Ένα γράμμα στον κορωνοϊό-Ψηλά τα χέρια

Share Button

Αγαπητέ (μισητέ θέλω να πω ) κορωνο’ι’έ.
Επειδή νιώθω πως <<κρούεις>>την πόρτα μου,
θα ήθελα να κάνουμε μιά κουβεντούλα.
Γιατί πληγώνεις τους ανθρώπους;
Γιατί είσαι τόσο σκληρός κι αχόρταγος;
Δίνεις του χάρου τη χαρά,
σαν τι από μας γυρεύεις;

Στερείς παιδιά απ τους γονείς,
γονείς απ τα παιδιά τους.
Στερείς απ την αγάπη τους
κι από την αγκαλιά τους.

Δυό λόγια θέλω να σου πω,
να σε παρακαλέσω,
μην μου πειράξεις τα παιδιά
κι εγώ σε σέ θα τρέξω.

Μα δώσ μου το δικαίωμα,
κάνε μου αυτή τη χάρη,
μόνη μου μη μ αφήσουνε,
ο χάρος σαν με πάρει.

Να με ξεπροβοδίσουνε,
ο χάρος όταν έρθει,
όπως κι εγώ <<ξεκίνησα>>
άντρα, γονείς κι αδέρφι.

Κι εσύ να ξέρεις άκαρδε,
λίγα είν τα ψωμιά σου,
ζωή δεν θά χεις για πολύ.
Να τρέμει η αφεντιά σου.

Ψηλά τα χέρια , αρχιληστή,
κακούργε, τρομοκράτη,
πήρες χιλιάδες άτιμε,
κάνε και λίγο κράτει.

Το έμαθες; Το άκουσες
πως βγήκε το <<εμβόλιο>>;
ήρθε η σειρά να ψάλλουμε,
για σένα την <<εξόδιο>>.

Και δεν θα κλαίμε εμείς για εσέ
μονάχα θα γελάμε,
με το δικό σου το χαμό,
εμείς θα τραγουδάμε.-

Ηγουμενίτσα 10 – 11 – 2020.
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *