Π. Κυπριανός & Π. Τσάπες: ΕΠΑΛ-ξαφνικός θάνατος με 14 λέξεις

Share Button

Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που να μην συμφωνήσει στη διπλή διαπίστωση. Δεν έχουμε άξια των προσδοκιών μας Τεχνική-Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ). Χρειαζόμαστε καλή ΤΕΕ. Η κατάφαση της διπλής αυτής διαπίστωσης ουδόλως προήγαγε μία μακρόχρονη πολιτική επίτευξης του στόχου. Τουναντίον. Ότι πάει να γίνει θετικό κατεδαφίζεται.

Αναμφισβήτητος πρωταθλητής στην κατεδάφιση η ΝΔ. Κανείς δεν ξεχνά τα πεπραγμένα της επί υπουργίας Κ. Αρβανιτόπουλου. Καταργήσεις τομέων με υψηλή ζήτηση και επαγγελματικό αντίκρισμα, διαθεσιμότητα 2.400 καθηγητών. Η κυρία Ν. Κεραμέως με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Με ένα άρθρο, με 14 λέξεις.

Με ένα άρθρο

Με ένα άρθρο, το 51, 14 λέξεων τα ΕΠΑΛ αφανίζονται. Εν μέσω πανδημίας και μένουμε σπίτι, το άρθρο 51 του νομοσχεδίου «Αναβάθμιση της εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις προβλέπει»: «Μέγιστο όριο ηλικίας για την έγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια είναι τα δεκαεπτά (17) έτη».

Για να το χωνέψουμε, προστίθεται στο άρθρο 52 το ηλικιακό όριο των 17 ετών για εγγραφή ή μεταγραφή στα ΕΠΑΛ. Πώς αιτιολογείται η απόφαση; Η αιτιολογική έκθεση δεν διεκδικεί δάφνες ανάλυσης. Το άρθρο αυτό ξεπερνά κάθε όριο, σε κάνει να τσιμπιέσαι.

«Με την προτεινόμενη τροποποίηση καθορίζεται μέγιστο ηλικιακό όριο για την εγγραφή στα ημερήσια ΕΠΑΛ, με σκοπό την αποτελεσματικότερη πρόληψη φαινομένων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ ανηλίκων και ανηλίκων μαθητών. Παράλληλα επιχειρείται η σταδιακή αποσυμφόρηση από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑΛ, με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας δια του εξορθολογισμού της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή».

Δύο εκπληκτικά επιχειρήματα. Μόνο γι αυτά ο άγνωστος συντάκτης τους θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία της εκπαίδευσης. Σίγουρα δεν είναι κοινωνιολόγος, αυτός δεν θα μπορούσε να πει τόσο σπουδαία πράγματα. Για την πρόληψη της ενδοσχολικής βίας οι 18χρονοι δεν μπορούν να γράφονται στα ΕΠΑΛ. Ο 18χρονος είναι ενήλικας, ο 17χρονος ανήλικος. Η συνύπαρξη ενηλίκων με ανηλίκους γεννά ενδοσχολική βία. Αντίθετα, ο 16χρονος μπορεί να συνυπάρξει με τον 17χρονο, καθότι και οι δύο ανήλικοι, και ο 18χρονος με τον 30χρονο γιατί είναι ενήλικες. Έτσι, λοιπόν, θα λυθούν πολλά προβλήματα και το καυτό της ενδοσχολικής βίας στα ΕΠΑΛ. Αυτή η διαφοροποίηση δεν ισχύει στα ΓΕΛ. Να περιμένουμε και εκεί την ίδια ρύθμιση.

Η απαγόρευση εγγραφής, αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, γίνεται για να λυθεί κι ένα άλλο πρόβλημα, να βελτιωθεί η αναλογία διδασκόντων/διδασκομένων. Αυτό κι αν είναι πρωτότυπο. Δεν το είχε σκεφτεί μέχρι τώρα κανένας/καμία υπουργός. Γιατί να διοριστούν νέοι καθηγητές; Ιδού η λύση. Βέβαια, τώρα που το σκεφτόμαστε θα μπορούσε το πρόβλημα να λυθεί ακόμη πιο δραστικά: να μην επιτρέπεται καν η εγγραφή στα ΕΠΑΛ.

ΕΠΑΛ, ιδιωτικά ΙΕΚ και μαθητεία

Πριν δύο χρόνια, το 2017-2018, τα ΓΕΛ όλων των τύπων της χώρας αριθμούσαν 245.811 μαθητές. Από αυτούς ελάχιστοι έχασαν χρονιά. Την ίδια σχολική χρονιά τα ΕΠΑΛ αριθμούσαν 67.019 μαθητές. 29.976 ήταν 16 και 17 χρονών, γεννημένοι το 2002 και το 2001. 18.967 ήταν 18χρονοι και 18.076 παραπάνω. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο Κεραμέως μόνο οι πρώτοι, 29.976, και κάποιοι 18χρονοι, λιγότεροι από τους μισούς, θα μπορούσαν να παραμείνουν στα ΕΠΑΛ, 35 με 38.000 από τους 67.019, δηλαδή λίγο παραπάνω από τους μισούς.

Δεν ξέρουμε αν έτσι μειωθεί η ενδοσχολική βία. Σίγουρα θα βελτιωθεί η αναλογία εκπαιδευτικών/μαθητών χωρίς να προσληφθούν για πολλά χρόνια τα πολλά επόμενα χρόνια. Τι θα απογίνουν οι 30.000 μαθητές των ΕΠΑΛ; Θα πηγαίνουν στα Εσπερινά; Σε πολλές περιφερειακές ενότητες (νομούς) δεν υπάρχουν. Στις υπόλοιπες είναι ελάχιστα και στις μεγάλες πόλεις. Μπορεί ένας 17χρονος ή 18χρονος να κάνει κάθε μέρα πάνω από 50 και 100 χιλιόμετρα;

Σημαίνει αυτό ότι πολλά από τα παιδιά αυτά οδηγούνται εκτός σχολείου; Δεν υπάρχουν ιδιωτικά ΙΕΚ; Υπάρχουν. Ψηφίζεται κοτζάμ νομοσχέδιο για να στραφούν τα παιδιά αυτά σε ιδιωτικές εκπαιδευτικές δομές; Τα παιδιά αυτά, αγόρια στην πλειονότητά τους, προέρχονται κατά τεκμήριο από φτωχές οικογένειες. Άρα μόνο ορισμένοι μπορούν να πληρώσουν δίδακτρα. Μένουν συνεπώς εκτός εκπαίδευσης; Δεν θέλουμε να κάνουμε εικασίες αλλά έχουμε την αίσθηση ότι τα παιδιά αυτά οδηγούνται σε ένα δρόμο διαφορετικό από το σημερινό. Προβάλλει ανάγλυφα η προοπτική της μαθητείας βγαλμένης από τα παλιά. Μαθητεία σε κάθε είδους επιχείρηση, με όρους ευνοϊκούς γι αυτές, κοντά στο σπίτι αν χρειαστεί.

Χωρίς απολύσεις συνεπώς, όχι όπως στην εποχή του Κ. Αρβανιτόπουλου, το κυβερνών κόμμα μπορεί να πετύχει πολλούς στόχους: δεν σπουδάζουν όλοι, δεν προσλαμβάνονται νέοι καθηγητές, το σχολείο δεν έρχεται απλά στην αγορά εργασίας, την υπηρετεί, και, τέλος, μένει ευχαριστημένος και ο ΣΕΒ που χρόνια διαλαλεί ότι η ελληνική εκπαίδευση δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες της αγοράς.

* ο Παντελής Κυπριανός είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών

* ο Πέτρος Τσάπες είναι καθηγητής σε ΕΠΑΛ & αιρετός (ΑΠΥΣΔΕ) Ηπείρου

 

Αρχική Σελίδα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *