Ο εξωτερικός χώρος του Τερματικού Σταθμού Τ3 του Λιμένα Ηγουμενίτσας διαμορφώνεται ως νησίδα στο παράκτιο αστικό τοπίο της πόλης – ένας τόπος σχεδιασμένος για ταξιδιώτες και κατοίκους, για εκείνους που διασχίζουν καθημερινά τα όριά του και συμμετέχουν στη ροή του.

Η φύση, η αρχιτεκτονική και το φως υφαίνουν μια νέα ισορροπία· απαλές καμπύλες καθοδηγούν το βήμα, λιτά υλικά αγκαλιάζουν το βλέμμα, μεσογειακή βλάστηση συνοδεύει την πορεία με ρυθμό ανάλαφρο. Ένα σιντριβάνι ανακαλεί το κύμα, προσφέρει ανάσα, υπαινίσσεται συνέχεια – το νερό αποτελεί θεμελιώδη συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο λιμάνι και την πόλη.

Ο χώρος εντάσσεται σε μια ευρύτερη αγκαλιά που συνδέει την πόλη με τη θαλάσσια πρόσοψή της – έναν εναγγαλιασμό/δεσμό που ενοποιεί την κίνηση, τη λειτουργικότητα και την αισθητική· μια «δίνη» γύρω από την οποία όλα περιστρέφονται και μέσα από αυτή την αέναη ροή, ο χώρος ανανεώνεται, επανενώνεται: το νερό που ακατάπαυστα διαμορφώνει και συνδέει τα πάντα γύρω του.

Η σχεδιαστική προσέγγιση αντλεί έμπνευση απευθείας από την υδάτινη ταυτότητα του ευρύτερου περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναδύεται, μεταφράζοντας τα χαρακτηριστικά του λιμανιού και της θάλασσας σε οργανικές μορφές, που αποτυπώνουν την αέναη κίνηση και τη ρευστή δυναμική του νερού.

Η αρχιτεκτονική αντλεί επιρροές από τα φυσικά και ζωντανά στοιχεία του παράκτιου τοπίου, υιοθετώντας την καμπυλότητα των κυμάτων, τη ρευστότητα του νερού και την υδροδυναμική των σκαφών. Έτσι, αναδύεται ένας αισθητικός κόσμος, αρμονικά ενσωματωμένος στον λιμενικό ιστό, πλασμένος από οργανικές γραμμές και επιφάνειες, που δημιουργούν μια συνεχή σύνδεση με τη φύση.

Πέρα από τη στενή σχέση με το θαλάσσιο τοπίο, η πρόταση προσεγγίζει το λιμάνι ως τόπο διαρκούς αλληλεπίδρασης και πολυσήμαντης διέλευσης, όπου τέμνονται και συνυπάρχουν πολλαπλές ροές: επιβατών, οχημάτων, εμπορευμάτων, αλλά και οπτικών συνδέσεων με την πόλη.

Οι καμπύλες μορφές και οι ρευστές διαδρομές δεν αποτελούν απλώς αισθητικές επιλογές, αλλά λειτουργούν ως σχεδιαστικά εργαλεία που καθοδηγούν την κίνηση και συνθέτουν μια σαφή, διαισθητική και βιωματική χωρική εμπειρία. Η διαμόρφωση στοχεύει στην ενίσχυση της αντίληψης και της προσβασιμότητας, καθιστώντας την περιοχή περισσότερο λειτουργική και φιλόξενη.

Η ενσωμάτωση φυσικών και αρχιτεκτονικών στοιχείων – όπως οι πράσινες όασεις και οι επιφάνειες νερού – αναβαθμίζει την ποιοτική και περιβαλλοντική διάσταση της παρέμβασης. Η βλάστηση βελτιώνει το μικροκλίμα, προσφέρει φυσική προστασία από την ηλιακή ακτινοβολία και διαμορφώνει χώρους άνετους, ευχάριστους και δροσερούς.

Το στοιχείο του νερού, σε νοηματική συνέχεια με την κρήνη, υπερβαίνει την απλή αισθητική αναφορά· λειτουργεί ως σύμβολο της βαθιάς σύνδεσης ανάμεσα στο λιμάνι, την πόλη και τη θάλασσα, αναδεικνύοντας τη ρευστότητα, την ελαφρότητα και την ήρεμη αρμονία της σύνθεσης.

