Η δεκαετής περιπέτεια του άξονα Ακτίου – Αμβρακίας οδεύει προς το τέλος

Share Button

Υπό άλλες συνθήκες, η χθεσινή ημέρα θα ήταν ιστορική για τη Δυτική Ελλάδα. Ομως η υπογραφή της σύμβασης του άξονα Ακτίου – Αμβρακίας δεν μπορεί να αποτελέσει… αφορμή εορτασμών, καθώς αφορά την ολοκλήρωση ενός ταλαιπωρημένου, ημιτελούς έργου, έπειτα από αρκετά χρόνια χαμένα σε δικαστικές διαμάχες. Και «με την ψυχή στο στόμα», αφού το έργο πρέπει να ολοκληρωθεί έως το 2023 για να μην ζητηθεί επιστροφή κοινοτικών κονδυλίων.

Η σύμβαση-σκούπα (73,46 εκατ. ευρώ συν ΦΠΑ 17,63 εκατ. ευρώ) αφορά την ολοκλήρωση των 32,6 από τα 48,5 χιλιόμετρα του πολύπαθου οδικού άξονα. Το έργο ανέλαβε από χθες να εκτελέσει η εταιρεία «Μυτιληναίος Α.Ε.» μέσα σε 2,5 έτη, δηλαδή έως τα μέσα του 2023 (που «κλείνει» λογιστικά το ΕΣΠΑ 2014-2020). Πάντως, όπως επισήμανε χθες το υπουργείο Υποδομών, ο ανάδοχος σε 15 μήνες θα πρέπει να παραδώσει στην κυκλοφορία τα πρώτα 18 χλμ. του άξονα, την παράκαμψη Αμφιλοχίας, «ώστε να γίνει ασφαλές το πιο επικίνδυνο τμήμα του υφιστάμενου οδικού δικτύου». 

Κατασκευαστικά, η «Μυτιληναίος Α.Ε.» θα εκτελέσει το σύνολο των εργασιών στο πρώτο 1,3 χλμ. του έργου, θα ολοκληρώσει τις εργασίες από το 17,6ο έως το 48,5ο χλμ., τους κόμβους, τις παραπλεύρους, καθέτους και τα λοιπά συμπληρωματικά έργα (άνω και κάτω διαβάσεις, κόμβοι, ρέματα, αποχετευτικά, έργα περιβάλλοντος κ.λπ.). Επίσης, υπάρχει δυνατότητα (προαίρεση) το Δημόσιο να ζητήσει να κατασκευάσει και ακόμα μισό χιλιόμετρο, ώστε να συνδέσει απευθείας τον άξονα με την Ιόνια Οδό, στον ανισόπεδο κόμβο Ριβίου. Η εταιρεία δηλώνει έτοιμη να ξεκινήσει άμεσα το στήσιμο των πρώτων εργοταξίων, ώστε να ξεκινήσει ουσιαστικές εργασίες μέσα στο 2021.

Η ανάθεση της εργολαβίας-σκούπα ήταν εξίσου… βασανισμένη με το ημιτελές έργο. Δημοπρατήθηκε τον Μάιο του 2018, ανέδειξε προσωρινό μειοδότη άλλη κοινοπραξία στο τέλος του 2019, ο οποίος όμως ακυρώθηκε μέσω προσφυγής στο ΣτΕ. Το υπουργείο Υποδομών επιδίωξε την ακύρωση του διαγωνισμού, αλλά όταν αυτό εμποδίστηκε πάλι από το ΣτΕ, κατακύρωσε το έργο στον σημερινό ανάδοχο (που ήταν ο μόνος που ανανέωσε τις εγγυητικές του).

Υπενθυμίζεται ότι το πολύπαθο έργο δημοπρατήθηκε το 2009 και συμβασιοποιήθηκε το 2010 «σαλαμοποιημένο» σε τέσσερα τμήματα. Ανάδοχος στα πρώτα τρία ήταν η ΑΕΓΕΚ και η θυγατρική της Ιονίου, ενώ στο τέταρτο, η ιταλική Consorzio Stabile Italimprese. Τα έργα δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ λόγω πλήθους ζητημάτων, από τον κακό αρχικό σχεδιασμό, τα γεωλογικά προβλήματα και τις καθυστερήσεις στις απαλλοτριώσεις έως τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι ανάδοχοι.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *