Επιστολή προς τον πανεπιστημιακό καθηγητή κ. Παντελή Κυπριανό
Δημοσιεύθηκε 25/03/2023 | Από user | Σχολιάστε
από τον Ηλία Ελλάνικο
Πρόσφατα, στον «Θεσπρωτικό Παλμό», διάβασα κείμενό σας που απηχεί όχι μόνο εσάς αλλά και μερίδα τού πνευματικού κόσμου, που, λόγω τής ανώμαλης Κατάστασης, μένει ανενεργός ή οδηγείται στο περιθώριο. Εκφράζει, ακόμη, εμπειρίες και απόψεις πολιτών που βλέπουν τους Βουλευτές να επιλέγουν τον λάθος δρόμο τής Υποτέλειας στα Κόμματα.
Το δικό σας …«λάθος», κ. Κυπριανέ, για τη μη επιλογή σας, ως υποψήφιου Βουλευτή, είναι η υψηλή σας μόρφωση και η πατροπαράδοτη ηθική, που διαφυλάξατε και ενισχύσατε στη ζωή σας για να μην διαπράξετε κακό στον πολιτικό-κοινωνικό βίο, όπου είστε, εκ φύσεως και αγωγής, ταγμένος, γιατί δεν θα μπορούσατε να …κοιμηθείτε το βράδυ!
Κάτι που έχουν …ξεπεράσει προ πολλού, ακόμη και …παιδιά τού Λαού, δικά μας παιδιά, δηλαδή, που μπήκαν στον κόσμο – η λέξη για τους μη γνωρίζοντες σήμαινε αρχικά ευταξία, στολίδι, σε αντιδιαστολή με την αναρχία και τα σκουπίδια – τής Πολιτικής, τής, εσαεί, κειμένης, υπεράνω τής Δικαιοσύνης και, προκλητικά, ατιμώρητης!
Αφού πολλά «παιδιά», που ήθελαν ν’ αλλάξουν τα πράγματα, υπέκυψαν στην Αλητεία, που διαπρέπει στο αθηναϊκό Κέντρο, άλλα έγιναν ανάλγητα, σκληρά, κυλίστηκαν ξεδιάντροπα στη νύχτα, δίχως μπέσα κι αξιοπρέπεια, να ευαρεστούνται τώρα την …φιλοξενία, τι το χρήμα ουδείς «πολιτευτής» εμίσησεν ούτε και τη σαγήνη τής Εξουσίας!
Ασφαλώς και είχατε επίγνωση τού Χώρου, όπου «παρ’ ολίγον να είστε υποψήφιος», όμως η ευθύνη σας ως Πολίτη και το «Χούι» σας, η ακατανίκητη επιθυμία, δηλαδή, για τα Κοινά, σας ώθησε σε εύλογες διεκδικήσεις, πιστεύοντας ότι θα βρίσκατε τρόπο να …ξεφύγετε από το σκοτεινό βλέμμα τής Εξουσίας, να κάνετε τη διαφορά και στη Θεσπρωτία!
Σας …είδαν! Ότι είστε τής πολυσχιδούς Προσφοράς, που εκείνοι δεν επιθυμούν! Ότι θα μπορούσατε να παρεκκλίνετε από τη γραμμή τού Κόμματος! Να ακούσετε τη Φωνή τού Πολίτη, που, ανέκφραστη ούσα, γίνεται …Οργή! Ότι ανήκετε, ψυχή τε και σώματι, στο Λαό! Ότι ήταν δυνατό να εναντιωθείτε και σε ό,τι έβλαπτε την ιδιαίτερη πατρίδα σας!
Δεν σας ενέκριναν οι …Επάνω! Είχαν σαφή εικόνα από το βουλευτή, την κρίση και τη χαλαρή στάση του – ανήκει πια στην Τάξη των …«αρίστων»! – και αποφάσισαν, ελαφρά τη καρδία, δίχως να αποκλείονται συμφωνίες και διαβεβαιώσεις περί …αυτονόητης Γραμμής!
Ας το πάρουμε απόφαση! Όσοι θέλουμε να παραμείνουμε έξω από φθαρμένες Εξουσίες, όπου οι Κορυφές ενοποιούνται στον κίνδυνο απώλειας τού κρατικού Κορβανά – τον έχουν αγκαλιά! – και της ποθητής – γίνονται μάχες – ελιτίστικης ζωής! Το τίμημα τής ηθικής …αναμενόμενο! Τίθεσαι, αυτομάτως, εκτός πολιτικής αλλά και κοινωνικής τροχιάς!
Δεν έχουμε Δημοκρατία αλλά μεσαιωνικού τύπου Απολυταρχία – το Παρελθόν είναι ζωντανό, όσο τίποτε άλλο! – ποιος ξέρει τι θα γεννήσει στο μέλλον, αφού και κοινωνικές ομάδες ακόμη και πλήθος πολιτών κοιτούν …εαυτούς και μόνον, ωσάν τις κομματικές Κάστες, που, ό,τι κι αν λένε, δεν βγαίνουν από τον άνετο και ασφαλή Πύργο τους!
Απέναντί μας, δίχως περιστροφές, έχουμε πτυχιούχους …Αγράμματους, αρχής γενομένης από τις Ηγεσίες! Κι ας είναι μηχανικοί, με …μάστερ εκ Λονδίνου, γιατροί, νομικοί και τα παρόμοια! Αν δεν έχεις ανθρωπιστική Παιδεία, ως Πολιτικός, είσαι άχρηστος, ανίκανος κι επικίνδυνος! Όταν κυνηγάς και δεν θέλεις κοντά έντιμους Πολίτες που σε …βλέπουν!
Μας κυβερνάνε ημιμαθείς, που, μη ελεγχόμενοι, έχουν τόσο αποθρασυνθεί, ώστε να δρουν φανερά κατά πάντων. Παραμένοντας στο …απυρόβλητο! Ήσυχοι που συνεργάζονται με Ισχυρούς τής Οικονομίας, αδειάζοντας έτι, εδώ και δεκαετίες, τα τοξικά τους επάνω μας!
Η «κουλτούρα τής ατιμωρησίας», που, όπως γράφει συμπολίτης δικηγόρος, έχει παγιωθεί «ως τις παρυφές» τής Εξουσίας, χρήζει, εξάπαντος, κριτικής ανάλυσης. Το δίκιο αποδίδεται από το Λαό, όταν Θεσμοί, όπως τής Εκκλησίας, της Παιδείας και τής Δικαιοσύνης, που ο Λαός μισθώνει με το… αίμα του, έχουν παραδοθεί στο πανάθλιο Σύστημα!
Η Δικαιοσύνη, μάλιστα, ως ανεξάρτητος Θεσμός, που υπηρετεί την έννοια τής Δίκης, όφειλε, για το Έγκλημα στα Τέμπη, να κλητεύσει, αυτεπαγγέλτως, Πολιτικούς όλων των κομμάτων, Συνδικαλιστές και Εργαζόμενους ώστε να αποδώσει ευθύνες και τιμωρίες, αν ορά και αυτή τα πάντα, όχι μόνον τους …«μικρούς», ή εθελοτυφλεί και βολεύεται!
Η Εξουσία δεν είναι χώρος για τυχοδιώκτες που ποδοπατούν αρχές και αξίες αλλά στίβος για την Πρόοδο των πολιτών, όχι για την υποδούλωσή τους! Ούτε είναι το «Μέλι» που καίγονται να δοκιμάσουν, όσοι θέλουν σύνταξη με δύο θητείες, πόσο μάλλον χώρος επαγγελματικός για αργόμισθο βουλευτιλίκι και ηδυπαθή αρχομανία, εφ’ όρου ζωής!
Όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη, θρήνησε ο Λαός – έτσι κάνεις μπρος στο Θάνατο, αν είσαι φυσιολογικός – και θρηνεί ακόμα, γιατί στην άλωση τής Πόλης δεν οδήγησε ο Λαός αλλά η πολιτική Τάξη και η αρπακτικότητα των Δυνατών τού Ιδιωτικού Τομέα – ό,τι γίνεται σήμερα με παραλλαγές! -καθώς ήθελαν και τη γη των Ακριτών που …προστάτευαν άπαντες!
Η αθηναϊκή Εξουσία ήταν υποχρεωμένη να αποδώσει το Λιμάνι – αλήθεια, γιατί ήταν δικό της; – στο Δήμο των Θεσπρωτών, σ’ έναν τόπο ρημαγμένο από ιδιάζουσες κατοχές, εγκατάλειψη, φτώχεια! Αντ’ αυτού, έδωσε, ως εγωπαθής Εξουσία που είναι, μαζί με τα …εδώ αγόρια της, άλλη μια σπρωξιά στη Θεσπρωτία να πέσει σε βαθύτερα σκοτάδια!
Η υπόθεση τού Λιμανιού δεν προσφέρεται για παραίτηση ούτε για να το παραλληλίζουμε με …«γάλα» που χύθηκε! Τα μεγέθη είναι άνισα! Το Λιμάνι, στα χέρια των φυσικών δικαιούχων, θα ήταν όρος επιβίωσης τής Θεσπρωτίας, μέσο μελλοντικής ανάκαμψης. Ένα δώρο που χάρισε η Φύση, το πήραν κι αυτό οι Σουλτάνοι Πολιτικής και Οικονομίας.
Θλίψη… για την πώληση, με τα Κτίσματα επ’ αυτού, ως προϊόν εσόδων Ευρωπαίων πολιτών, – οψόμεθα και για την τύχη τής Χερσαίας ζώνης στη Βουλή – οργή για την Παράδοση στους Ιταλούς, έτσι σκοτώνονται οι Νέοι σε… ατυχήματα, έτσι χάνεται η Πατρίδα, μην έχουμε αυταπάτες, όσοι …πιστοί τής κομματικής Σκηνής!
