Του π. Ηλία Μάκου
Τα επίσημα στοιχεία που ανακοινώθηκαν πριν λίγες ημέρες για τους θανάτους και τις γεννήσεις στην Ελλάδα δεν κρούουν απλά τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά επιβεβαιώνουν ότι ο κίνδυνος είναι εδώ και μας καταβροχθίζει.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι ο πληθυσμός της χώρας πέρυσι μειώθηκε κατά 58.449 άτομα και αν συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια αυτός ο ρυθμός, που δεν φαίνεται να ανακόπτεται, τότε μιλάμε για τραγικές συνέπειες.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ οι γεννήσεις στη χώρα μας το 2024 ανήλθαν σε 68.467 (35.216 αγόρια και 33.251 κορίτσια) καταγράφοντας μείωση 4,2% σε σχέση με το 2023 που ήταν 71.455 γεννήσεις (36.622 αγόρια και 34.833 κορίτσια). Στις γεννήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται οι γεννήσεις νεκρών, οι οποίες το 2024 ανήλθαν σε 454, αυξημένες κατά 5,1% σε σχέση με το 2023 που ήταν 432.
Οι θάνατοι ανήλθαν σε 126.916 (64.144 άνδρες και 62.772 γυναίκες), καταγράφοντας μείωση 0,9% σε σχέση με το 2023 που ήταν 128.101 θάνατοι (64.900 άνδρες και 63.201 γυναίκες). Οι θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανήλθαν σε 261, αυξάνοντας τον δείκτη βρεφικής θνησιμότητας (θάνατοι βρεφών ηλικίας κάτω του έτους ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων) από 3,5 το 2023 σε 3,8 το 2024.
Ανακοινώνονται κατά καιρούς μερικές παρεμβάσεις, αλλά φαίνεται, πως δεν αποδίδουν στην πράξη το αναμενόμενο αποτέλεσμα, ενώ είναι «αργά για δάκρυα Στέλλα», αφού έπρεπε το καυτό αυτό θέμα να αντιμετωπιστεί ριζικά και έγκαιρα, προτού διογκωθεί και όχι εκ των υστέρων.
Διαχρονικά η Πολιτεία φαίνεται, μπροστά στο δημογραφικό, να «τάχει χαμένα», κλαυθμυρίζει σαν άπειρο παιδί για τη ζημιά ή παίρνει μέτρα ανεπαρκή, σπασμωδικά ή λαθεμένα, τα οποία αυξάνουν τη σύγχυση και μεγαλώνουν το κακό. Είναι ένα πρόβλημα, που πλέον γίνεται απειλητικό για την υπόσταση της πατρίδας μας. Δεν είναι μόνο ότι μειώνεται ο πληθυσμός, αλλά αλλοιώνεται και η σύνθεσή του με απρόβλεπτες συνέπειες.
Υπάρχουν χωριά «γηροκομεία» και «νεκροταφεία», στα οποία δεν ακούγεται παιδική φωνή και τον χειμώνα δεν υπάρχει νέος να σηκώσει το νεκρό.
Η άσχημη δημογραφική κατάσταση της χώρας δεν χρειάζεται , για να διαπιστωθεί, τη στατιστική υπηρεσία. Αρκεί να επισκεφθεί κανείς την επαρχία και μάλιστα τις ορεινές περιοχές.
Αλλά και στις μεγαλουπόλεις υπερτερεί η τρίτη ηλικία. Οι νέοι είναι λιγότεροι από τους ηλικιωμένους. Έχουμε καταντήσει χώρα συνταξιούχων! Τα παιδιά μειώνονται και οι συνταξιούχοι τριπλασιάζονται.
Η Αθήνα και μερικές άλλες πόλεις μεταβάλλονται σε υδροκέφαλους και, με τη συγκέντρωση εκεί και μεταναστών από άλλες χώρες, δίνουν την ψευδή εντύπωση υπερπληθυσμού της χώρας με όλα τα παρεπόμενα δεινά: Ανεργία, παρασιτισμός, άγχος και διαφθορά!
Η αυτονόμησή μας από τον προορισμό μας εκτός των άλλων έχει και την τραγική συνέπεια του δημογραφικού.
Ο οικογενειακός προγραμματισμός, όπως τον εννοούν οι «προοδευτικοί» κοινωνιολόγοι, μας οδηγεί στη γήρανση. Ο ευθυγραμμισμός μας με τις αξίες μας αποτελεί μια αφετηρία επαναφοράς της ζωής στα φυσιολογικά της πλαίσια.
Αν θέλουμε να έχουμε μέλλον, πρέπει να εγκαταλείψουμε τα ευχολόγια και να αλλάξουμε νοοτροπία. Να ξαναβρούμε, δηλαδή, το ήθος, που μας ταιριάζει, γιατί η διέξοδος στο δημογραφικό πρόβλημα βρίσκεται στην επανασύνδεσή μας με το ήθος και την παράδοση.
Πηγή: “Political”, 9/10/2025
