ΠΡΟΣ:
1. Δήμαρχο Ηγουμενίτσας
2. Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Ηγουμενίτσας
3. Aντιδήμαρχο Ηγουμενίτσας αρμόδια για θέματα ισότητας
4. Αντιδήμαρχο, Κων/νο Μπόλωση, αρμόδιο για την Πέρδικα
5. Αντιδήμαρχο, Ηλία Παππά, εκπρόσωπο της Πέρδικας στο Δημ. Συμβούλιο
Αξιότιμοι κυρίες – κύριοι,
Ο λόγος που απευθύνομαι στο Δημοτικό Συμβούλιο, στον δήμαρχο, στους αντιδημάρχους που σχετίζονται με την Πέρδικα και την αντιδήμαρχο αρμόδια για θέματα ισότητας, είναι γιατί, βασισμένη στην ισχύουσα νομοθεσία και κανονισμό λειτουργίας, τόσο των κοινοτικών όσο και των δημοτικών συμβουλίων, σας θεωρώ “προϊστάμενους”, ή απλά “αμέσως επόμενους στην ιεραρχία” του συμβουλίου της Κοινότητας που έχει πάψει από το 2010 να αποτελεί ξεχωριστό ΟΤΑ ώστε να ελέγχεται άμεσα από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Το Σάββατο που μας πέρασε υπήρξα θύμα εκφοβισμού, βίαιης παραβίασης προσωπικών μου δεδομένων και προσβολή της προσωπικότητάς μου που είναι φανερό ότι δεν θα συνέβαινε αν δεν ήμουν γυναίκα γιατί ο θύτης – πρόεδρος του συμβουλίου- δεν θα τολμούσε να το κάνει φοβούμενος βίαια αντίδραση.
Δημοσίευσα το παρακάτω κείμενο σε ομάδα Περδικιωτών σε κοινωνικό δίκτυο, σε ομάδα που κάποιοι από εσάς είστε μέλη, και ζητώ, όχι απλά να φέρετε το θέμα στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όχι απλά να πάρετε θέση, όχι μόνο να καταδικάσετε την πράξη του κ. Μώκου δημόσια, όχι απλά να τον επιπλήξετε, αλλά να τον καταγγείλετε στην αρμόδια επιτροπή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ζητώντας την έκπτωσή του τόσο από τη θέση του προέδρου, όσο και από την ιδιότητα του μέλους του συμβουλίου της Κοινότητας.
Ακολουθεί το ΣΕ ΗΠΙΟ ΤΟΝΟ δημοσίευμά μου στην ομάδα «ΠΕΡΔΙΚΙΩΤΙΚΑ» του facebook:
«Όταν ο Τάκης Μώκος (η… «εξουσία») παραβιάζει τα όρια: Ένα περιστατικό που δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο
Το βράδυ του Σαββάτου 7 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Τοπικού Συμβουλίου Πέρδικας, συνέβη ένα περιστατικό που δεν μπορώ να αγνοήσω και δεν πρέπει να μείνει στη σιωπή. Ο Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου, κ. Τάκης Μώκος, χωρίς καμία προειδοποίηση ή συναίνεση, σηκώθηκε από τη θέση του, πλησίασε πίσω από τα έδρανα και τις καρέκλες, και απροειδοποίητα κοίταξε την οθόνη του κινητού μου τηλεφώνου, το οποίο βρισκόταν μπροστά μου.
Πρόκειται για ξεκάθαρη παραβίαση προσωπικών δεδομένων, η οποία έγινε χωρίς την άδειά μου, πίσω από την πλάτη μου και με τρόπο που με αιφνιδίασε. Ήταν μια πράξη απρόκλητη, ανεξήγητη και βαθιά ενοχλητική.
Δεν σκοπεύω να χαρακτηρίσω δημόσια τη συμπεριφορά του. Αφήνω την ίδια την πράξη να μιλήσει. Όμως θεωρώ υποχρέωσή μου να τη γνωστοποιήσω δημόσια, όπως ακριβώς την παρατήρησαν και επτά (7) συγχωριανοί μας που ήταν παρόντες στη συνεδρίαση.
Και θέτω ένα απλό, αλλά ουσιώδες ερώτημα:
Αν δεν ήμουν γυναίκα και ανάπηρη, θα το έκανε;
Θα τολμούσε να πλησιάσει με τέτοιον τρόπο έναν άντρα σύμβουλο για να δει τι έχει στο κινητό του;
Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να διαμαρτυρηθώ — και να αποχωρήσω.
Αυτό που έγινε με ξεπερνά, όχι μόνο ως προσωπική εμπειρία αλλά και ως ένδειξη μιας ευρύτερης νοοτροπίας που δεν μπορεί να έχει θέση σε συλλογικά όργανα και θεσμούς.
Απευθύνομαι στους συμπολίτες μου όχι για να διχάσω, αλλά για να ενημερώσω.
Η δημοκρατία δεν ανέχεται αυθαιρεσίες, ούτε εξουσιαστικές συμπεριφορές που πατούν πάνω στην ευαλωτότητα του άλλου.
Ο σεβασμός δεν είναι προαιρετικός. Είναι υποχρέωση – και προϋπόθεση για να μπορούμε να μιλάμε για ισότιμη συμμετοχή και πραγματική δημοκρατία.»
Παπαζώη Αγλαΐα, Τοπικός Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Πέρδικας
