Έτσι κουβεντιάζοντας-Μήπως ν’αγαπήσουμε την Ηγουμενίτσα μας;

Share Button
Κυριακή πρωί-πρωί, βγήκα να περπατήσω.
Πέρασα από τον καινούργιο ποδηλατόδρομο,
που περνά πίσω από το Πάνθεον, προς το
λιμανάκι. Σταμάτησα να χαρώ τη θέα.
Ένας καλαίσθητος δρόμος, δίπλα στη θάλασσα.
Απέναντι, τα βουναλάκια της γωνιάς.
Η φύση ανθισμένη, η θάλασσα γαλήνια,
κάποιοι ψαράδες απ την ακτή, σε δράση
και κάποιοι γλάροι έσπαζαν τη σιωπή
με τις φωνές τους.
Εικόνα ειδυλλιακή. Ο παράδεισος επί γης.
Κι εκεί που σκεφτόμουν πόσο ευλογημένοι
είμαστε όσοι κατοικούμε σ αυτή την πόλη,
μ έπνιξε μια έντονη δυσοσμία και με
ανάγκασε ν απομακρυνθώ βιαστικά.
Και σκέφτηκα, μήπως πρέπει ν αγαπήσουμε
περισσότερο την Ηγουμενίτσα μας;
Πρώτα εμείς οι κάτοικοι που τη βρομίζουμε;
Υποπτεύομαι πως τα βράδια, κάποιοι, αφού
καταναλώσουν μπύρες και άλλα οινοπνευματώδη,
αδειάζουν την κύστη τους στην άκρη του δρόμου.
Μήπως και οι υπεύθυνοι, Δήμος και Λιμενικό
Ταμείο πρέπει να επιβλέπουν και να φροντίζουν
περισσότερο για την καθαριότητα της περιοχής;
Ας αγαπήσουμε λοιπόν όλοι την ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ μας.
Νομίζω πως αξίζει τον κόπο.
Τα οφέλη για όλους μας, θα είναι πολλαπλά.-
Ηγουμενίτσα 17- 5–2020
 
Ελένη  Κύρκου – Σαφάκα.-

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *