Στον Άρη και την Κλαίρη (θύματα του σεισμού στη Σάμο)

Share Button
Γυρίζαν τα παιδιά απ το σχολειό,
μέσ στη χαρά, πιασμένα χέρι-χέρι.
Μα η μοίρα είχε στήσει καρτέρι φονικό
και ξάφνου, άρπαξε τον Άρη και την Κλαίρη.
Γείρε καλή μου στον ώμο μου κι ακούμπησε,
ψιθύρισε στην Κλαίρη ο Άρης,
καθόλου μη φοβάσαι.
Οι δυό μας αγκαλιά θα σεργιανίσουμε,
στου παραδείσου τα σκαλιά,
μαζί μου πάντα θά σαι.
Κι αν οι γονείς μας βαθιά τώρα πονούν,
εμείς δεν φταίγαμε .
¨Ηταν γραφτό μας να φύγουμε νωρίς
κι ας μην το θέλαμε.
Αχ! μην πονάτε αγαπημένοι μας,
ούτε για μας πικρά να κλαίτε.
Ευτυχισμένοι είμαστε μαζί,
μόνο αυτό πρέπει να λέτε.
Πίσω του άφησε ο σεισμός πληγή και δάκρυ,
όμως τον πόνο τον αβάσταχτο,
τον μαλακώνει μόνο η αγάπη.-
Καλό παράδεισο, αγγελούδια.
Ηγουμενίτσα 3-11-2020
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *