Αγιόκλημα εφύτρωσε
δίπλα απ’ την ποριά της
κι ομόρφαινε κι ευφραίνονταν
όλη η γειτονιά της!

Η κόρη το επότιζε
και το κορφολογούσε
κι εκείνο όλο μεγάλωνε
κι όλο μοσχοβολούσε!

Είδε ένας νιος την όμορφη
την κόρη που γελούσε,
ζαλίστηκε απ’ την ομορφιά,
στα ουράνια πετούσε!

Τρέχει γοργά στον κήπο της,
στ’ αγιόκλημα κουρνιάζει
και περιμένει να διαβεί
η κόρη που θαυμάζει!

Τ’ αγιόκλημα γέρνει πάνω του
γλυκά να τον σκεπάσει,
να μην τον δει μάτι κακό,
μήπως και τον ματιάσει!

Κι έγινε το αγιόκλημα
γλυκειά φωλιά αγάπης,
με τα όμορφα λουλούδια του,
του έρωτα προστάτης!!!

27 – 6 – 2023
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα