Η εκδίκηση της γης

Share Button

Πως θά ‘θελα νά ‘μουν πουλί,
στα ύψη να πετάω,
να βλέπω από ψηλά τη γη,
μα εκεί να μην πατάω!

Να κυνηγάω την τροφή,
που θα μου στέλνει ο πλάστης,
να μην την φτιάχνει ο μάγειρας,
ούτ’ ο ζαχαροπλάστης.

Θέρμανση; Να μη σκέφτομαι
το ρεύμα πόσο πάει,
αέριο ή πετρέλαιο
στο σπίτι αν κυλάει!

Αν ακριβαίνουν τ’ αγαθά,
εμέ, να μη με νοιάζει,
να μη φοβάμαι τη βροχή,
ούτε και το χαλάζι.

Θέλω να στήσω μια φωλιά,
μεσ’ στ’ ουρανού τ’ αστέρια.
Η γη μας, έγινε βραχνάς,
ήρθαν κακά χαμπέρια!

Αλλού φωτιά, αλλού σεισμός,
ήρθε φτώχεια κι ακρίβεια.
Αλλού βαρύς κατακλυσμός
κι αλλού αποκαϊδια.

Η γη μας, έγινε εχθρός,
θέλει να μας ξεκάνει.
Αυτά που της εκάναμε,
τώρα κι’ αυτή μας κάνει!!

10 -10 -2021
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *