*Γράφει ο Μιχάλης Μπότσαρη
Η χώρα μας πέρασε και περνά δύσκολους καιρούς σε δύο φάσεις: η πρώτη αφορά την οχταετία 2011-2019, όταν σαρώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, κόπηκαν και τελικά εξαφανίστηκαν τα δώρα δημοσίων υπαλλήλων για τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το θέρος, ψαλιδίστηκαν πάνω από το μισό τα εφάπαξ, κόπηκε το ΕΚΑΣ των συνταξιούχων, έγινε αναδιάρθρωση των συντάξεων, φτωχοποιήθηκαν οι μικρομεσαίοι και οι αδύναμοι, γιγαντώθηκε η ανεργία, έκλεισαν επιχειρήσεις μικρομεσαίων, μειώθηκε δραματικά η παραγωγή αγαθών, κυρίως στον αγροτοποιμενικό τομέα, αναγκάστηκαν οι νέοι να εργάζονται 12άωρα με βάση κατά κανόνα 300 ευρώ το μήνα κ.α., που προκάλεσαν πολλά δεινά, όπως φόβο, ανασφάλεια, απογοήτευση και άτακτη φυγή σε ξένες χώρες.
Και εκεί που πήγαινε να αρχίσει μια σταδιακή αποκατάσταση όλων των δεινών προέκυψε η δεύτερη φάση (2019- σήμερα) με την πανδημία και τη σταδιακή έξαρσή της που κρατάει εδώ και τρία χρόνια, με ανθρώπινες απώλειες, υψηλές σε ποσοστά, προέκυψε η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία που προκάλεσε δραματικές αυξήσεις στα πετρελαιοειδή, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο φυσικό αέριο κυρίως, με παγκόσμιο φαινόμενο τη ραγδαία άνοδο του πληθωρισμού, την υπερκοστολόγηση των προϊόντων διατροφής, των παραγωγικών αγαθών, την αμοιβή ελεύθερων επαγγελματιών και την αδυναμία των μικροσυνταξιούχων και μικροαμοιβόμενων, δε συζητάμε για την τραγική θέση των ανέργων, να συντηρηθούν βιολογικά με το υψηλό κόστος ενέργειας και δη της ηλεκτρικής και των δαπανών διατροφής.
Η Ελληνική Πολιτεία, όπως και όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και άλλες ανά τον κόσμο, με βάση, κυρίως, τις οικονομικές δυνατότητές της η καθεμιά, έθεσαν σε εφαρμογή προγράμματα οικονομικής στήριξης σε διάφορους τομείς (ηλεκτρισμού, θέρμανσης, κίνησης οχημάτων, διατροφή, κόστος γεωργικής παραγωγής κ.α),όχι οριζοντίως, αλλά «στοχευμένα», όπως λέγεται σε κατηγορίες πολιτών, οικογενειών με βάση κυρίως, τη φορολογική τους κατάσταση. Το μέτρο περιλαμβάνει τους πραγματικά αδύναμους αλλά δεν τους στηρίζει ουσιαστικά και αποτελεσματικά. Δίνονται ενισχύσεις, όμως, και σε άτομα που πραγματικά ούτε τις έχουν ανάγκη ούτε τις δικαιούνται. Είναι όλοι εκείνοι που φοροδιαφεύγουν «νομίμως» με ανειλικρινείς φορολογικές δηλώσεις, εκείνοι που εργάζονται και αμείβονται χωρίς να κόβουν αποδείξεις, όσοι αποκρύπτουν εισοδήματα από αδήλωτες πηγές αγροτογεωργικής δραστηριότητας, όσοι βρίσκουν μεροκάματα και «τα παίρνουν μαύρα», όσοι παρέχουν υπηρεσίες χωρίς τιμολόγια και αποδείξεις, όσοι δηλώνουν ψεύτικες ή διογκωμένες κατηγορίες επιδοτούμενων κατηγοριών αγαθών ή υπηρεσιών κ.α.
Η Πολιτεία με τους μηχανισμούς και με βάση το Ε9 είχε και έχει τη δυνατότητα να βρει τους πραγματικά αδύναμους οικονομικά και να τους στηρίξει ουσιαστικότερα, περικόπτοντας δικαίως όλους εκείνους που ούτε έχουν ανάγκη ούτε δικαιούνται καμιά οικονομική στήριξη.