Η κρήνη παραπέμπει στην αέναη ροή του νερού, στη ρευστότητα της θάλασσας – το θεμελιώδες εκείνο στοιχείο που οργανικά ενοποιεί το λιμάνι με την πόλη. Ως κεντροβαρές στοιχείο του χώρου, σηματοδοτεί την απαρχή μιας συνεχούς ροής: καθώς οι σταγόνες του νερού διαχέονται στην επιφάνειά της, γεννούν μια διαρκή κίνηση που απλώνεται με φυσική αρμονία στον χώρο, σχηματίζοντας καμπύλες και διαδρομές, οι οποίες τον συνθέτουν ενώ ταυτόχρονα καθοδηγούν τον επισκέπτη με φυσικότητα και ρευστότητα προς τις επιμέρους λειτουργικές ενότητες.

Η «δίνη» που δημιουργεί η κρήνη δεν είναι μόνο φυσική, αλλά και μεταφορική: μέσα από τη δυναμική της ένταση, διαμορφώνει τον χώρο, συγκεντρώνει – σχεδόν «απορροφά» – όλα τα στοιχεία γύρω της, συνδέοντας την πόλη, τον παράκτιο χώρο και την είσοδο του κτιρίου σε μια αδιάκοπη ροή. Κάθε διαδρομή παραπέμπει στην κίνηση του νερού, γεννώντας μια αίσθηση ανανέωσης και δυναμικής σύνδεσης. Η αρχιτεκτονική σύνθεση αντλεί από αυτή τη δυναμική, αποτυπώνοντας τη ρευστότητα και την ελαφρότητα των κυμάτων. Τοιχία και διαδρομές, με κυματιστές γραμμές, παραπέμπουν στην αέναη κίνηση του νερού, μια ροή που γίνεται το οργανικό στοιχείο, το οποίο ενοποιεί και διαμορφώνει ολόκληρο τον χώρο.

Η σύνθεση του εξωτερικού χώρου αποπνέει μια αίσθηση ογκοπλαστικής αρμονίας, όπου η φυσική βλάστηση και η αρχιτεκτονική συνυπάρχουν με δυναμικό και οργανικό τρόπο. Η γραμμική αλληλεπίδραση των θάμνων με τα συμπαγή περιγράμματα των παρτεριών συνυφαίνει ένα γλυπτικό υφαντό, μεταμορφώνοντας τον χώρο σε ένα ζωντανό έργο τέχνης.

Η σύνθεση αυτή, που συνδυάζει την αυστηρή γεωμετρία με την ελευθερία της φύσης και άρει τα όριά τους, δεν περιορίζεται στην αισθητική διάσταση, καθώς επιδιώκει να διαμορφώσει το τοπίο με τρόπο που μοιάζει να σμιλεύει τον ίδιο τον χώρο. Παρτέρια και φυτεύσεις συνεργάζονται αρμονικά, αναπτύσσοντας συνθέσεις φυσικές, κομψές, λεπτεπίλεπτα εκλεπτυσμένες, ενσωματώνοντας την αρχιτεκτονική στο αστικό τοπίο με μια πρωτότυπη και ουσιαστικά καινοτόμο προσέγγιση.

Σε αυτό το πλαίσιο, το έργο υπερβαίνει τον ρόλο μιας απλής λειτουργικής υποδομής και αναδεικνύεται σε ένα χωρικό και ταυτοτικό σύστημα, όπου τεχνολογία και φύση συνυπάρχουν σε λεπτή ισορροπία. Η παρέμβαση αποσκοπεί στη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος φιλόξενου, αναγνωρίσιμου και αρμονικού, ενός τόπου που μετατρέπει τον τερματικό σταθμό από σημείο διέλευσης σε πεδίο ουσιαστικής αλληλοσυσχέτισης με το λιμενικό και αστικό τοπίο.

Το τελικό αποτέλεσμα συνιστά έναν δυναμικό, αλλά και συνεκτικό χώρο, ικανό να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της λιμενικής λειτουργίας, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει μια βαθιά και ποιοτική εμπειρία στον σύγχρονο χρήστη.

