Φεβρουάριος 1913: Η απελευθέρωση της Πλεσιβίτσης-Πανηγυρική υποδοχή ελληνικού στρατού
Δημοσιεύθηκε 25/02/2020 | Από user | Σχολιάστε
Ο χειμώνας στην Ήπειρο 1912-1913 ήταν βαρύς με κρύα και χιόνια. Στα μέσα Φεβρουαρίου 1913 ο καιρός γύρισε στα Νότια κι έλιωσε το χιόνι που είχε πέσει στην πλατεία Πλεσιβίτσης. Με έκπληξη που δεν πίστευαν στα μάτια τους οι χωριανοί είδαν, ότι βγήκαν στην επιφάνεια της πλατείας οι τρεις πλάκες του Αγίου Κοσμά, που όταν τις τοποθέτησε είχε ειπεί: «Όταν φανούν οι τρεις πλάκες που έχω βάλει βαθειά στο χώμα στην πλατεία, τότε θα έλθει η λευτεριά». Από την χαρά τους άρχισαν να φωνάζουν: «Φάνηκαν οι πλάκες του Αγίου Κοσμά τώρα θα’ρθη η λευτεριά». Τώρα ήταν βέβαιοι. Και πράγματι η λευτεριά ερχόταν. Η είδηση της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων έφθασε αμέσως στην Θεσπρωτία ως σάλπισμα χαράς. Ελεύθεροι ύστερα από 482 χρόνια σκλαβιάς. Στα πρόσωπα όλων ζωγραφιζόταν το χαμόγελο και από τα χείλη έβγαιναν λέξεις θριάμβου «Νικήσαμε! Έπεσαν τα Γιάννενα! Λευτερωθήκαμε!».
Στην Πλεσίβιτσα η χαρμόσυνη είδηση έφθασε την ίδια μέρα. Το γεγονός το ανήγγειλαν στους κατοίκους οι χαρμόσυνες κινδυνοκρουσίες και οι τουφεκιές κι όλοι ξεχύθηκαν στην πλατεία και πανηγύρισαν το γεγονός. Η Ελληνική σημαία, που την είχε προμηθευτεί από καιρό ο σύλλογος Πλεσιβίτσης από την Κέρκυρα, κυμάτιζε στο κωδωνοστάσιο του Προφήτη Ηλία, στέλνοντας μήνυμα χαράς και περηφάνιας, για τους έως τώρα πικραμένους από τόσα χρόνια σκλαβιάς. Οι ευχές δίναν και παίρναν. Χαρά μεγάλη μέσα στο καταχείμωνο του Φλεβάρη, τραγουδώντας χόρευαν, θεωρώντας μέρα Πασχαλιάς κι Άνοιξη λέγοντας το «Χριστός Ανέστη, Ελλάδα Ανέστη, ζήτω η λευτεριά, ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η ηρωική Πλεσίβιτσα» και τσούγκριζαν κόκκινα αυγά. Τι κι αν πήρε η νύχτα. Κανείς δεν ήθελε να φύγει από την πλατεία.
Τα καταστήματα της πλατείας, αλλά και του Παρασπορίου, όλα ανοιχτά. Τα κεράσματα του τσίπουρου δυνάμωναν το κέφι, οι μεζέδες και το κρασί επίσης, γλέντι και χορός όλη τη νύχτα. Ξημέρωσε η μέρα και το γλέντι πήρε διαστάσεις. Έφθασαν στην πλατεία αρνιά και κατσίκια στις σούβλες, μπήκαν επάνω στα έτοιμα αναμμένα κάρβουνα, από τις μεγάλες φωτιές που έκαιγαν όλη τη νύχτα στην πλατεία και έσπαγαν την παγωνιά του χειμώνα και το γλέντι διατηρήθηκε όλη την ημέρα της Παρασκευής 22-2-1913 ως αργά τη νύχτα.
Την επόμενη μέρα Σάββατο από το πρωί άναψαν νέες θεμωνιές με ξύλα, να ψηθούν άλλα αρνιά και το γλέντι συνεχίστηκε σ’ όλη του την έκταση, με χορούς και τραγούδια έως το βράδυ. Ξημέρωσε η Κυριακή 24-2-1913, η εκκλησία γέμισε σαν πασχαλιά, από την μεγάλη προσέλευση των χωριανών, να ευχαριστήσουν τον θεό για την λευτεριά τους. Μετά την Θεία Λειτουργία εψάλλει Δοξολογία επί τη απελευθερώση. Μετά τον εκκλησιασμό, ετοιμάστηκε στην πλατεία νέο φαγοπότι που κράτησε ως τις πρωινές ώρες.
(απόσπασμα βιβλίου Ι. Πεγκα)
Κατηγορία/ες: Επικαιρότητα
