Αποψη: Οι εικόνες από πρόσφατο παρελθόν της Ισπανίας, με τις καθημερινές εξώσεις, να μην μετατραπούν σε εικόνες από το μέλλον της Ελλάδας
Δημοσιεύθηκε 16/11/2015 | Από user | Σχολιάστε
Γράφει ο Παύλος Αλεξίου
Από μέρα σε μέρα όλο και πιο πολύ υποχωρεί η κυβέρνηση στα όρια προστασίας της πρώτης κατοικίας. Από 300.000€, που προέβλεπε ο «νόμος Κατσέλη», οι δανειστές θέτουν σαν όριο τις 80.000€ και ετήσιο εισόδημα τις 12.000€ και η κυβέρνηση ήδη έχει υποχωρήσει κάτω από τις 200.000€ και εισόδημα τις 30.000€ και αναμένεται συνέχεια, διευκρινίζοντας ότι διασφαλίζεται το 55-60% των δανειοληπτών. Αυτό σημαίνει ότι ετοιμάζεται να βγει στο σφυρί και η λαϊκή κατοικία, πέρα από τους πλειστηριασμούς ξενοδοχειακών μονάδων (όπως το Regina Mare στην Πέρδικα που το πήρε η Τράπεζα Πειραιώς) και μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ας δούμε όμως τι έγινε στην Ισπανία που η κατάσταση δεν είχε φθάσει στο επίπεδο της Ελλάδας.
Στην Ισπανία οι εξώσεις έκαναν την εμφάνισή τους το 2011 – 2012. Από το 2008 έως 2012 έφθασαν τις 363.000, ενώ υπολογιζόταν ότι καθημερινά 80 οικογένειες διώχνονταν κακήν κακώς από τα σπίτια τους, κατ’ εντολήν και με τη συνοδεία της αστυνομίας.
Παρόλο που το 2012 οι ισπανικές τράπεζες έλαβαν ευρωπαϊκή «βοήθεια» άνω των 40 δις ευρώ, κατάσχεσαν 49.694 κατοικίες το 2013, στη μεγάλη πλειοψηφία τους (38.961) πρώτες κατοικίες. Οι εξώσεις υπερχρεωμένων ιδιοκτητών και ενοικιαστών προκάλεσαν οργή και αγανάκτηση στην ισπανική κοινωνία.
Η ανάπτυξη λαϊκού κινήματος στην Ισπανία, ενάντια στις εξώσεις, κατάφερε μικρές νίκες και βρήκε υποστηρικτές μεταξύ των πυροσβεστών που σε δύο τουλάχιστον περιφέρειες (Καταλονία και Κορούνια) ψήφισαν ότι αρνούνται να βοηθούν στο ξεσπίτωμα οικογενειών ανέργων και φτωχών, αλλά και των κλειδαράδων, οι οποίοι, μέσω των ενώσεων τους, ανακοίνωσαν ότι δεν πρόκειται οι ίδιοι να αλλάξουν κλειδαριές σε σπίτια που μετά την κατάσχεση και την έξωση περνούν στην ιδιοκτησία των τραπεζών.
Η ορμή του κινήματος και η μεγάλη ανταπόκριση που συνάντησε στην ισπανική κοινωνία σχετίζεται σημαντικά με τις αλλεπάλληλες περιπτώσεις αυτοκτονιών, που σημειώθηκαν όταν άνθρωποι χωρίς κανέναν πόρο και χωρίς καμία προοπτική πετιόνταν στον δρόμο σαν σκυλιά.
Ένα συγκλονιστικό παράδειγμα ήταν η περίπτωση ενός ζευγαριού συνταξιούχων από τη Μαγιόρκα που έβαλε τέλος στη ζωή του τον Φεβρουάριο του 2012, όταν η τράπεζα προχώρησε στην κατάσχεση του σπιτιού που ζούσαν και ταυτόχρονα ενημερώθηκαν ότι συνεχίζουν να χρωστούν στην τράπεζα 84.000 ευρώ!
Μόνο με ένα ενιαίο μαζικό λαϊκό κίνημα ενάντια στα μνημόνια θα μπορέσουν αυτές οι εικόνες από το πρόσφατο παρελθόν της Ισπανίας να μην μετατραπούν σε εικόνες από το μέλλον της Ελλάδας.
Κατηγορία/ες: Απόψεις
