Η εποχή της Χιμαίρας: Το Σύνδρομο του Χαμαιλέοντα
Δημοσιεύθηκε 03/01/2018 | Από user | Σχολιάστε
Γράφει ο Δημήτρης Θωμάζος
Κάποιοι άνθρωποι , κατά κάποιον περίεργο τρόπο , βρίσκονται στην κορυφή της «τροφικής αλυσίδας» και επιβιώνουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Προσαρμόζονται στα πάντα και δεν τους επηρεάζει τίποτε … ούτε εκείνους , ούτε τα σχέδιά τους.
Ελέγχουν με μεγάλη προσοχή το περιβάλλον και τους ανθρώπους.
Αφουγκράζονται τις επιθυμίες και τα «θέλω» των συνανθρώπων τους και κινούνται πάντα με γνώμονα την προσωπική τους επιτυχία … με όποιος κόστος … αρκεί να μην «κοστίσει αρνητικά» σε εκείνους.
Είναι εκείνα τα άτομα , που θα τα δεις να παραβρίσκονται παντού … στοχευόμενα και μελετημένα. Θα υπομείνουν άτομα και καταστάσεις , που όλοι οι υπόλοιποι θα απόφευγαν με κάθε τρόπο , αρκεί το αποτέλεσμα να είναι κερδοφόρο για εκείνους και τα σχέδιά τους
Ελίσσονται έξυπνα , χωρίς να τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα εάν οι μέθοδοι τους είναι πλασματικές και ανειλικρινείς.
Χαμογελούν , συνδιαλέγονται , επιλέγουν συνεργάτες και φίλους επειδή «πρέπει».
Όχι , επειδή «θέλουν».
Αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν συγκεκριμένα «βήματα» στις συναναστροφές και επιλογές τους. Πολλές φορές αισθάνονται καταπιεσμένοι και έρμαια των επιθυμιών τους.
«Όσο και εάν δεν σου αρέσει , πρέπει να το κάνεις , αλλιώς θα αποτύχεις.»
Η ικανότητά τους , να μπορούν να προσαρμοστούν , έχει περάσει σε «άλλο επίπεδο».
Ο άνθρωπος προσαρμόστηκε , στη πορεία της παρουσίας του στον πλανήτη , για λόγους επιβίωσης. Εκείνοι το κάνουν για λόγους διαβίωσης , προσωπικής και επαγγελματικής επιτυχίας.
Πολλοί θα το βρουν πολύ λογικό αυτό ως συμπεριφορά , ενώ κάποιοι θα πουν ότι είναι αναγκαίο για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε στην σημερινή κοινωνία.
Κάποιοι άλλοι θα το θέσουν και ως απαραίτητο κανόνα για την κοινωνικοποίηση ενός ατόμου.
Με λίγα λόγια θα προσπαθήσουν να με πείσουν ότι το σωστό είναι να μάθεις να ελίσσεσαι να «καταπίνεις» «αμάσητες τροφές» και συμπεριφορές αρκεί να γίνεται η δουλειά σου.
Να με πείσουν ότι … «εγώ» … δεν πρέπει να είμαι «εγώ» … αλλά εκείνος που … «πρέπει».
Να φορέσω δηλαδή μία «μάσκα» η οποία να μου επιτρέψει να γίνω αποδεκτός από το κοινωνικό σύνολο. Ακολουθώντας , φυσικά , κάποιους γενικούς κανόνες που έχουν θεσπίσει κάποιοι …. πάντα … κατά το δικό τους συμφέρον.
Γεμίσαμε από ανθρώπους που έχουν κρίση προσωπικότητας και ψυχολογικά προβλήματα επειδή δεν τους επιτρέπουν να είναι ο εαυτός τους.
Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που έχω κατατάξει στα άτομα που πάσχουν από το «Σύνδρομο του χαμαιλέοντα». Ένας προσωπικός όρος που επέλεξα για να χαρακτηρίσω τα άτομα αυτά , χωρίς ίχνος οίκτου ή ενοχής.
Άλλο η ευγένεια … η οποία είναι σημαντικό να υπάρχει στις συναναστροφές μας και άλλο η «διπλωματία».
Η διπλωματία είναι απαραίτητο να υπάρχει , ως «όρος» , για τους πολιτικούς και μόνο.
Η ελευθερία επιλογών , δεν είναι μόνο προσωπική μας υποχρέωση αλλά η παρουσία της θεωρείται απαραίτητη για την ψυχική μας υγεία.
Αρκεί , αυτές οι επιλογές μας , να μην επηρεάζουν αρνητικά , την ζωή κάποιων άλλων.
Εάν συμβεί αυτό , τότε η ελευθερία μας αυτή , κινείται πλέον στα πλαίσια της ασυδοσίας.
Έτσι λοιπόν καλούμαστε να αποφασίσουμε εάν θέλουμε να παίξουμε «κρυφτούλι» με τον ίδιο μας τον εαυτό , όπως πρέπει να κάνουμε και με τους άλλους.
Αρνούμαι κατηγορηματικά να γίνω …
… κάποιος που δεν είμαι
… κάποιος που «πρέπει» να είμαι
… κάποιος που προβάλει αυτό …
… που θα ήθελε να είναι …
… ενώ απέχει «εκατομμύρια χιλιόμετρα» από αυτό που «λανσάρεται» ότι είναι.
Προτιμώ τους μέτριους , μα αληθινούς ανθρώπους , από τους «κατασκευασμένους» και αλαζονικούς «φαμφάρες» που μόλις περάσει η «μπογιά» τους … πέφτουν στο «τέλμα».
Ένα «τέλμα» , στο οποίο δεν έμαθαν ποτέ να ζουν ή να το αντιμετωπίζουν και γρήγορα τους «καταπίνει» η λήθη.
Ότι λες και ότι κάνεις , να το κάνεις γιατί εσύ το θες … και όχι γιατί το απαιτούν οι «στόχοι» σου ή κάποιοι άλλοι. Να το κάνεις γιατί γεμίζει εσένα και πιστεύεις σε αυτό.
Ούτε να απογοητευτείς εάν δεν σε πάει η ζωή όπως θέλεις.
Εδώ ήρθες για να προσπαθήσεις , να αγωνιστείς να αποδείξεις (πρώτα απ’ όλα ) στον εαυτό σου ότι μπορείς και όχι να απολαύσεις ότι σου δόθηκε «έτοιμο» ή «δεδομένο».
Εάν τα τηρήσεις όλα αυτά … είσαι «άξιος» κι ας αποτύχεις … κι ας «γονατίσεις» …
… Μα … να ξανασηκωθείς και να συνεχίσεις.
Μάθετε να μένετε με ανθρώπους που σας εκτιμούν και όχι με εκείνους που σας «τιμολογούν» και σας «κοστολογούν» … ανάλογα με την «αξία» που θα έχετε και το «κέρδος» που θα αποκομίσουν όταν … έρθει η στιγμή να σας «πουλήσουν».
Κατηγορία/ες: Απόψεις