Τοιουτοτρόπως, ξεγυμνώνεται και η χρόνια Υποκρισία τής ελιτίστικης «Ένωσης», που στο μεγάλο Παιχνίδι αγοροπωλησίας εθνικών περιουσιών και ελέγχου των πολιτών, επιδοτεί …Εγνατίες οδούς, λιμάνια, αεροδρόμια για να τα αγοράζουν φτηνά, στη συνέχεια, Ιδιώτες, στέλνοντας πάλι την τύχη τής Χώρας και του Λαού στο …Πυρ το εξώτερον!
Ποιος θα μας προστατεύσει από τα Τέρατα, δικά μας και της Δύσης; Μήπως τα Κόμματα, Έλληνα, που μας έχουν καλά καπιστρωμένους και εν αφωνία; Δεν μας αρέσει η κριτική, μας …βουρλίζει και το ξέρουμε! Αλλά πού και πώς θα βρούμε το Φως που θα μας ξεσηκώσει!
Κ. Παντελή Κυπριανέ,
Δεν σας γνωρίζω από κοντά και φοβάμαι μην έγινα επιζήμιος, σε κάποιο θέμα, απέναντί σας. Ελπίζω πως αξιοποίησα τη θετική σας παρουσία και τις εμπειρίες, και δεν τις εκμεταλλεύτηκα, υπέρ το δέον, με τα γραφόμενά μου και τις ανησυχίες που διεγείρουν.
Ο Έλληνας τρέμει να βγει από την ασφαλή του θέση, με τόσα δεινά που έχει τραβήξει, ενώ οι Τσομπαναραίοι, από την άλλη, έχουν γνώση τής ψυχολογίας του, όπως και των επιταγών τής Εξουσίας που υπηρετούν, γι’ αυτό και επισείουν, συχνά, τη σημαία τού Φόβου για την αναίρεση τού βολέματος και των δώρων που αυτοί μοιράζουν.
Διαφαίνεται η ανάγκη μιας πανελλήνιας Κινητικότητας, διότι ο εχθρός – ιδίως ο Αλλότριος! – έχει αποφασίσει «για μας χωρίς εμάς» και ήρθε η Ώρα να διαλέξουμε με ποια πλευρά θα είμαστε! Ο Πολιτικός κόσμος αντί να υπηρετεί το Λαό, όπως έχει καθήκον, κοιμάται μαζί με την Ιδιωτική Οικονομία! Αυτό δηλώνει μεγίστη πολιτειακή ανωμαλία!
Είναι ζητούμενο, πλέον, να φτιάξουμε – αν και θα είμαστε έτοιμοι, μάλλον όταν μας ζώσει γα τα καλά η Κόλαση! – Επιτροπές Προστασίας Πολιτών και όπου μας βγάλει ο δρόμος, σε κάτι καλύτερο, σίγουρα, απ’ αυτό που ζούμε και έρχεται στο μέλλον.
Ο Λαός σάς έχει ανάγκη, κ. Κυπριανέ, όχι η Εξουσία, καθώς, με τη δράση σας, δίνετε γνήσια Ελπίδα στον παραπαίοντα Πολίτη και προάγετε δυναμικά τον κόσμο τού Πνεύματος, που, από την αρχαιότητα ως σήμερα, μας κρατά ζωντανούς, ως ανθρώπους και Χώρα!
Το τωρινό Πολιτικό Σύστημα δεν θέλει παιδαγωγούς-πολιτικούς, όπως ο Πλάτωνας όριζε, δεν θέλει Φιλοσόφους στην Εξουσία να την εξυγιάνουν και να την εξανθρωπίσουν, ούτε ηγέτες, με Συνείδηση, σαν τον Καραμανλή το μεγάλο, τον Ανδρέα και τον Μιτεράν που εσύ συνάντησες. Προτιμά …υποτεταγμένους, κάθε κομματικής «Φυλής», προσπορίζοντας, φυσικά, σε αυτούς και τις φαμίλιες τους, ικανό όφελος για τα …ανδραγαθήματά τους.
Από τη μια ο Λαός, από την άλλη η μονόχνοτη Εξουσία, που οι αποφάσεις της για σοβαρά θέματα -ό,τι ο Λαός κι αν ψηφίσει- είναι ειλημμένες από βρόμικα Κέντρα τής Δύσης. Που τη Χώρα έχουν με το μαχαίρι στο λαιμό, ενώ μόνον ο Λαός μπορεί να αποτρέψει τα Εγκλήματα σε βάρος της. Μακριά από Κόμματα που θέλουν …δούλους πολίτες και την ψήφο τους!
Όσο άχαρη κι αν είναι η διαπίστωση τής οριακής Επιλογής, εκεί οδηγεί το Λαό η εγχώρια και άλλη Εξουσία, που ξέρει να τον χρησιμοποιεί, να τον χειραγωγεί, να τον φοβίζει και που, τελεσιδίκως, έχει αποφασίσει για τη μοίρα μας, εν σκοτειναίς χορδαίς και οργάνοις!
Θεσπρωτία, 21 – 3 – 2023 Με φιλική διάθεση
Κατηγορία/ες: Απόψεις
