Αχ, μικρό ανήμπορο σπουργίτι!

Share Button

Ένα μικρό σπουργίτι, φοβισμένο,
σκαλίζει τις γλάστρες στο μπαλκόνι,
ψάχνοντας για τροφή.
Κάποιο σποράκι, ίσως ένα σκουλήκι.

Ο αγέρας φυσάει παγωμένος
και το σπουργίτι τρέμει.
Πού να βρεθεί ένα χέρι στοργικό,
΄ να το ταϊσει, να το ζεστάνει!

Αφιλόξενη η απεραντοσύνη της γης.
Η αγκαλιά της, πολύ μικρή και παγωμένη!
Και ο χειμώνας μακρύς…..
Αχ, μικρό μου, ανήμπορο σπουργιτάκι!!
_. _ _ _ _ _ _
Αφιερωμένο σ’ όλα τ’ ανήμπορα πλάσματα

9 – 12 – 2021
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *