Η εποχή της Χιμαίρας: Έλλειψη επικοινωνίας, Γράφει ο Δημήτρης Θωμάζος
Δημοσιεύθηκε 03/02/2017 | Από user | Σχολιάστε
Θα ήθελα , πριν διαβάσετε αυτό το κείμενο , να τονίσω ότι θα μιλήσω ως «τρίτος» .
Δηλαδή , ως κάποιος , που παρατηρεί τα γεγονότα , χωρίς άμεση εμπλοκή σε αυτά που θα αναφέρω.
Όταν είσαι εμπλεκόμενος δεν υπάρχει η δυνατότητα της καθαρής και κρυστάλλινης σκέψης.
Όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό , έχω αποστασιοποιηθεί από τα δικά μου βιώματα . Έχω επικεντρωθεί σε καταστάσεις που με προβληματίζουν , μιας που τις συναντώ πλέον μπροστά μου , σχεδόν καθημερινά.
Όταν γραφω κείμενο , αυτού του είδους , γράφω αυτά που παρατηρώ.
Όταν γράφω στίχο , αυτά που αισθάνομαι.
Η γυναίκα έχασε πολλές από τις ευαισθησίες της , για να μπορέσει να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα της εποχής ( εργασία , καριέρα , δουλειές στο σπίτι και μητέρα την ίδια στιγμή). Με λίγα λόγια έγινε πιο σκληρή και αδιαπραγμάτευτη σε ορισμένα θέματα..
Εκεί ακριβώς , χάθηκαν οι ρόλοι (μπήκαν στην άκρη).
Η γυναίκα εξακολουθεί να είναι ευαίσθητη αλλά επιλεκτικά και με πολλές άμυνες.
Ο άντρας έγινε υπερευαίσθητος και ανασφαλής με τους νέους ρόλους που ανέλαβε η γυναίκα.
Εκείνη θέλει να είναι δυναμική και ανεξάρτητη.
Την ίδια στιγμή όμως που έκανε δύο βήματα μπροστά , εκείνος έκανε δύο βήματα πίσω και η διαφορά από πριν είναι τέσσερα βήματα. Αυτό φυσικά δεν ανταποκρίνεται στο σύνολο , αλλά σε ένα μεγάλο ποσοστό των ανδρών της νέας γενιάς.
Μια διαφορά που είναι εμφανείς μόνο στο αντρικό φύλλο.
Αυτό που θέλει να δώσει ο ένας … δεν είναι αυτό που ζητάει ο άλλος. Και το βασικότερο … λείπει η επικοινωνία.
Μπορεί να μιλούν ακόμα και εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο και … και να μην λένε τίποτε ουσιαστικό.
Αντί να μάθει , ο ένας για τον άλλον , σημαντικά πράγματα , αναλωνόμαστε απλά , στο να δώσουμε στον άλλον να καταλάβει … εμάς.
Είναι σαν να κάνεις μια κοινοποίηση της δικής σου ψυχικής κατάστασης , δίνοντας στον άλλον την εντύπωση ότι αδιαφορείς για την δική του.
Αυτό που έχει μεγάλη ανάγκη μια γυναίκα , πάνω από όλα , είναι να νιώθει ότι την ακούν και της δίνουν την ανάλογη προσοχή.
Έχει ανάγκη από κάποιον που θα της δείξει ενδιαφέρον , χωρίς να την διακόπτει για να εκφράσει την δική του γνώμη .
Το πιθανότερο είναι «να περάσει στα ψιλά γράμματα» , ότι και να πεις , γιατί τη συγκεκριμένη στιγμή θέλει «να πει» και όχι «να ακούσει».
Εκείνος έχει συνηθίσει , εδώ και πολλές γενεές , να είναι αυτός που θα πρέπει να εκπέμπει μια ασφάλεια και μια σιγουριά στους γύρω του.
Να είναι αυτός που θα πάρει την πρωτοβουλία να «κυνηγήσει» , να πλησιάσει , να φλερτάρει ,όταν χρειαστεί , ακόμα και να θυσιαστεί για ότι αγαπάει.
Όλα αυτά , δύσκολα βγαίνουν από το DNA του.
Εκείνη , θέλει να είναι ανεξάρτητη , δημιουργική , δυναμική και να μην επιτρέπει στον εαυτό της το συναίσθημα να την παρασύρει και να δείξει ευάλωτη.
Το απεχθάνεται , αυτό γιατί στο παρελθόν αυτό την είχε καταδικάσει στο να υπομένει τα πάντα , χωρίς να μιλάει και να αντιδρά.
Κάτι που , πραγματικά συνέβη και ήταν οδυνηρό να την βλέπεις να ανέχεται κάθε ιδιοτροπία του άλλου.
Χωρίς να μιλά και χωρίς να έχει το δικαίωμα να αμυνθεί η να σηκώσει το κεφάλι και να πει … «-Ως εδώ!»
Στην προσπάθειά της αυτή , για να αναδείξει τις νέες πτυχές του χαρακτήρα της και των ικανοτήτων της , έχασε αρκετή από την θηλυκότητα της. Θεωρώντας την , υποσυνείδητα πολλές φορές , υπεύθυνη για τα τόσα δεινά του παρελθόντος.
Έτσι όμως άρχισε να γίνεται , κατά κάποιον τρόπο , περισσότερο «αντράκι» και απέκτησε πολλά «αρρενωπά» γνωρίσματα .
Το ντύσιμο , ο τρόπος συμπεριφοράς , η ομιλία , ο τρόπος ζωής που έκαναν τα αγόρια μέχρι πριν λίγο καιρό , της ασκούσαν μεγάλη έλξη.
Σαν να την γοήτευαν και … ίσως … να πίστεψε ότι αντιγράφοντας αυτές τις συμπεριφορές , μπορέσει να φέρει μια ισορροπία.
Μια ισορροπία όμως που δεν ήρθε ποτέ.
Για να γίνει αυτό , θα έπρεπε να υπάρξουν λεπτοί χειρισμοί και όχι ραγδαίες ή σαρωτικές αλλαγές.
Κάτι το οποίο συνέβη και η γλυκιά γεύση της υπεροχής , όπως όλοι μας γνωρίζουμε , παρασύρει σαν το τσουνάμι τις εξελίξεις στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλλων.
Πολλές φορές θα ακούσεις σε γυναικεία συζήτηση … -Χάθηκαν οι άντρες. Μα που πήγαν;
Η απάντηση είναι πολύ απλή και δεν θα έπρεπε να αναρωτιούνται καθόλου.
«-Εκεί που τους στείλατε.»
Προτιμούν , πολλές φορές , να απέχουν παντελώς , παρά να βρουν τον μπελά τους από μία λάθος κίνηση που μπορεί να τους κοστίσει πολλά. Ακόμα και σε περίπτωση διαφωνίας.
Πολλές φορές η διαφωνία και οι διαφορετικές απόψεις είναι υγιής. Όταν γίνονται με τον σωστό τρόπο , φέρνουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Με την διαφορά ότι , ο κερδισμένος , θα πρέπει να είναι πάντα η σχέση και όχι κάποιος από τους δύο.
Μερικές φορές συναντούμε παρερμηνείες σε συζητήσεις και διαφορετική αποκωδικοποίηση κάποιον εννοιών.
Αυτό όμως θα πρέπει να συνδέεται πάντα και με την προδιάθεση που έχει , ο καθένας από τους δύο , την δεδομένη στιγμή.
Εκείνος Εκείνη
Αγάπη =Φυλακή
Ενδιαφέρον =Ζήλεια
Ασφάλεια =Ασφυξία
Όμως και από την άλλη πλευρά υπάρχει αυτή η διαφορετική ερμηνεία κάποιων φράσεων ή λέξεων.
Εκείνη Εκείνος
Θέλω χώρο να αναπνεύσω. =Κάτι τρέχει. Χτυπάει καμπανάκι.
Με πνίγει η αγάπη σου. =Αρχίζω να ανησυχώ.
Δεν είμαι κτήμα σου. =Δεν είναι δική μου πια.
Και άλλα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε όμως εδώ φέραμε ορισμένα παραδείγματα , μόνο και μόνο για να δείξουμε ότι υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας και πιθανόν κατανόησης μεταξύ δύο ανθρώπων.
Φυσικά και υπάρχουν οι εξαιρέσεις , όπου πραγματικά , μέσω υπεκφυγών προσπαθεί , είτε ο ένας είτε ο άλλος , να καλύψουν η να κρύψουν κάτι. Με λίγα λόγια , απλές δικαιολογίες , για να πετύχουν κάποιον άλλο σκοπό. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα .
Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται όταν το «καθαρόαιμο αρσενικό» δείξει ότι είναι ευάλωτος και δείξει ευαισθησία προκειμένου να «σώσει ότι μπορεί να σωθεί».
Εκεί το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο .
Όταν εκείνη δει , αυτόν που θεωρούσε στυλοβάτη και αυτόν που την γοήτευσε , να χάνει την αξιοπρέπειά του ή το κύρος του … αμέσως χάνεται όλη η αίγλη και η γοητεία του , πέφτοντας στα μάτια της «πολλά επίπεδα».
Και φυσικά , ανεβαίνουν ραγδαία οι δικές της «μετοχές» , όπου εκτιμά την αξία της πλέον , πολύ ψηλά.
Κι όμως είναι κάτι που παρατηρούμε πολύ συχνά.
Παρόλο που ο λόγος που το παλεύουν τόσο πολύ , στην πραγματικότητα , είναι ότι … δεν αποδέχονται εύκολα την πιθανότητα της απόρριψης και μετά ακολούθου οι υπόλοιποι λόγοι.
Γι αυτό το λόγο και παρατηρούμε μία «έκρηξη» στην επικοινωνία μέσω της κοινωνικής δικτύωσης.
Όταν δεν είσαι πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνον που επικοινωνείς υπάρχουν κάποια , ψευδή κατά τα άλλα , «Υπέρ».
– Νιώθεις κάποια ασφάλεια χωρίς την άμεση επαφή
– Πλάθεις τον άλλον , στο μυαλό σου , όπως τον θέλεις και τον φαντάζεσαι (συνήθως ιδανικό).
– Προβάλεις τον εαυτό σου όπως θέλεις (πάντα ιδανικό )
Όλα αυτά όμως οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα , σε περίπτωση συνάντησης και γι αυτό συνήθως το αποφεύγουν οι περισσότεροι.
Θα μου πείτε και δικαιολογημένα μάλιστα , ότι εδώ , υπάρχει ένα τεράστιο θέμα έλλειψης επικοινωνίας ακόμα και στον εργασιακό μας χώρο , τον φιλικό μας περίγυρο και πολλές φορές με τα ίδια μας τα παιδιά ή τους γονείς μας.
Είναι και αυτή μια αλήθεια που πραγματικά «πονάει» πολύ.
Δεν είμαι όμως εκείνος που θα μπορέσω να δώσω λύσεις.
Αν είχα τις απαντήσεις αυτές θα έκανα άλλο επάγγελμα και πιθανόν , ένα επάγγελμα , που δεν θα αγαπούσα και τόσο πολύ.
Απλά , αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα και οφείλω να τα παρατηρήσω , όχι ως επικριτής , αλλά ως απλός άνθρωπος που λατρεύω να βλέπω ανθρώπους να χαμογελούν γύρω μου , ακόμα και όταν … δεν τους γνωρίζω καθόλου.
Δημήτρης Θωμάζος
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, Στιχουργός, Συγγραφέας
Κατηγορία/ες: Απόψεις
