
Μάτηρ-Μήτηρ-Μητέρα από τη ρίζα της λέξης Μήτρα στα αρχαία Ελληνικά, Μάνα πιο ζεστά ελληνιστικά (Μα=περισσότερο, πάλι, ξανά), Κυρά Μάνα Βυζαντινά αρχοντικά (Βαλιντέ την ίδια εποχή) και Μαμή θωπευτικά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου με την ίδια ρίζα ma… “Μάνα δεν βρίσκεται λέξη καμία να έχει στον ήχο της τόση αρμονία” λέει ο ποιητής Μαρκοράς. […]