To Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας για την απεργία της 12ης Ιανουαρίου για το πολυνομοσχέδιο
Δημοσιεύθηκε 13/01/2018 | Από user | Σχολιάστε
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Το πολυνομοσχέδιο – μαμούθ που κατέθεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ίσως το πιο εμβληματικό νομοσχέδιο υπέρ των συμφερόντων του κεφαλαίου και αποτελεί μια ακόμη απόδειξη ότι η λεγόμενη μεταμνημονιακή εποχή θα είναι για τα κέρδη των λίγων και όχι για τις ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας, που θα εξακολουθεί να ματώνει.
Αυτές οι ημέρες της κατάθεσης του πολυνομοσχεδίου θα μπορούσαν κάλλιστα να θεσμοθετηθούν ως “εθνική εορτή” του κεφαλαίου στην Ελλάδα, αφού γίνεται πράξη ένα πάγιο αίτημά του, αυτό που αφορά το ξήλωμα του δικαιώματος στην απεργία, ξεκινώντας από το πρωτοβάθμιο επίπεδο, εκεί δηλαδή που σπάει κόκαλα η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία.
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να νομοθετήσει για λογαριασμό του κεφαλαίου νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας από τα συνδικάτα, υπονομεύοντας παραπέρα το απεργιακό δικαίωμα δεν είναι καθόλου τυχαία. Η κυβέρνηση χτυπάει το απεργιακό δικαίωμα στο πρωτοβάθμιο επίπεδο οργάνωσης, μέσα στην επιχείρηση, εκεί δηλαδή που εκφράζονται άμεσα η εργοδοτική τρομοκρατία, οι απειλές και οι πιέσεις αλλά και εκεί που υπάρχει η ανάγκη για πιο άμεση οργάνωση των εργαζομένων. Επομένως, ο νόμος που φέρνει η κυβέρνηση, ενισχύει ευθέως την εργοδοσία, όσο κι αν τα επιτελεία της προσπαθούν να υποβαθμίσουν την εμβέλεια του νέου μέτρου, λέγοντας ότι «δεν αλλάζουν και πολλά πράγματα σε σχέση με αυτό που ισχύει σήμερα». Λένε ψέματα. Η ενίσχυση της αντιαπεργιακής νομοθεσίας έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες παρεμβάσεις, όπως η αναγνώριση του «λοκ άουτ» για λογαριασμό της εργοδοσίας, ο περιορισμός των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για τους εκλεγμένους στα όργανα των σωματείων, αλλά και οι αποφάσεις της αστικής Δικαιοσύνης, που βγάζει παράνομες 9 στις 10 απεργίες. Στην πραγματικότητα, με το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος στα πρωτοβάθμια σωματεία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αρχίζει να «ξηλώνει» συνολικά το δικαίωμα στην απεργία, που κατακτήθηκε με αίμα από την εργατική τάξη, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και το κράτος της. Είναι βέβαιο ότι στη βάση αυτής της ρύθμισης, θα υπάρξουν στο μέλλον και άλλοι περιορισμοί στη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, κάτι που αποτελεί διαχρονικά ζητούμενο για το κεφάλαιο.
Είναι πρόκληση και κοροϊδία ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι με τη συγκεκριμένη ρύθμιση ενισχύεται η «δημοκρατία» στα συνδικάτα. Αυτοί που νομοθέτησαν τις «Ενώσεις Προσώπων», μέσω των οποίων ένα 15% των εργαζομένων μιας επιχείρησης αποφασίζει την υπογραφή συμβάσεων με μειώσεις μισθών και περικοπές δικαιωμάτων, πάει πολύ να ορίζουν το τι είναι δημοκρατικό στην προκήρυξη απεργίας. Μιλάνε για «δημοκρατία» αυτοί που φέρνουν ένα ακόμα νομοσχέδιο με διαδικασίες «φαστ – τρακ»… Και βέβαια, είναι τουλάχιστον αστείο να ισχυρίζονται ότι κυβέρνηση, εργοδοσία και τρόικα …νοιάζονται για τη μαζικοποίηση των συνδικάτων και των διαδικασιών με τις οποίες οι εργαζόμενοι αποφασίζουν απεργία, όταν διακηρυγμένος στόχος των αφεντικών είναι να ξεμπερδεύουν με την αγωνιστική δράση των συνδικάτων, ιδιαίτερα με το δικαίωμα στην απεργία, που είναι το μεγαλύτερο όπλο των εργαζομένων απέναντι στην επιθετικότητα της εργοδοσίας. Άλλωστε, ποιοι μιλούν για δημοκρατία; Αυτοί που με τους νόμους τους θωρακίζουν την εργοδοτική αυθαιρεσία στους τόπους δουλειάς. Αυτοί που στέλνουν τα ΜΑΤ να υπερασπιστούν τα εργοδοτικά συμφέροντα, όταν οι εργαζόμενοι οργανώνονται και διεκδικούν, όπως στην περίπτωση της πρώην «Καρυπίδης» στα Γιάννενα. Αυτοί που αναγορεύουν σε «εθνικό στόχο» την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και για την επίτευξή του τσακίζουν σαν οδοστρωτήρας ό,τι βρουν μπροστά τους από εργασιακά και άλλα δικαιώματα.
Στην πραγματικότητα, η ρύθμιση που φέρνει η κυβέρνηση είναι μια ακόμα παρέμβαση του κράτους στο συνδικαλιστικό κίνημα, για λογαριασμό της εργοδοσίας. Τα ζητήματα της οργάνωσης της εργατικής τάξης, της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, της μαζικοποίησης των σωματείων, αφορούν αποκλειστικά τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό τους κίνημα. Καμιά δουλειά δεν έχει το κράτος να ανακατεύεται με τα εσωτερικά ζητήματα των
σωματείων και να προσπαθεί να χειραγωγήσει τη λειτουργία τους, για να τα ενσωματώσει πλήρως στους σχεδιασμούς και στα συμφέροντα της εργοδοσίας. Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, νομοθετεί με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Ξέρουν ότι η απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης», που θα ωφελεί ταυτόχρονα τους εργαζόμενους και το κεφάλαιο, έχει κοντά ποδάρια. Η καπιταλιστική κερδοφορία έχει ως προαπαιτούμενο τη σιγή νεκροταφείου, τα συνδικάτα να είναι πλήρως εναρμονισμένα με τη στρατηγική του κεφαλαίου. Τα αντιλαϊκά μέτρα επεκτείνονται πολύ πέρα από την τυπική λήξη των μνημονίων και παίρνουν όλα τα μέτρα για το ενδεχόμενο να εξαντληθεί η ικανότητά τους να χειραγωγούν και να ενσωματώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το πολυνομοσχέδιο που φέρνει για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης βάζει παραπέρα στο στόχαστρο της την λαϊκή κατοικία. Η λαϊκή οικογένεια εκτός των τοκογλύφων τραπεζιτών και των φάντς που ετοιμάζονται μέσα από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς να αρπάξουν τα σπίτια, θα έρχεται αντιμέτωπη και με το κράτος που βάζει στο στόχαστρο του την λαϊκή στέγη για χρέη προς το δημόσιο. Είναι ένα ακόμα κυβερνητικό βήμα πίεσης και εκβιασμού προς τον λαό που αδυνατεί να πληρώσει την φοροληστεία που του γίνεται με εμέσους και άμεσους φόρους. Τα 104 δις ευρώ λήξηπροθεσμων οφειλών και η συνεχής άνοδό τους, δείχνει την αδυναμία την οποία έχει περιέλθει ο λαός, που στα χρόνια της κρίσης είχε να αντιμετωπίσει την ανεργία, την μείωση των μισθών, την υποαπασχόληση, με ταυτόχρονη φοροεπιδρομή. Αυτά τα στοιχεία τα οποία φόρεσαν στον λαό την θηλιά του χρέους, είναι αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και της σημερινής, είναι στοιχεία τα οποία θα συνεχίζονται και στην φάση ανάπτυξης. Η εξασφάλιση «ευκαιριών» για μεγάλα κέρδη στους «επενδυτές» που υπόσχεται ο πρωθυπουργός, σημαίνει φοροληστεία για τον λαό, φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο. Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση προχωράει στην κατάσχεση κατοικιών, αφού πρώτα πήρε μέτρα καταστολής με την άθλια τροπολογία για την αυτεπάγγελτη δίωξη ενάντια σε όποιον αντιστέκεται στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας. Η προπαγάνδα περί μπαταξήδων και μεγαλοοφειλετών που γίνεται από την κυβέρνηση είναι για να σηκώσει κουρνιαχτό γιατί στην πραγματικότητα τους μεγαλοοφειλέτες τους έχουν υπό την προστασία τους, γιατί συνήθως είναι «υγιείς» επιχειρηματίες, στους οποίους χαρίζουν τα χρέη για να προχωρήσουν τις «επενδύσεις».
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Το πολυνομοσχέδιο περιέχει επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων, με βάση τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις της “απελευθέρωσης”, ιδιαίτερα στον τομέα της Ενέργειας, τσεκούρι στα επιδόματα κ.α. Δημιουργεί ακόμη πιο ευνοϊκές συνθήκες για τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζών κ.λπ. Θεσπίζονται νέες φορολογικές ρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου, άλλες που επιταχύνουν τη συγκέντρωση γης στους επιχειρηματικούς ομίλους, που παραδίδουν τον μεταλλευτικό πλούτο στο κεφάλαιο, με διαδικασίες εξπρές.
Την ίδια στιγμή, πέρα από τα νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, που θα έρθουν να προστεθούν στα παλιά, βάζει τις βάσεις και για ένα νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης, αφού οι συνέπειες πολλών από τις ρυθμίσεις που περιέχει θα φανούν πιο καθαρά το επόμενο διάστημα. Η λεγόμενη επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης κινείται στη γνωστή λογική “κόβω από τους λιγότερο φτωχούς για να δώσω ελάχιστα στους πάμφτωχους”. Η μεγάλη πλειοψηφία μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων βαφτίζονται προνομιούχοι και βλέπουν νέες απώλειες. Πρόκειται, δηλαδή, για αναδιανομή της φτώχειας, αφού το κεφάλαιο όχι μόνο μένει στο απυρόβλητο και δεν πληρώνει τίποτα, αλλά ενισχύεται ακόμη περισσότερο.
Με το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο πραγματικά γίνεται ακόμη πιο φανερό το ταξικό πρόσημο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως έλεγε ο πρωθυπουργός πριν λίγες ημέρες στο Υπουργικό Συμβούλιο. Μόνο που αυτό το ταξικό πρόσημο έχει τη σφραγίδα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, που τα προωθεί πλέον και με το μαστίγιο του αυταρχισμού.
Είναι βαθιά γελασμένοι, αν νομίζουν η κυβέρνηση, η ΝΔ, που πρωτοστάτησε στην επίθεση στο απεργιακό δικαίωμα, ο ΣΕΒ και οι παρατρεχάμενοί τους, ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θα βάλουν εμπόδια στη συλλογική πάλη του εργατικού – λαϊκού κινήματος. Είναι βαθιά ανιστόρητοι, αν νομίζουν ότι μπορούν μ’ αυτόν τον τρόπο να απαγορεύσουν την απεργία, την ίδια την ταξική πάλη.
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε αν δεν πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και με αποφασιστικότητα δεν οργανώσουμε την πάλη μας για τον κατώτερο μισθό, τις κλαδικές συμβάσεις και τα άλλα δικαιώματά μας.
Δεν πρέπει να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Η μαζική συμμετοχή στα συνδικάτα, η μαζικοποίησή τους θα βάλουν φρένο στις επιδιώξεις των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των καπιταλιστών. Κάθε πέτρα που θα σηκώνουν να βρίσκουν από κάτω την οργανωμένη δύναμη του ΠΑΜΕ.
Το μαύρο μέτωπο που συνθέτουν κυβέρνηση και κόμματα των μνημονίων, εργοδοτικές ενώσεις και ΕΕ, μαζί με τα αποσπάσματά τους στην εργατική τάξη, θα πάρει την απάντηση που του αναλογεί.
Αν νομίζουν ότι θα περάσουν τα μέτρα «χωρίς να βραχούν» είναι βαθιά νυχτωμένοι! Αν νομίζουν ότι η κατάσταση στο κίνημα θα μείνει έτσι όπως είναι σήμερα είναι βαθιά γελασμένοι. Οι σημαντικές εξελίξεις είναι μπροστά μας.
Οι εργαζόμενοι έχουν το ΠΑΜΕ, έχουν το Εργατικό Κέντρο, έχουν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται σε αυτό, που μπορούν να στηριχτούν πάνω τους και πρέπει να τα δυναμώσουν. Τώρα είναι πιο ευδιάκριτη η ανάγκη για να ξεφορτωθούν οι εργαζόμενοι όλους αυτούς που έχουν κάτσει στο λαιμό μας, που μπαίνουν εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών μας, που αποτελούν τον πιο έμπιστο σύμμαχο των αφεντικών.
Τώρα είναι η ώρα, Να δυναμώσει η Κοινωνική Συμμαχία, για να ανατραπεί η βάρβαρη πολιτική, το ίδιο το σύστημα που θέλει τους εργαζόμενους δούλους του 21ου αιώνα
Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ και βάζουμε τις βάσεις για να ακυρώσουμε στην πράξη κάθε απεργοσπαστική πρακτική, για να αναπτυχθεί σε υψηλότερο επίπεδο η ταξική πάλη.
Κατηγορία/ες: Πολιτική
