thesprotikospalmos.gr

Σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ, η ελληνική εκπαίδευση έχει καλά αλλά και πολλές αδυναμίες: χαμηλή χρηματοδότηση, μειωμένη «αυτονομία» από την κυβέρνηση, πολλά παιδιά δεν πάνε στο Νηπιαγωγείο, οι διευθυντές έχουν ανεπαρκείς αρμοδιότητες, τα σχολεία δεν συνεργάζονται μεταξύ τους, οι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι, σχολεία και εκπαιδευτικοί δεν αξιολογούνται, οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας δουλεύουν συγκριτικά λιγότερο, οι μαθητές στο Γυμνάσιο (PISA) υστερούν στη γλώσσα, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι ψυχοφθόρες,, η «παραπαιδεία» και η ιδιωτική δαπάνες είναι αφύσικα υψηλές, τα πανεπιστήμια δεν είναι αρκετά κοντά στην αγορά εργασίας, οι φοιτητές αργούν να άρουν πτυχίο.

Χωρίς διάλογο, μερική εξαίρεση τα ΑΕΙ, η υπουργός Παιδείας κατέθεσε προς διαβούλευση το νομοσχέδιο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις» το οποίο αγγίζει πολλές πτυχές, από το Νηπιαγωγείο έως και το Πανεπιστήμιο. Το 125 σελίδων σχέδιο νόμου εστιάζει σε πέντε άξονες: αναλυτικά προγράμματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΠΣ), πρότυπα/πειραματικά σχολεία, ελληνόγλωσση εκπαίδευση εξωτερικού, αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών και τρεις πτυχές των ΑΕΙ (μετεγγραφές, εκλογή πρυτανικών αρχών και ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών (ΞΠΠΣ)).

Οι ώρες μαθημάτων αυξάνουν κατά μία στο Γυμνάσιο, μειώνονται ή καταργούνται τα μαθήματα Πολιτικής Παιδείας και Αγωγής, η Κοινωνιολογία αντικαθίσταται από τα Λατινικά, προστίθενται ώρες Αγγλικών, ΤΠΕ και Φυσικής Αγωγής. Ιδρύονται 24 πρότυπα και 38 πειραματικά με στόχο να αυξηθούν περαιτέρω. Η αξιολόγηση γίνεται συνθετότερη από την υφιστάμενη με την εμπλοκή νέων φορέων. Τέλος, μειώνεται ο αριθμός των μεταγραφών στα ΑΕΙ με πλαφόν και κριτήρια, επανέρχονται προηγούμενα μέτρα για τις πρυτανικές εκλογές και θεσπίζονται διαδικασίες για την απλούστερη ίδρυση ΞΠΠΣ.

Πέντε παρατηρήσεις.

1.Η αιτιολογική έκθεση δεν εξηγεί γιατί γίνονται όλα αυτά.

2.Θεσμοί όπως τα πρότυπα/πειραματικά και ο νεοσύστατος καθηγητής εμπιστοσύνης είναι ασαφείς. Αμφιβάλλω αν θα ευδοκιμήσουν. Ακόμη είναι ασαφές γιατί έχουν δικαίωμα εγγραφής στα ΕΠΑΛ οι μαθητές μέχρι 17 ετών.

3.Γιατί αυξάνονται οι μαθητές ανά τάξη από 22 σε 26; Κανένας δεν το επιβάλλει ούτε ο ΟΟΣΑ. Για να μη γίνουν προσλήψεις;

4.Το νομοσχέδιο σε πολλά σημεία είναι έντονα συντηρητικό. Επιβάλλεται μία λογική ποινών και ανταμοιβής. Αυξάνουν οι ποινές όπως οι αποβολές, επανέρχεται η διαγωγή, η μάθηση γίνεται πιο «συμπεριφοριστική» με την τράπεζα θεμάτων και την αύξηση των εξετάσεων.

5.Το νομοσχέδιο είναι συγκεντρωτικό και υπερ-ρυθμιστικό. Ενάντια στις συστάσεις του ΟΟΣΑ. Ενδεικτικά οι διατάξεις για το Νηπιαγωγείο, τα ΞΠΠΣ και την αξιολόγηση είναι φαραωνικές. Και υποτίθεται πως υπάρχουν θεσμοί και ανεξάρτητες αρχές γι’ αυτά: Το ΙΕΠ, η νέα ΑΔΙΠ, η ΑΔΙΠΠΔΕ.