[…] [Αναδημοσίευση από συνθετική προσέγγιση / 2023, ενσωμάτωση: Η λευκή απόχρωση αποτελεί έναν καμβά στον οποίο το φως παιχνιδίζει, αναδεικνύοντας την αρχιτεκτονική μορφή, αντιπροσωπεύοντας την καθαρότητα και την αισθητική του νερού, αποπνέοντας μιαν αίσθηση αιθέριας ελαφρότητας και κίνησης. Τα κύματα του νερού χορεύουν σε αυτές τις επιφάνειες, προσφέροντας ένα θεατρικό θέαμα, καθώς αυτές συντίθενται από αρμονικές καμπύλες που παραπέμπουν στην αιώνια κίνηση των κυμάτων, αποτυπώνοντας την αφηρημένη ομορφιά της θάλασσας με εκλεπτυσμένη αισθητική.

Παράλληλα, η χρήση χυτού βοτσαλωτού μπεζ χρώματος για τους πεζόδρομους αποδίδει την αίσθηση της φυσικής γήινης ομορφιάς, της εδαφικότητας· αντανακλά τη φυσική παρουσία της άμμου και των παράκτιων τοπίων, προσθέτοντας έναν τοπικό, οικείο και γήινο χαρακτήρα στον χώρο, ενώ αποπνέει μια αίσθηση ζεστασιάς και ηρεμίας.

Αποτυπώνεται έτσι στον χώρο η αψεγάδιαστη λευκή “αφροποσία” των κυμάτων πάνω στην άμμο, παραπέμποντας στην ομορφιά των λευκών αμμουδιών και στην ορμητικότητα των αλμυρών κυμάτων της θάλασσας. Αυτή η αντίθεση μεταξύ του λευκού και του αμμώδους χρώματος δημιουργεί μιαν ενδιαφέρουσα οπτική αίσθηση, έναν αισθητικά ελκυστικό και ισορροπημένο συνδυασμό· μιαν επίγεια παράσταση της αρμονίας του νερού και της άμμου. ] […]

_____________________________________________

ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

ΕΙΣΑΓΩΓH

Το παρόν έργο αφορά την ανάπλαση και αναβάθμιση του εξωτερικού χώρου του Τερματικού Σταθμού Τ3 στο Λιμάνι της Ηγουμενίτσας, με στόχο τη βελτίωση της λειτουργικότητας, της ασφάλειας και της περιβαλλοντικής ενσωμάτωσης του χώρου. Η παρέμβαση έχει σχεδιαστεί για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες ροής κυκλοφορίας, άνεσης των χρηστών και ποιότητας του αστικού τοπίου, μέσα από μία προσεκτική και βιώσιμη σχεδιαστική προσέγγιση.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

– Βελτιστοποίηση της κυκλοφορίας οχημάτων και πεζών, με εξορθολογισμένες προσβάσεις και ασφαλέστερες διαδρομές.

– Αναβάθμιση του δημόσιου χώρου, με ενσωμάτωση πράσινων περιοχών και αρμονικότερη οργάνωση του περιβάλλοντος.

– Καλύτερη οπτική και λειτουργική σύνδεση με το λιμενικό περιβάλλον, ενισχύοντας την ταυτότητα του σταθμού.

– Η παρέμβαση βασίζεται σε βιώσιμες λύσεις και είναι προσαρμοσμένη στο θαλάσσιο πλαίσιο, τονίζοντας τη συνέχεια ανάμεσα στην αρχιτεκτονική, το τοπίο και την εμπειρία των χρηστών.

– Η φιλοδοξία είναι ο Σταθμός Τ3 να μην αποτελεί απλώς ένα σημείο διέλευσης, αλλά ένα αστικό σημείο αναφοράς, ικανό να βελτιώσει την ποιότητα του χώρου και την εμπειρία υποδοχής των επιβατών.

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΤΡΕΧΟΝ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η υπό ανάπλαση περιοχή βρίσκεται σε στρατηγική θέση εντός του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, λειτουργώντας ως κόμβος για τις ροές επιβατών και εμπορευμάτων. Χαρακτηριστικά της περιοχής παρέμβασης:

– Το κεντρικό κτήριο (Τερματικός Σταθμός Τ3) είναι ήδη κατασκευασμένο, όμως περιβάλλεται από αδιαμόρφωτους χώρους, χωρίς υποδομές για πεζούς και χωρίς στοιχεία αστικού εξοπλισμού.

– Η απουσία πράσινων περιοχών και σαφούς οριοθέτησης των χώρων περιορίζει την ενσωμάτωση του κτηρίου στο αστικό και λιμενικό περιβάλλον.

– Η κυκλοφορία γύρω από την περιοχή παρουσιάζει μη βελτιστοποιημένες προσβάσεις, ενώ οι πεζοδρομήσεις είναι αποσπασματικές, με τις υπάρχουσες διαβάσεις να μην οδηγούν σε σαφείς και συνεχόμενους πεζόδρομους προς τον σταθμό.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

– Έλλειψη οπτικής ταυτότητας και διαλόγου του κτηρίου με το περιβάλλον τοπίο.

– Περιορισμένη προσβασιμότητα και απουσία οργανωμένων διαδρομών πεζών.

– Μη αποδοτική χρήση του δημόσιου χώρου, με εκτεταμένες εκτάσεις παραμελημένες ή υποβαθμισμένες.

Στόχος του έργου: Η ενίσχυση της ενσωμάτωσης του Σταθμού Τ3 στο λιμενικό και ευρύτερο αστικό πλαίσιο, με ένα σχεδιασμό που θα εναρμονίζει τον χώρο με τη λειτουργία και τη στρατηγική του θέση.

ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ

Η προτεινόμενη παρέμβαση στοχεύει στη μετατροπή της περιοχής γύρω από τον Σταθμό Τ3 σε έναν λειτουργικό, φιλόξενο και πλήρως ενταγμένο στο λιμενικό και αστικό περιβάλλον χώρο. Η σχεδιαστική προσέγγιση συνδυάζει αρχιτεκτονικά, τοπιακά και κυκλοφοριακά στοιχεία για τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και της εμπειρίας του χρήστη, σύμφωνα με το αναπτυξιακό όραμα του λιμανιού της Ηγουμενίτσας.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

– Ανάπλαση των εξωτερικών χώρων με δημιουργία συνεχόμενων πεζοδρομήσεων, βελτιώνοντας τη σύνδεση του σταθμού με τον αστικό ιστό

– Ενσωμάτωση πράσινων περιοχών και αστικού εξοπλισμού, με μεσογειακή βλάστηση και φωτισμό που ενισχύει τόσο την αισθητική όσο και την ασφάλεια

– Νέα οργάνωση της κυκλοφορίας, με ορθολογική διαχείριση των προσβάσεων και των χώρων στάθμευσης, ώστε να βελτιστοποιηθούν οι ροές οχημάτων και πεζών

– Το υδάτινο στοιχείο (σιντριβάνι) λειτουργεί ως οπτικό και συμβολικό σημείο αναφοράς, αναδεικνύοντας το θαλάσσιο χαρακτήρα του χώρου και προσφέροντας έναν ζωντανό και ευχάριστο δημόσιο χώρο

ΒΑΣΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

– Αυξημένη προσβασιμότητα και ασφάλεια για όλους τους χρήστες

– Βελτίωση της λειτουργικής και αισθητικής ένταξης του σταθμού στο παράκτιο και λιμενικό περιβάλλον

– Αναβάθμιση του δημόσιου χώρου με σύγχρονο και αρμονικό σχεδιασμό

– Δημιουργία ενός πιο βιώσιμου και φιλικού προς τον χρήστη περιβάλλοντος

ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Το έργο δεν αποτελεί απλώς μια λειτουργική υποδομή, αλλά ένα χωρικό και ταυτόχρονα συμβολικό σύστημα ισορροπίας ανάμεσα στην τεχνολογία, τη φύση και την αισθητική ταυτότητα. Η παρέμβαση φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον φιλόξενο, αναγνωρίσιμο και αρμονικό, που αναβαθμίζει τον σταθμό όχι μόνο ως σημείο διέλευσης, αλλά και ως τόπο παραμονής και συσχέτισης με το λιμενικό και αστικό τοπίο. Το τελικό αποτέλεσμα συνιστά έναν δυναμικό και ολοκληρωμένο χώρο, ο οποίος εξυπηρετεί τις απαιτήσεις της σύγχρονης κινητικότητας, διασφαλίζοντας παράλληλα υψηλό επίπεδο ποιότητας στη χωρική εμπειρία των χρηστών.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Η σχεδιαστική προσέγγιση αντλεί άμεσα έμπνευση από τη θαλάσσια ταυτότητα του περιβάλλοντος, μεταφράζοντας τα χαρακτηριστικά του λιμανιού και της θάλασσας σε σχήματα και γεωμετρίες που αποδίδουν την κίνηση και τη δυναμική. Η αρχιτεκτονική εμπνέεται από τα φυσικά και δυναμικά στοιχεία του παράκτιου τοπίου, υιοθετώντας τη ρευστότητα των κυμάτων, την ευκινησία του νερού και την υδροδυναμική των πλοίων, δημιουργώντας έναν χώρο που εντάσσεται αρμονικά στο λιμενικό περιβάλλον. Η χρήση οργανικών γραμμών και συνεχών επιφανειών ενισχύει την αίσθηση σύνδεσης με τη θάλασσα, μετατρέποντας τον χώρο σε ένα “ζωντανό” στοιχείο που βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με το περιβάλλον του.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΤΟΠΙΟ

Το έργο αντιμετωπίζει το λιμάνι ως τόπο συνεχούς αλληλεπίδρασης και ροών, όπου διασταυρώνονται και συνυπάρχουν πολλαπλά ρεύματα:- οι ροές επιβατών, οχημάτων, εμπορευμάτων και οι οπτικές συνδέσεις με την πόλη. Οι καμπύλες μορφές και οι ρευστές διαδρομές δεν είναι απλώς αισθητικές επιλογές, αλλά σχεδιαστικά εργαλεία που καθοδηγούν τις κινήσεις και διαμορφώνουν μια ευανάγνωστη και διαισθητική χωρική εμπειρία. Η διάταξη του χώρου στοχεύει στη διευκόλυνση της αντίληψης, την ενίσχυση του προσανατολισμού και τη βελτίωση της προσβασιμότητας και της λειτουργικότητας.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ

Η ενσωμάτωση φυσικών και αρχιτεκτονικών στοιχείων, όπως οι πράσινες περιοχές και τα υδάτινα στοιχεία, ενισχύει την ποιοτική και περιβαλλοντική αξία της παρέμβασης. Η επιλεγμένη βλάστηση συμβάλλει στη βελτίωση του μικροκλίματος, προσφέροντας σκίαση και καθορίζοντας άνετους χώρους στάσης και αναμονής για τους επιβάτες. Το υδάτινο στοιχείο, μέσω της κεντρικής κρήνης, δεν αποτελεί μόνο αισθητικό μέσο αλλά και σύμβολο του δεσμού μεταξύ λιμανιού και θάλασσας, υπογραμμίζοντας τη ρευστότητα και την ελαφρότητα της σύνθεσης.

_____________________________________________

ΣΧΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΥΝΘΕΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Ο σχεδιασμός του εξωτερικού χώρου του Τερματικού Σταθμού Τ3 βασίζεται σε μια πολυεπίπεδη προσέγγιση, όπου τα στοιχεία τοπίου και αρχιτεκτονικής συνεργάζονται αρμονικά για τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού και λειτουργικού περιβάλλοντος. Το παρακάτω διάγραμμα αποδομεί τη σύνθεση, αποκαλύπτοντας τα βασικά επίπεδα σχεδιασμού από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα επίπεδα/στοιχεία του χώρου:

1. Πεζοδρόμιο – Περιμετρική πρόσβαση

Αποτελεί το εξωτερικό πλαίσιο της σύνθεσης, εξασφαλίζοντας τη σύνδεση με τον ευρύτερο αστικό ιστό και τις ροές κυκλοφορίας πεζών. Κατασκευάζεται με αντιολισθηρές πλακοστρώσεις σε ουδέτερους χρωματικούς τόνους, ενισχύοντας την οπτική καθαρότητα και την ευκολία πρόσβασης.

2. Βατές επιφάνειες – Καμπύλα μονοπάτια

Οι καμπύλες διαδρομές καθοδηγούν την κίνηση με φυσικό, διαισθητικό τρόπο. Η επιφάνειά τους, κατάλληλη για άτομα με κινητικές δυσκολίες (χαλαζιακό δάπεδο σε φυσική, μπεζ απόχρωση τύπου άμμου, με ματ υφή), αντανακλά τη ρευστότητα του θαλάσσιου τοπίου.

3. Επιφάνειες γκαζόν – Χώροι πρασίνου

Αποτελούν το κύριο στοιχείο πρασίνου στη σύνθεση. Οι επιφάνειες γκαζόν είναι οργανικά κατανεμημένες σε νησίδες, ενισχύοντας την αίσθηση ροής και συνεχούς κίνησης. Προσφέρουν οπτική άνεση, διαπνοή και δροσιά βελτιώνοντας το μικροκλίμα της περιοχής.

4. Θάμνοι και μεσογειακή φύτευση

Ελεγχόμενου ύψους φύτευση (όπως Laurus Nobilis) διαμορφώνει ημιδιαφανή όρια, κατευθύνει τις κινήσεις και προσφέρει φυσική σκίαση και ιδιωτικότητα. Η χρήση ανθεκτικών, μεσογειακών ειδών εξασφαλίζει βιωσιμότητα και μειωμένες ανάγκες συντήρησης.

5. Περιγράμματα Παρτεριών – Καμπύλα συμπαγή χαμηλά τοιχία από οπλισμένο σκυρόδεμα

Στοιχεία χαμηλής δόμησης, τα οποία λειτουργούν τόσο ως αισθητικά όρια όσο και ως δομικά στοιχεία που καθοδηγούν, οριοθετούν και διαμορφώνουν τις ροές του χώρου. Συμβάλλουν στη διαβάθμιση του τοπίου, στην ανάδειξη των φυτεύσεων και στη σαφή διάκριση των ζωνών κυκλοφορίας και στάθμευσης. Κάθε ένα από αυτά, σε όλο το μήκος του/περίμετρό του, φέρει γραμμική ταινία φωτισμού LED, προσφέροντας έτσι έναν διακριτικό, αλλά ταυτόχρονα λειτουργικό φωτισμό που ενισχύει τόσο τη σύνθεση του χώρου όσο και την αισθητική του. Ο φωτισμός υπογραμμίζει τις διαδρομές και ενισχύει τη βραδινή ασφάλεια και αισθητική.

6. Δέντρα – Ψηλή φύτευση

Ψηλά δέντρα (π.χ. φοίνικες, κυπαρίσσια, πεύκα) δημιουργούν κατακόρυφους άξονες σύνδεσης με τη μεσογειακή ταυτότητα του τόπου. Παρέχουν σκίαση, βελτιώνουν το μικροκλίμα και ενισχύουν τη βιοποικιλότητα.

7. Υδάτινο στοιχείο – Κρήνη

Η κρήνη αποτελεί τον πυρήνα της χωρικής σύνθεσης. Είναι κυκλικής διάταξης και παραπέμπει στη ροή και την κίνηση του νερού, ενισχύοντας τη σύνδεση του λιμένα με τη θάλασσα και προσφέροντας μια αίσθηση δροσιάς και ηρεμίας.

8. Αστικός εξοπλισμός & φωτισμός

Ο αστικός εξοπλισμός περιλαμβάνει, εκτός από τους γραμμικούς φωτισμούς LED του σημείου 5, φωτιστικά σώματα χαμηλής και μέσης κλίμακας, καθώς και σημειακά φωτιστικά που ενσωματώνονται διακριτικά στον χώρο. Αυτά αναδεικνύουν μορφές και σχήματα, όπως προβολάκια για δέντρα και φυτεύσεις, και φωτιστικά κολώνων uplights που φωτίζουν από κάτω προς τα πάνω.Τα κολωνάκια φωτισμού, τοποθετημένα σε κυματιστή μορφή, κατασκευάζονται από ατσάλι ή αλουμίνιο με ηλεκτροστατική βαφή, προσφέροντας εξαιρετική αντοχή στη σκουριά και τη διάβρωση για μακροχρόνια χρήση σε εξωτερικούς χώρους.

Συνολικά, η σύνθεση ενοποιεί φυσικά και τεχνητά στοιχεία σε ένα ενιαίο τοπίο, όπου η λειτουργικότητα, η αισθητική ταυτότητα και η περιβαλλοντική ευαισθησία συγκλίνουν σε ένα ολοκληρωμένο όραμα. Ο εξωτερικός χώρος δεν αποτελεί απλώς ένα μέσο διέλευσης, αλλά έναν αστικό τόπο σύνδεσης και εμπειρίας.