Αν και η γνώση και κατανόηση του πολιτισμικού υποβάθρου αλλοδαπών ασθενών, μεταξύ άλλων προσφύγων και μεταναστών, είναι παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τη διαχείρισή τους κατά την παροχή υπηρεσιών υγείας, ορισμένοι εκ των κανόνων που αναφέρονται στο εν λόγω έγγραφο εγείρουν πλήθος πρακτικών και νομικών ζητημάτων για την εφαρμογή τους στις δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Στο πλαίσιο αυτό η απαίτηση «στοιχειώδους παροχής χώρου προκειμένου (οι μουσουλμάνοι) να ασκήσουν εκδηλώσεις λατρείας» προϋποθέτει υποδομές που οφείλει να παράσχει η ίδια η Διοίκηση του Νοσοκομείου. Η αφαίρεση «χριστιανικού συμβόλου πάνω από την κλίνη του ασθενούς» δεν είναι εφικτή όταν η συντριπτική πλειονότητα των θαλάμων νοσηλείας περιλαμβάνει τρεις, τέσσερις ή και περισσότερες κλίνες όπου νοσηλεύονται και άλλοι ασθενείς. Επίσης, η υποχρέωση παρουσίας γυναικών – ιατρών για την εξέταση-θεραπεία γυναικών μουσουλμάνων ή, εναλλακτικά, της παρουσίας νοσηλεύτριας όταν οι υπηρεσίες υγείας παρέχονται από άνδρα ιατρό είναι ασύμβατη με το σύστημα των εφημεριών οι οποίες προγραμματίζονται σύμφωνα με το διαθέσιμο προσωπικό ανά μονάδα και την ειδικότητα, και όχι βάσει φύλου. Το ίδιο ισχύει και για τη διεξαγωγή του τοκετού από άνδρα μαιευτήρα μόνο «όταν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για την έγκυο». Η δε έκτρωση τίθεται ως απαγόρευση, «ακόμη και όταν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού», δίχως να λαμβάνεται υπόψη ο σοβαρός κίνδυνος που ενδέχεται να διατρέχει η ζωή της κυοφορούσας. Μάλιστα αναγράφεται ότι η παράβαση της απαγόρευσης έχει «σοβαρότατες συνέπειες για τον ιατρό» ο οποίος «καλείται να πληρώσει ως αποζημίωση το λεγόμενο Diyyah (blood money)», σε καταφανή αντίθεση με ό,τι ισχύει στο εθνικό Δίκαιο.
Συμπερασματικά, οδηγίες όπως οι παραπάνω που μάλιστα τίθενται ως «ειδικοί κανόνες» αντίκεινται στην ισχύουσα νομοθεσία, παραβιάζουν αρχές της ιατρικής δεοντολογίας και είναι μη εφαρμόσιμες σύμφωνα με την ισχύουσα κατάσταση σε υποδομές και προσωπικό του Ε.Σ.Υ..
Κατόπιν τούτων ερωτάται ο κ. Υπουργός:
– Ποιος έλαβε την απόφαση για την έκδοση αυτών των οδηγιών;
– Έχει λάβει γνώση των οδηγιών αυτών; Έχουν δοθεί ανάλογες οδηγίες στο σύνολο των δημόσιων δομών Υγείας της χώρας; Εάν ναι, με ευθύνη ποιας διοικητικής Αρχής;
– Έχει λάβει γνώση των οδηγιών αυτών ο Διοικητής της 6ης ΥΠΕ;
– Ποια είναι η επίσημη θέση του Υπουργείου σχετικά με τη σκοπιμότητα και τη δυνατότητα εφαρμογής των οδηγιών αυτών;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Βασίλειος Γιόγιακας
Ανδρέας Κατσανιώτης
