Γράφει ο Γιώργος Κ. Καπρινιώτης
«Βαίνομεν προς εκλογάς», έλεγαν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι την περίοδο που ίσχυε η λεγόμενη καθαρεύουσα γλώσσα. Φυσικά, στα δημοκρατικά πολιτεύματα κατά τακτά, και προβλεπόμενα από το Σύνταγμα χρονικά διαστήματα, διεξάγονται εκλογές, προκειμένου ο λαός με τη ψήφο του να επιλέξει τους εκλεκτούς του. Οι κύριες εκλογές είναι οι λεγόμενες εθνικές εκλογές ή βουλευτικές και οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση. Η χώρα μας, ως μέλος της Ε.Ε. συμμετέχει και στις ευρωεκλογές. Θυμίζω ότι η Ελλάδα εντάχθηκε επίσημα στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες την 1η Ιανουαρίου 1981 και έγινε έτσι το δέκατο μέλος της Ευρωπαϊκής τότε Κοινής Αγοράς. Σήμερα η Ε.Ε. αποτελείται από 27 κράτη – μέλη και έχει 24 επίσημες γλώσσες. Την Κυριακή λοιπόν 9 Ιουνίου τρέχοντος έτους οι λαοί της Ε.Ε. καλούνται να εκλέξουν τους ευρωβουλευτές που θα αποτελέσουν το νέο Ευρωκοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιπροσωπεύει περίπου 450 εκατομμύρια πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αποτελείται σήμερα, μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε., που πραγματοποιήθηκε την 31η.01.2020, από 705 ευρωβουλευτές. Ο αριθμός των ευρωβουλευτών για την περίοδο 2024 – 2029 θα αυξηθεί σε 720.
Εν όψει λοιπόν των επικείμενων ευρωεκλογών αρχηγοί κομμάτων και υποψήφιοι ευρωβουλευτές οργώνουν τη χώρα τους, προκειμένου να πείσουν τους πολίτες, για να τους προτιμήσουν. Δεν γνωρίζω ποιο ακριβώς πολιτικό κλίμα επικρατεί στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες της Ε.Ε. γι’ αυτό θα σταθώ στο ελληνικό κλίμα, που τον τελευταίο καιρό το βιώνουμε έντονα.
Μια πρώτη παρατήρηση, αναφορικά με τα λεγόμενα και τη συμπεριφορά των αρχηγών κομμάτων στη χώρα μας, είναι ότι σου δίνουν την εντύπωση ότι δεν οδεύομε σε ευρωεκλογές αλλά σε εθνικές εκλογές. Η πλειονότητα των κομμάτων της αντιπολίτευσης ελάχιστα ή καθόλου αγγίζει σημαντικά ή ασήμαντα προβλήματα της Ε.Ε. Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να αποδομήσουν την εικόνα του πρωθυπουργό, αφού, στο πρόσωπό του, κατά κύριο λόγο αναφέρονται με απαξιωτικούς και αστήρικτους ισχυρισμούς. Ειλικρινά είναι να λυπάται κανείς πόσο εύκολα και ανενδοίαστα οι διάφοροι αρχηγοί των κομμάτων είναι εκτός θέματος και αποτείνονται στο θυμικό του λαού.
Τι νόημα έχουν αυτή τη στιγμή οι υποσχέσεις που δίνουν για αύξηση μισθών και άλλων παροχών, εφόσον θα μεσολαβήσουν περίπου τρία χρόνια για τις επόμενες εθνικές εκλογές. Δεν σκέφτονται ότι μέχρι τότε πολλά μπορεί να αλλάξουν στο διεθνή ορίζοντα και στον ελληνικό και θα χρειαστεί με νέα δεδομένα να πείσουν τον λαό, ώστε να τους προτιμήσει; Οι βαρύγδουπες υποσχέσεις και ο τοξικός λόγος προφανώς υποτιμούν τη νοημοσύνη του λαού και ελάχιστα είναι πειστικές. Μόνο αγανάκτηση και αντιπάθεια προξενούν. Ας γνωρίζουν, όμως, ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, που έχουν στοιχειώδη κριτική σκέψη, δεν πείθονται από συνθήματα, γενικολογίες, ψέματα, αυθαίρετους αριθμούς και προσπάθειες για συκοφαντίες.
Ένας αρχηγός κόμματος υπόσχεται ότι, όταν το κόμμα του κληθεί από τον λαό να κυβερνήσει, θα αυξήσει τις συντάξεις και θα φτάσουν τις 3.000 ευρώ μηνιαίως. Λαϊκισμός σε όλο του το μεγαλείο. Το γεγονός ότι «δικαιολογεί» τον τρόπο εξεύρεσης των χρημάτων δεν αναιρεί καθόλου τον κατάφωρο λαϊκισμό. Διατείνεται, δηλαδή ότι θα εξοικονομήσει τα χρήματα από την εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου και γενικά του ορυκτού πλούτου. Αλλά αυτό δεν τον απαλλάσσει από τον λαϊκισμό. Για να γίνει εξόρυξη κοιτασμάτων απαιτούνται διαδικασίες πολλές και έτη πολλά. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και τα έτη που θα μεσολαβήσουν μέχρις ότου πείσει τον ελληνικό λαό να τον ψηφίσει, ο κάθε εχέφρων πολίτης δικαιολογημένα θα σκέφτεται: «ζήσε μαύρε μου να φας τον Μάη τριφύλλι».
Από την άλλη μεριά, άλλο κόμμα διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι είναι αντίθετο με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, όταν τίθεται θέμα, για παράδειγμα ενίσχυσης των αγροτών μας από πόρους της Ε.Ε. υψώνει τη φωνή προκειμένου οι ιθύνοντες της Ε.Ε. να ενισχύσουν όσο γίνεται περισσότερο τους αγρότες μας. Άρα, βγαίνει το συμπέρασμα ότι σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καλή η Ε.Ε. Η αντιφατικότητα είναι προφανής και τα συμπεράσματα δικά σας.
Επομένως, στις λίγες μέρες που μας απομένουν μέχρι τις ευρωεκλογές τα πάσης φύσεως κόμματα ας εστιάσουν στα προβλήματα και την προοπτική της Ευρώπης. Αργότερα θα υπάρξει χρόνος, ώστε να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους και να καλυτερέψουν τη θέση τους.
Βασικά θέματα στην ευρωζώνη είναι η μετανάστευση, η κλιματική αλλαγή, η δημοσιονομική πολιτική, η ακρίβεια, η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων, οι ανισότητες ανισοτήτων στα κράτη της Ε.Ε., η άμυνα της Ευρώπης και η θέση σε διεθνή ζητήματα, όπως ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας και Ισραήλ – Παλαιστινίων (Χαμάς). Γίνεται, επίσης λόγος και για «αναδόμηση της Ευρώπης». Σε αυτά και σε άλλα ευρωπαϊκά θέματα τι έχουν να μας προτείνουν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων; Επιτέλους, ας δώσουν απαντήσεις, ας προτείνουν λύσεις και όχι να στρέφονται στον εύκολο αλλά και αδιέξοδο δρόμο του λαϊκισμού και της ψηφοθηρίας Και βέβαια, θεωρείται ως αυτονόητο ότι θα στηρίζουν την Ελλάδα.
Στο τελευταίο ερώτημα αν θα γίνουν πράξη τα ανωτέρω στο λίγο χρόνο που απομένει μέχρι τις ευρωεκλογές, δεν θα έλεγα ότι δικαιολογείται κάποια αισιοδοξία. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο και οι πάσης φύσεως δημαγωγοί δεν θα βγουν κερδισμένοι.
