Σλοβενία: το μικρό πράσινο θαύμα που δείχνει τον δρόμο για τον τουρισμό

Share Button

*Γράφει η Θάλεια Θεοδωρίδη

*Γράφει η Θάλεια Θεοδωρίδη

Επιστροφή στη γαλήνη

Οχτώ χρόνια πριν, γυρνώντας από την πρώτη μου επίσκεψη στη Σλοβενία, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να γεμίσω το στενό μου μπαλκόνι με λουλούδια και φυτά, εμπνευσμένη από το παράδειγμα των Σλοβένων.Οκτώ χρόνια μετά επέστρεψα σ’ αυτή τη μικρή χώρα για να ζήσω, έστω για λίγο, αυτό που λείπει από τον σύγχρονο κόσμο: τη γαλήνη. Στη μικρή πόλη Ρογκάσκα, μέσα στα δάση της ανατολικής Σλοβενίας, οι άνθρωποι ζούνε στον καθαρό αέρα, την ησυχία, περπατούν σε πράσινα μονοπάτια, χαμογελούν εύκολα.Η περιφέρεια Obsotelje in Kozjansko, γνωστή για το ιαματικό νερό Donat mg, αποτελεί πρότυπο ευζωίας. Πολυτελή ξενοδοχεία, καλαίσθητα αγροτουριστικά συγκροτήματα και διάσημα σπα, προσελκύουν επισκέπτες απ’ όλη την Ευρώπη και την Ασία. Δεν είναι τυχαίο ότι η Σλοβενία καταγράφει έναν από τους υψηλότερους δείκτες αφοσίωσης τουριστών στην Ευρώπη.

Τρεις μέρες στη Ρογκάσκα

Η Ρογκάσκα με τις δέκα χιλιάδες κατοίκους, στέκει χτισμένη μέσα στα δάση. Η ζωή κυλά ήσυχα, σαν παραμύθι. Τα κτίσματα συνδυάζουντην Ιταλική και Αυστροουγγρική αρχιτεκτονική με τη σύγχρονη αισθητική, από το βενετσιάνικο Grand Hotel ως τον Κρυστάλλινο Πύργο, το νεότερο επίτευγμα της πόλης. Εκατόν τέσσερα μέτρα ύψος, κόστος πέντε εκατομμύρια ευρώ, ολοκληρωμένος σε έναν μόλις χρόνο, ένα δείγμα πώς η Σλοβενία ενώνει το όραμα με την πράξη.

Και όχι μόνο αυτό. Ψηλά στο βουνό το φρούριο Podsreda, ένα μεσαιωνικό μνημείο, αναστηλώθηκε κι έγινε πολιτιστικός χώρος για εκθέσεις, παραστάσεις και συναυλίες. Το πρωινό ξεκινά στο Central Café, στο πάρκο. Εσπρέσσο, τοστάκι, μηλόπιτα και φρεσκοστυμμένη λεμονάδα. Και γιατί όχι, μια μυρωδάτη σούπα λαχανικών στα χαριτωμένα dinners της Ρογκάσκα.

Λίγο αργότερα, ο δρόμος ανηφορίζει προς το μπαρόκ μοναστήρι Ολίμιε, στο γειτονικό Podčetrtek. Οι μοναχοί καλλιεργούν βότανα και εννοείται πως προμηθεύομαι ευλαβικά το θαυματουργό τσάι για το στρες.

Πιο ψηλά μέσα σε μια ιδιόκτητη αγροτουριστική έκταση, μας περιμένουν τα ελάφια, τα πιο καλοσυνάτα πλάσματα με τα ωραιότερα μάτια. Αγαπημένος προορισμός ντόπιων και ξένων. Κοντά βρίσκονται το χωριό Ολίμια, με τα ιαματικά λουτρά και το Eθνογραφικό Πάρκο,  που σε ταξιδεύει στην παλιά αγροτική Σλοβενία.

Για μεσημεριανό, τα καλόγουστα εστιατόριαμαγειρεύουν φαγητό με φροντίδα: σούπες λαχανικών, αρωματικό κρασί, υποδειγματικό σέρβις. Το απόγευμα απογειωνόμαστε πάνω από τη Ρογκάσκα, στην κορυφή του Κρυστάλλινου Πύργου, με ένα παγωμένο τζιν τόνικ με γεύση σμέουρο και τον ήλιο να βάφει τον ουρανό σε αποχρώσεις χρυσού και πορτοκαλί.

Ή βυθιζόμαστε στο ιαματικό νερότης πισίνας της Ατλαντίδας, ενός από τα δύο πεντάστερα ξενοδοχεία της πόλης. Ή πάλι, χαλαρώνουμε στην καταπράσινη αυλή της Ανίτας και του Μπρούνο, των ντόπιων φίλων μας, με ψητά κάστανα φρεσκομαζεμένα από το δάσος, τραγανό πασατέμπο από βιολογικές κολοκύθες και παγωμένο rosato spritz. Για επιδόρπιο: καρπούζι από τον κήπο τους στα μέσα Οκτωβρίου!

Τα βράδια, μαζευόμαστε στην Pomona, το θεϊκό αγροτουριστικό ξενοδοχείο του Γιάνκο με τη ζεστή ρουστίκ αισθητική, μέσα στο δάσος και τις ορτανσίες.

Σπιρτόζικο κρασί, αχνιστή κολοκυθόσουπα, τρυφερές σαλάτες, ζυμωτό σκορδόψωμο, απαλό προσιούτο και τις πιο γλυκιές ντομάτες που έχω δοκιμάσει από τα παιδικά μου χρόνια. Όλα βιολογικά παραγωγής του.

Ο Γιάνκο εκτρέφει δικά του ζώα, έχει μικρό ιχθυοτροφείο και υδροπονικές καλλιέργειες.

Οι επισκέπτες χάνονται στα μονοπάτια της φάρμας, στα ξύλινα γεφυράκια μέσα στο δάσος, ταΐζουν τα γουρουνάκια ή ανεβαίνουν στον ολοκαίνουριο ξύλινο πύργο για ένα ρομαντικό δείπνο και ν’ αγναντέψουν το ηλιοβασίλεμα μ’ ένα ποτήρι κρασί.

Το πράσινο όραμα μιας χώρας

Από τη Λιουμπλιάνα ως την τελευταία μικρή πόλη της η Σλοβενία των δύο εκατομμυρίων κατοίκων, ζει μέσα στην καθαριότητα και την αρμονία: ησυχία, ποδήλατα, νερό πόσιμο, υγιεινό, σε κάθε βρύση, αυτόματοι υπόγειοι κάδοι απορριμμάτων, φρέσκος αέρας. Οι κάτοικοι ανακυκλώνουν σιωπηλά, όπως αναπνέουν.Στις φροντισμένες όχθες των πεντακάθαρων ποταμών, που διασχίζουν τις πόλεις, οι άνθρωποι χαλαρώνουν με ένα βιβλίο, τα παιδιά παίζουν.

Αισθητήρες φωτισμού, διαβάσεις, έξυπνα φανάρια, ασφαλή πεζοδρόμια, λουλουδιασμένες πλατείες και ατελείωτοι πεζόδρομοι. Τα λιλιπούτεια, ηλεκτρικά αυτοκίνητα καθαρίζουν αθόρυβα τους δρόμους. Ο τουρισμός αποδίδει το 13% του ΑΕΠ, ενώ η ανεργία παραμένει χαμηλή, γύρω στο 3,5%. Η Τέχνη είναι παντού: στις γκαλερί, στα αναστηλωμένα κάστρα, στα πρωτοποριακά μουσεία, στα φεστιβάλ, στην υψηλή αισθητική. Κι όταν έρχεται η ώρα της αναχώρησης, νιώθεις πως η Σλοβενία δεν είναι απλώς προορισμός. Είναι μια υπενθύμιση για το πώς μπορεί να είναι η ζωή όταν συνδυάζει τη Φύση, τον Πολιτισμό και το σεβασμό για τον άνθρωπο.

*Η Θάλεια Θεοδωρίδη είναι Επικοινωνιολόγος με εμπειρία στο branding τουριστικών επιχειρήσεων, καθώς και εκπαιδευτικών και πολιτιστικών οργανισμών. Είναι επίσης Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων σε τμήματα Δημοσιογραφίας και Τουρισμού, [email protected]

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *