Παράπλευρες απώλειες, Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου
Δημοσιεύθηκε 07/02/2018 | Από user | Σχολιάστε
Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου
Στο πρόσφατο παρελθόν, όσοι τουλάχιστον δραστηριοποιόντουσαν στον ιδιωτικό τομέα, είχαν μια αξιοπρεπή ζωή όπως όλοι.
Η παραπάνω κατηγορία πλήρωσε ακριβά το τίμημα της δημόσιας σπατάλης της μεγάλης πλειοψηφίας, των αιρετών και διορισμένων, όπως και τις εγκληματικές επιλογές τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων.
Πολίτες που ζούσαν και είχαν μια (έστω) στοιχειώδη ποιότητα ζωής, έχουν επωμιστεί το δυσβάστακτο χρέος αλλά και την κοινωνική απόρριψη εξ’ αιτίας των παραπάνω.
Αυτό σε μια δεδομένη κοινωνία, κάνει να χάνεται «το χαλί κάτω από τα πόδια», κυρίως στους «τελειωμένους» πρώην ελεύθερους επαγγελματίες.
Οι αυτοκτονίες και η δραματική ζωή, τα συσσίτια συνεχίζονται και στο (κατά Λιαντίνη) «τελεβίζιο» τυρβάζει η ασθενής ενημέρωση για διάφορα «σύμφωνα συμβίωσης» και των περί αυτών ή άλλων προτιμήσεών, διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Μόνο «σύμφωνα στείρωσης» μέσα από μια ύπουλη επικρατούσα λογική.
«Σύμφωνα επιβίωσης» του λαού, δεν προβλέπονται από κεντρικές εξουσίες αυτής της χώρας (?).
Όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά έχοντας δεδομένο το πρώτο, βουλιάζει και ο συναισθηματικός τους κόσμος σαν τραγική συνέπεια της οικονομικής απόρριψης. Κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για το δεύτερο που είναι σημαντικότερο απ’ το πρώτο. Τραγική συνέπεια του οικονομικού, είναι και ο συναισθηματικός παραγκωνισμός, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για τον καθένας μας!
Η κεντρική εξουσία αδίστακτη, συντομεύει τις διαδικασίες πτώχευσης του λαού, ο οποίος ζώντας το δικό του δράμα αδιαφορεί για το δράμα του διπλανού του.
Αποτέλεσμα να υπάρχει μια κοινωνία που δεν χαμογελάει πλέον, αλλά σκυθρωπιάζει ή γελάει κάπου – κάπου υστερικά, ενώ συζητήσεις πλέον δεν γίνονται παρά παράλληλοι μονόλογοι! Ακόμη και ηλεκτρονικά, γράφει ο καθένας αυτά που θέλει να πει και δεν διαβάζει τον συνομιλητή του…!
Ας ξανατονίσουμε το συναισθηματικό δράμα, λόγω της μη δυνατότητας να ανταποκριθεί ο λαός στην οικονομική φτώχια που έχει επιβληθεί. Άνθρωποι οικονομικά και βιοτικά αξιοπρεπείς πέφτουν κάθε μέρα σε συναισθηματική απαξία από αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι η σημαντικότερη παράπλευρη απώλεια που οδήγησαν τον λαό οι παραπάνω «εξουσίες» (με ή χωρίς εισαγωγικά). Το δράμα συνεχίζεται και καταλήγει ενίοτε στα φαρμακεία, στους ψυχολόγους ή στα ιδρύματα. Μια αθέατη κατάσταση δίπλα μας. Πολλοί το παρατηρούμε, καποιοι δίνουμε σημασία αλλά ελάχιστοι μπορούν ίσως να βοηθήσουν, κάποιοι προτίθενται ίσως, μόνο …να βλάψουν!
Το βέβαιο είναι πως αρκετοί από τον λαό που πληρώνει τις «μάσες» των παραπάνω.
Εύκολα θα δεχτούν την απόρριψη από ανθρώπους στους οποίους είχαν ακόμη και επενδύσει συναισθηματικά.
Αυτή η ψυχολογική, είναι και η σημαντικότερη παράπλευρη απώλεια, που έπεται της οικονομικής!
Κατηγορία/ες: Απόψεις, Επικαιρότητα
