαγωμένες!
Άπλωσε η φύση αργά-αργά
μια πράσινη αγκαλιά
και καταπίνει χτίσματα,
φουγάρα και σκαλιά!
Σβηστήκαν μνήμες και χαρές
και μες στο πέρασμά του,
έριξε ο χρόνος τη βαριά
θανατερή σκιά του…-
11 – 4 – 2019
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα.
