΄Εγινε “σεισμός” στις καρδιές, παρά τις απειλές!…
Δημοσιεύθηκε 15/02/2023 | Από user | Σχολιάστε
Του π. Ηλία ΜάκουΜια ανήμπορη γιαγιούλα, κοντά στα 90, από μικρό χωριό της ακριτικής Θεσπρωτίας, παρεκάλεσε συγχωριανό της και την κατέβασε στην πόλη, αγόρασε λίγα, αυτά μπορούσε, τρόφιμα μακράς διαρκείας από σούπερ μάρκετ και τα έδωσε με τα ίδια της τα χέρια, αυτό ήθελε, για να πάνε στους “κάψερους”, όπως είπε, Τούρκους και Σύριους, που τους χτύπησαν ανελέητα καταστροφικοί σεισμοί, και δημιουργήθηκε ένα απέραντο χάος με χιλιάδες θύματα και εκατομμύρια αστέγους.
Εξίσου συγκινητικό και το άλλο περιστατικό, που αποκάλυψε ο δήμαρχος Αθηναίων, με ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης: “Ο κ. Νίκος είναι 92 χρονών, Βορειοηπειρώτης, κι ήρθε στην Αθήνα πριν από 4 μήνες. Τον επόμενο μήνα θα ξεκινήσει να λαμβάνει το κοινωνικό εισόδημα Αλληλεγγύης. Η κόρη του είναι άνεργη και έχει μια εγγονή 8 χρονών. Εδώ και 2 μήνες έγινε μέλος της Λέσχης Φιλίας Αγίου Ελευθερίου. Έρχεται καθημερινά για ζεστασιά, κουβέντα και παρέα. Καθόταν μπροστά στην τηλεόραση της Λέσχης και παρακολουθούσε τις ειδήσεις.
Άνοιξε ένα παλιό πορτοφόλι, που είχε μέσα μόνο ένα χαρτονόμισμα των 5 ευρώ και μερικά νομίσματα. «Θα έπαιρνα κάτι στην εγγόνα μου, που ήρθε πρώτη στα αγγλικά». Βγήκε έξω, πήγε στο διπλανό παντοπωλείο και επέστρεψε με μια σακούλα τρόφιμα. Την άφησε πάνω στο τραπέζι με τα είδη πρώτης ανάγκης, που συγκεντρώνει η Λέσχη για την Τουρκία και τη Συρία και κάθισε ξανά στην παρέα του”.
Και πολλά ακόμη τέτοια συγκινητικά ανθρωπιστικά περιστατικά έχουν καταγραφεί σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Και αυτό, που κάνει εντύπωση είναι η θερμή ψυχική αντίληψη και προσέγγιση του δράματος στην Τουρκία και στη Συρία από τους Έλληνες. Κάτι, που προκάλεσε τη συμμετοχή, με διάφορους τρόπους, πολλών στον αγώνα του καλού, δηλαδή τη συμπαράσταση προς τους σεισμόπληκτους. Οι συναισθηματικές και βουλητικές λειτουργίες εκδηλώθηκαν στην πολύ θετική τους φόρτιση.
Αλλά και από την απέναντι όχθη, την Τουρκία, απλοί και ταλαιπωρημένοι άνθρωποι κάθε ηλικίας, λένε, βάζοντας με νόημα το χέρι στην καρδιά τους, “ευχαριστούμε Έλληνες” τόσο για την ομάδα της ΕΜΑΚ, που έσπευσε από την πρώτη στιγμή να απεγκλωβίσει ζωντανούς κάτω από τα ερείπια, όσο και για την ανθρωπιστική βοήθεια, που διαρκώς στέλνεται από την Ελλάδα.
Ακόμη και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου αναγνώρισε, με μήνυμά του στο Twitter, την ελληνική υποστήριξη: «Ευχαριστώ για την υποστήριξη και την αλληλεγγύη του ελληνικού κράτους και του ελληνικού λαού μετά τον καταστροφικό σεισμό. Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες που προσέφεραν βοήθεια στην Τουρκία. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, ένας γείτονας, που τείνει χείρα βοηθείας, είναι ένας πραγματικός γείτονας».
