Ανακοίνωση Μ-Λ ΚΚΕ Θεσπρωτίας: Πλήρης ευθυγράμμιση και προσαρμογή της κυβέρνησης στις ιμπεριαλιστικές απαιτήσεις
Δημοσιεύθηκε 08/05/2015 | Από user | Σχολιάστε
Του Παύλου Αλεξίου
«Εν έτει 2015, μετά από πέντε χρόνια καταστροφικής ύφεσης όπου όλοι είναι θύματα, σε τελική ανάλυση, ελάχιστοι είναι οι επιτήδειοι που έχουν κερδίσει απ΄ αυτή την κρίση. Η εποχή κατά την οποία μία κυβέρνηση της αριστεράς ήταν εξ ορισμού αντίθετη με το χώρο της επιχειρηματικότητας έχει παρέλθει. Αν φτάσουμε σε ένα σημείο όπου θα αναπτυσσόμαστε, τότε μπορεί να ξαναρχίσουμε να μιλάμε για συγκρουόμενα συμφέροντα εργασίας και κεφαλαίου. Σήμερα είμαστε μαζί».
Δεν πρόκειται για κείμενο του απερίγραπτου τέως υπουργού Εργασίας της ΝΔ, Κ. Λάσκαρη, που το 1977 κατάργησε με νόμο…την πάλη των τάξεων, αλλά για πρόσφατες δηλώσεις του πρωτοκλασάτου υπουργού Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκη, που αποδίνουν καταφανώς και το στίγμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τη συμπόρευσή της με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Προδιαγράφουν επιπλέον σαφέστατα και την πορεία των αντιλαϊκών «διαπραγματεύσεων», που είτε με προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, είτε με δημοψήφισμα, είτε τέλος με άνευ όρων αποδοχή των εκβιαστικών τελεσιγράφων των δανειστών-τοκογλύφων, θα καταλήξουν τελικά εκεί που προδιαγράφουν ήδη τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Το μόνιμο μεταπολιτευτικό ψευτοδίλημμα του «τι θα γινόμασταν αν δεν ήμασταν στην ΕΟΚ ή την ΕΕ», επανέρχεται και πάλι, με διάφορες εκδοχές και στρογγυλεύσεις, απ’ όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου και τα ΜΜΕ, στοιχειώνοντας την όποια αντι-ΕΕ συνείδηση πάει να γεννηθεί μέσα στις λαϊκές μάζες. Οι αυταπόδεικτες συνέπειες της 34χρονης ενταξιακής πορείας της χώρας μας μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον του ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου, που αποκαλύπτονται με τη σχεδόν πλήρη καταστροφή της Γεωργίας – Κτηνοτροφίας -Αλιείας, τη διάλυση της μεταποιητικής βιομηχανίας, αλλά ακόμα και τις σοβαρές επιπτώσεις στο τριτογενή τομέα του εμπορίου, των τραπεζών, των χρηματιστηριακών και ασφαλιστικών επιχειρήσεων και γραφείων, ακόμα και στον τουρισμό (αν υπάρξουν προσεχώς ταξιδιωτικές οδηγίες των ΗΠΑ σε χώρες που περιθάλπουν την τρομοκρατία), χειραγωγούνται έντεχνα από το σύνολο των φιλοευρωπαϊκών κοινοβουλευτικών κομμάτων, τρομοκρατώντας το λαό για το ενδεχόμενο μίας άτακτης χρεοκοπίας.
Μια από τις μεγαλύτερες υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, με μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στο λαϊκό κίνημα, είναι η καλλιέργεια αυταπατών και ο εξωραϊσμός της ΕΕ.
2. Στο μεταξύ, και καθώς η έλλειψη ρευστότητας στραγγίζει τα εργατολαϊκά στρώματα, αλλά και το σύνολο της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αποκαλύπτεται από αξιωματούχους της ΕΕ, πως η απόφαση της συγκυβέρνησης να αρπάξει τα ταμειακά διαθέσιμα των ΟΤΑ και δημόσιων Οργανισμών, αποτελούσε «πάγιο αίτημα των θεσμών» και όχι μία έκτακτη κίνηση λόγω έλλειψης ρευστότητας. Ο πραγματικός στόχος της λεηλασίας είναι η κάλυψη του διαβόητου «χρηματοδοτικού κενού», δηλ. ενός μικρού μέρους του χρέους, περιμένοντας τη δόση των 7,2 δις € η οποία θα οδηγηθεί απ’ ευθείας στις τσέπες των δανειστών-τοκογλύφων, με το λαό να την επωμίζεται εσαεί.
Και επί τη ευκαιρία, ας ιχνηλατήσουμε το τι απέγιναν τα 236,8 δις € των δύο δανειακών Συμβάσεων (με τα αντίστοιχα Μνημόνια), μαζί με τα 25,5 δις € που πήραν οι τρεις προηγούμενες κυβερνήσεις από το ξεπούλημα μέρους της δημόσιας περιουσίας και από επιστροφές κερδών ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ:
Από αυτά τα 262,3 δις €, τα 116,9 δις € πήγαν για αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Άλλα 47,1 δις € αφορούσαν τόκους. Τέλος 94,1 δις € ήταν το κόστος του PSI για την επαναγορά των ελληνικών ομολόγων από τους δανειστές. Άρα συνολικά στους δανειστές-τοκογλύφους οδηγήθηκε το 98,4% (257 δις €) των δύο δανείων και απέμειναν 5,3 δις € (το 1,6% των δανείων) για την
κάλυψη του κρατικού Προϋπολογισμού, δηλ. του λεγόμενου «δημοσιονομικού κενού», για μία πενταετία, δηλ. 1 περίπου δις € το χρόνο!!!
3. Ο ίδιος ο Τσίπρας, παίζοντας ξανά το γνωστό επικοινωνιακό παιγνίδι, εν όψει ενός χωρίς όρους συμβιβασμού, σε πρόσφατη συνέντευξή του, αφού έκανε λόγο για «παραπλάνηση» της συγκυβέρνησης από τους Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι στη συμφωνία της 18ης Φλεβάρη, αφού ξέγραψε την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, του κατώτατου μισθού, των συλλογικών συμβάσεων, του αφορολόγητου ορίου των 12.000 € μέσα στο 2015, έβαλε το εκβιαστικό –προς το λαό- δίλημμα:
«Είμαστε σε μία πολύ κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων. Στόχος είναι ο έντιμος συμβιβασμός στο πλαίσιο της λαϊκής εντολής που έχουμε λάβει. Οδεύουμε προς συμφωνία με τους εταίρους. Αν και εφόσον η συμφωνία που θα μας προτείνουν όμως, δεν είναι εντός των ορίων που θέτει η λαϊκή εντολή που έχουμε, τότε θα τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού», προφανώς αναφερόμενος σε δημοψήφισμα.
Θυσίες λοιπόν, για να εξευμενισθούν οι θεοί της λεηλασίας, της ασυδοσίας, της αχαλίνωτης κερδοφορίας. Θυσίες από ένα λαό που έχει υποστεί τα πάνδεινα, εδώ και μία πενταετία, προκειμένου το υπέρογκο χρέος που δημιούργησε η μεγαλοαστική τάξη της χώρας να αποπληρωθεί, επειδή το 2010 είχε φθάσει στο 125% του ΑΕΠ.
Σήμερα, μετά από δύο δανειακές Συμβάσεις και αντίστοιχα Μνημόνια, με εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους, με δεκάδες ΠΝΠ, με τέσσερα Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα, με αδιανόητες περικοπές σε μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, με πάνω από 1,5 εκατ. άνεργους, με πρωτοφανή λεηλασία των Ασφαλιστικών Ταμείων και απίστευτες μειώσεις των κοινωνικών δαπανών, μετά από εκατοντάδες αυτοκτονίες, με μία μείωση του χρέους κατά 51% (PSI) σε βάρος των Ταμείων, Νοσοκομείων, κ.α., μέσα σε απίστευτη δυστυχία, φτώχεια και εξαθλίωση του λαού, με κατεστραμμένες τουλάχιστον δυο γενιές Ελλήνων, το χρέος να βρίσκεται στο 177% του ΑΕΠ και δηλώνεται αρμοδίως πως θα φθάσει στο ίδιο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε δηλ. στο 125% του ΑΕΠ, το 2057!!!
Ηγουμενίτσα 8-5-2015
Κατηγορία/ες: Απόψεις, Επικαιρότητα, Πολιτική
