Παρά τις αναζητήσεις μας στα κανάλια της ΕΡΤ, που οφείλει να προβάλλει και να τιμά τον εθνικό πολιτισμό, δεν βρήκαμε ούτε ένα πλάνο από τις φετινές Γιορτές Σουλίου.

Βρήκαμε όμως εκτενή ρεπορτάζ για … τον Ζελένσκι, για … lifestyle θέματα και για … ειδήσεις που προσβάλλουν τη νοημοσύνη κάθε πολίτη που περιμένει στοιχειώδη σεβασμό στην ιστορική μνήμη.

Οι αγώνες των Σουλιωτών, από τις ηρωικότερες σελίδες της προεπαναστατικής περιόδου, αντιμετωπίστηκαν και φέτος ως υποσημείωση στην εθνική ειδησεογραφία.

Πού ήταν η ΕΡΤ με τις “υπερπαραγωγές” της;

Πού ήταν το κράτος;

Η απάντηση είναι, δυστυχώς, γνώριμη: ΠΟΥΘΕΝΑ!

Ο νεοεκλεγμένος πατριώτης μας Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, δεν θεώρησε σημαντικό να παρευρεθεί στις εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση, για να βγει από την υποχρέωση, απέστειλε έναν υφυπουργό, χωρίς πολιτικό βάρος, ανίκανο να τραβήξει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ.

Η Θεσπρωτία παραμένει διαχρονικά παραμελημένη:

• Με χρόνια προβλήματα στις υποδομές.

• Με ανύπαρκτο στρατηγικό σχεδιασμό για τον τουρισμό.

• Με απουσία ανώτατης εκπαίδευσης.

• Με φωνή αδύναμη ή ανύπαρκτη στον δημόσιο λόγο.

Οι Θεσπρωτοί δεν ζητούν προνόμια.

Ζητούν ισοτιμία.

Ζητούν αναγνώριση της ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής τους συμβολής.

Ζητούν τον αυτονόητο σεβασμό από ένα κράτος που τους ξεχνά, μέχρι … να τους ξαναχρειαστεί.

Ήρθε η ώρα να δούμε κατάματα τη Θεσπρωτία.

Όχι ως άγονη γραμμή της επικαιρότητας, αλλά ως πολύτιμο κεφάλαιο της εθνικής μας ταυτότητας.

Υστερόγραφο:

Όταν ήρθε η ώρα της παράδοσης, ο Καλόγερος Σαμουήλ προτίμησε να παραδώσει την ψυχή και το σώμα του στον Θεό του, στην Πίστη του.

Όταν έρθει η αντίστοιχη ώρα για τον Ζελένσκι, θα παραδώσει την ψυχή και το σώμα του στα απαλλοτριωμένα δισεκατομμύρια των Ευρωπαίων και θα αποσυρθεί… ίσως στη Βραζιλία.

Αλλά αυτό το έργο, ας το αναλύσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.