Πριν τον διπλό σεισμό η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας απειλούσε την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και μάλιστα με ακραίες και προκλητικές εκφράσεις, αλλά και ενέργειες. Μακάρι να αλλάξει τακτική, φαίνεται ότι είναι αναγκασμένη και πιεσμένη από τα πράγματα να το κάνει για ένα διάστημα τουλάχιστον, αλλά εκτιμάται από αναλυτές ότι θα επανέλθει κάποια στιγμή.
Αυτές οι δύσκολες και απροσδόκητες περιστάσεις από τους καταστροφικούς σεισμούς έδειξαν ότι όχι μόνο δεν χωρίζει τίποτα τους λαούς, αλλά είναι πολλά αυτά, που τους ενώνουν και ότι χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Και ότι όλοι, ανεξάρτητα από το θρήσκευμα, τη γλώσσα και την καταγωγή είμαστε άνθρωποι, με ανάγκες, με προβλήματα, με ανησυχίες, με όνειρα, που αλληλέγγυοι μπορούμε να ξεπεράσουμε και τις πιο απίθανες δυσκολίες και να τραβήξουμε δημιουργικά προς τα εμπρός.
Αυτό οφείλουν να το καταλάβουν, όχι ευκαιριακά, αλλά διαχρονικά, και οι πολιτικοί στην Τουρκία και να ξεφύγουν από τον εγκλωβισμό τους στην ακραία ρητορική κατά της Ελλάδας.
Ο τουρκικός και ο ελληνικός λαός μπορούν να πορευτούν ειρηνικά ως καλοί γείτονες, χωρίς πολεμικές ιαχές και κραυγές. Με αφορμή τον θλιβερό σεισμό και οι Έλληνες και οι Τούρκοι, για τους πολίτες μιλάμε, έδειξαν ότι νιώθουν έτοιμοι να συμπορευτούν χέρι-χέρι, ψυχή-ψυχή σ’ έναν δρόμο ανθρωπιάς και αλληλοκατανόησης. Θα τους αφήσουν άραγε;
Στο όνομα της αγάπης και της αδελφοσύνης , καθώς η μεγάλη πλειοψηφία και στην Τουρκία και στην Ελλάδα, δεν επιθυμεί την “αλληλοσφαγή”, οι λαοί ενωμένοι μπορούν και πρέπει να οικοδομήσουν καινούργιες, δίκαιες και ειρηνευμένες σχέσεις, έστω και αν το ιστορικό παρελθόν είναι βεβαρημένο, καθώς οι Έλληνες δεινοπάθησαν από την Τουρκία. Το χθες δεν αλλάζει, είναι δυνατό, όμως, να αλλάξει το σήμερα και το αύριο.
Οι άνθρωποι θέλουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους να ζουν χαρούμενοι, χωρίς να τους δηλητηριάζουν οι έχθρες και όλων των ειδών τα μίση και χωρίς να τους πλακώνουν την καρδιά μαύρα συναισθήματα.
Το “τσουνάμι” συμπαράστασης προς τους σεισμόπληκτους φανέρωσε ότι είναι υπέροχο το αυτονόητο: Να μην είμαστε ψυχροί, συμβατικοί, απαθείς, κατά συνθήκην παρατηρητές της κατάστασης του άλλου.
Όλοι ας γίνουμε μια δύναμη και ας αγωνιστούμε, ώστε το όνειρο της αδελφωμένης συνύπαρξης, αν είναι δυνατόν από το ένα έως το άλλο άκρο της γης, να γίνει το συντομότερο πραγματικότητα.
Η ανθρωπιά στη γνησιότητά της μεταδίδει τα αυθεντικά αισθήματα, που μας διακατέχουν και αποτελεί κίνηση-ενέργεια ανυπόκριτη και ανεπιτήδευτη.
Πηγή: Εφημερίδα “POLITICAL”
Κατηγορία/ες: Απόψεις