Με βάση τη Φορολογική Δήλωση και το Ε9 μπορεί να βρει ποιοι αδύναμοι ζουν με ενοίκιο, χωρίς να σημαίνει πως όσοι ζουν με ενοίκιο είναι όλοι αδύναμοι και φτωχοί. Γιατί είναι προκλητικές οι φορολογικές δηλώσεις γιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, εργολάβων πάσης μορφής έργων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, ηλεκτρολόγων, εμπόρων, οικοδόμων, αρτοποιών, κομμωτών, αισθητικών, ξυλουργών, υδραυλικών, επιπλοποιών, ελαιοχρωματιστών, γεωργών, κτηνοτρόφων, ελαιοπαραγωγών, καλλιεργητών γεωργικών προϊόντων, επιχειρηματιών εστίασης, καφενείων και ψυχαγωγικών κέντρων, ηθοποιών, τραγουδιστών, μουσικών, επιχειρηματιών κέντρων διασκέδασης και αναψυχής, ενοικιαζομένων δωματίων, κρεοπωλείων και ιχθυοπωλείων, μανάβηδων, πρατηριούχων υγρών και αερίων καυσίμων, καταστημάτων τουριστικών ειδών και πλείστων άλλων θα λαμβάνουν οικονομική βοήθεια, τη στιγμή που ουσιαστικά δεν εντάσσονται στις πραγματικά αδύναμες κατηγορίες των αδύναμων, ανέργων και πενήτων. Εξαπατούν «νομίμως» το κράτος και λαμβάνουν επιδόματα με εικονικές και ανειλικρινείς δηλώσεις που προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα, την κοινή λογική και την κοινή γνώμη όλων των ειλικρινώς δικαιούχων.
Στο πρόσφατο παρελθόν συνέβη και εν ενεργεία βουλευτές μαζί με πλείστους άλλους πλούσιους να έλαβαν τέτοια επιδόματα. Αναρωτιέται κάθε καλόπιστος φορολογούμενος πώς είναι δυνατό μέσα στην κρίση, όπου πολλοί αδυνατούν να πληρώσουν το ρεύμα και τα καύσιμα ακόμη, ο εσωτερικός τουρισμός να γνωρίζει σημαντική άνοδο και να μη μπορεί κανείς να βρει δωμάτιο τους θερινούς μήνες και στα πιο άγνωστα νησιά, όχι μόνο σε Μύκονο, Σαντορίνη, Κέρκυρα, Κρήτη, Πάρο, Λέσβο κ.α., ούτε τις άλλες εποχές σε Πήλιο, Ζαγοροχώρια, Μέτσοβο, Καλάβρυτα, Στεμνίτσα, Ελάτη, Τρίκαλα Κορινθίας, Αράχοβα κ.α. Πόσοι από αυτούς που λαμβάνουν επιδόματα δεν έχουν επιλέξει τέτοιους προορισμούς; Είναι δυνατό να μην έχει κάποιος να πληρώσει το ρεύμα ή το νοίκι κ.α. και να τρέχει για αναψυχή σε βουνό ή θάλασσα, όπου το ημερήσιο κόστος ισούται με την αξία ενός λογαριασμού ρεύματος ή ενοικίου; Άρα έχουν οικονομική άνεση όσοι κάνουν διακοπές και ταξίδια, δικαίωμά τους και καλά κάνουν. Δεν έχουν, όμως, δικαίωμα να μπαίνουν σε προγράμματα οικονομικής ενίσχυσης, να παριστάνουν τους αδύναμους οικονομικά και εισπράττουν ποσά που δεν δικαιούνται και τα οποία θα στήριζαν ουσιαστικά τους πραγματικά αδύναμους οικονομικά είτε νοικοκυριά είτε μονογονεϊκές οικογένειες είτε ηλικιωμένα άτομα, που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και τα φάρμακά τους. Έτσι τα μέτρα αυτά δεν είναι στοχευμένα, αλλά άστοχα και άδικα, όπως άστοχες είναι οι προτάσεις κάποιων πολιτικών κομμάτων για μείωση του Φ.Π.Α. στα καύσιμα για τα Ι.Χ. που έχουν ο παππούς και η γιαγιά με σύνταξη 400 ευρώ αλλά και οι άνεργοι και οι λοιποί φτωχοί και πάμπτωχοι.
Άρα κανείς από τους παραπάνω ελεύθερους επαγγελματίες δεν πρέπει να λάβει καμιά οικονομική βοήθεια ή επίδομα.
Έως πότε η επίσημη Πολιτεία θα ανέχεται, θα κάνει τα στραβά μάτια στους μόνιμους εξαπατητές των οικονομικών υπηρεσιών, που όχι μόνο δεν καταβάλλουν τους οφειλόμενους φόρους, αλλά λαμβάνουν και επιδόματα αμοιβής για την ανειλικρίνειά τους; Απορεί κανείς πώς ζει και έζησε αυτό το κράτος μέχρι τώρα. Μόνο εκείνοι που δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματά τους, κυρίως υπάλληλοι και συνταξιούχοι του Δημόσιου Τομέα, όχι όλοι ασφαλώς, γιατί πολλοί από αυτούς φοροδιαφεύγουν με άδηλες πηγές επιπλέον εσόδων που διαθέτουν, θα πληρώνουν φόρους, ενώ οι άλλοι ό,τι ευαρεστείται ο καθένας; Έτσι θα πορευτούμε ως χώρα;
*Μιχάλης Μπότσαρης, Φιλόλογος, Πολιτικός Αναλυτής, Γενάρης 2023