Εξακόσια χρόνια ραγιάδες….

Share Button

Του Ηλία Τσάπε, φιλολόγου

Τι Τούρκοι, τι Έλληνες Ολιγάρχες! Ο παρανομαστής ίδιος: σκοταδισμός! Τι Οθωμανισμός, τι Έλληνες Κοτζαμπάσηδες! Η ταύτιση είναι εκπληκτική: Τυραννία! Με τον Έλληνα να μην μπορεί να πάρει ανάσα όλα αυτά τα χρόνια! Τετρακόσια χρόνια σκλάβος στους μεν και διακόσια χρόνια Ραγιάς, στους Ολιγάρχες- οικονομικούς και πολιτικούς- τής Πρωτεύουσας.

Η προσέγγιση αγάδων Ανατολίας και Αθήνας, στα χρόνια μας, δεν είναι μονάχα επιχειρηματική! Στην ουσία, πρόκειται για μη λησμονηθείσα εκλεκτική συγγένεια! Οι Κοτζαμπάσηδες τής Πρωτεύουσας και οι Οθωμανοί τής άλλης όχθης ήθελαν, αμέσως μετά την Επανάσταση, νά ’ρθουν και πάλι κοντά! Να ξαναβάλουν τον Έλληνα στα δεσμά!

Ό,τι αγώνα κι αν έκανε, στα νεότερα χρόνια, για Παιδεία, Ελευθερία, Ισοπολιτεία, εκείνοι υπονόμευαν κάθε προσπάθεια, κάθε Θεσμό τού… ελεύθερου Κράτους. Να μη σηκώσει ποτέ κεφάλι ο Ραγιάς και ξανάρθει σε κατάσταση δόξας! Τα κατάφεραν: να τον έχουν αιχμάλωτο, παροπλισμένο, απελπισμένο. Δεμένο σε Κρίση που τον γυρίζει χρόνια πίσω.

Τότε που Μπέηδες κι Έλληνες Προύχοντες έπιναν ρακί μαζί και χαράτσωναν τους υπόδουλους! Αυτοί να γλεντάνε και ο Έλληνας να χάνεται στο παραμιλητό! Όπως και σήμερα! Μόνο που οι σύγχρονοι Πρόκριτοι θέλουν να βλέπουμε …μαζί τη διάσημη «Ελίφ» και να μοιράσουμε το Αιγαίο μαζί τους! Τη Θράκη, τη Μακεδονία ή και τα νησιά!

Αρκεί να έρθουν πάλι κοντά οι Καρντάσηδες και τα «Σύνορα τής Καρδιάς» να …σμείξουν! Αρκεί οι Οικονομίες να φιλιώσουν κι ας πάνε, κατά διαόλου, οι λαοί τού ενός Αφέντη και του άλλου! Ποιος νοιάζεται για τους λαούς, όταν γίνονται περιουσία των Αφεντάδων! Τι κι αν πεινάνε, αν βαράνε ενέσεις, αν τους παίρνουν τα σπίτια, γιατί αυτοί τους έγδυσαν!

Η Ελλάδα ποτέ δεν ελευθερώθηκε! Από τη μια Εξουσία πέρασε στην άλλη για να θυμάται ξανά το «Ελευθερία ή Θάνατος»! Αν δεν το λέει ακόμη, είναι γιατί, πλέον, στον τράχηλό της έχει και τους Κοτζαμπάσηδες τής Ευρώπης και της Δύσης ολόκληρης, που τον θέλουν κι αυτοί …Ραγιά! Να του πάρουν κι  ό,τι του έχει μείνει από αξιοπρέπεια και τιμή!

Πώς πλήθυναν οι Αφέντες σ’ αυτόν τον κόσμο, μόνον ο Διάολος ξέρει, αφού και οι Εκπρόσωποι τού Θεού δεν μας είπαν τίποτε ακόμη, ούτε και μας λένε, έτσι όπως είναι κοντά με τους Δερβίσηδες τής Αθήνας και τους Μαμωνάδες Δύσης και Ανατολής.

Αυτοί, οι αρχιερώνυμοι Δεσποτάδες δηλαδή, δεν χάνουν, φυσικά, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, μόνο χάσαν την πίστη τους και αφήνουν, μαζί με τους ντόπιους Πασάδες, το Λαό επάνω στο Σταυρό! Που κοιτά τον Ουρανό αλλά εκεί μόνον σύννεφα βλέπει και καπνός πολύς να μαζεύεται από τις φωτιές που ’χουν ανάψει στην Πατρίδα οι Ολιγάρχες.

Θέλουν να σβήσουν την Ελλάδα από το χάρτη, να καταργήσουν την ελληνική Γλώσσα, να κάψουν την Ιστορία που γέννησε φως, να πάρουν τη γη μας! Να τη δώσουν σε Ευρωπαίους, Ασιάτες, Αφρικανούς, να φτιάξουν επιχειρήσεις, Εταιρείες μεγάλες να μας… σώσουν από την ανεργία, να γεννήσουν εδώ παιδιά, να γίνουν γιατροί, μηχανικοί, κομπιουτεράδες, ν’ αγοράσουν σπίτια, να διώξουν αυτήν την… κωλοφυλή, την ελληνική δηλαδή, μακριά από δω, να μην τη βλέπουν, να μην την ξέρουν, να μην την ακούνε πια!

Αυτά κάνουν οι Ολιγάρχες κι εμείς τους αφήνουμε να κλέβουν, να διώχνουν τα παιδιά από την Πατρίδα, να μας μισούν απέραντα, αφού πρώτα μας έριξαν στο βούρκο τους και δεν τους αρέσουμε πια, έτσι που μας κατάντησαν! Από την άλλη να φοβούνται μην ξυπνήσουμε και δούμε τι κακό μας έκαναν, τους βάλουμε… μπροστά και τους σαπίσουμε στο ξύλο και τους πάρουμε ό,τι μπορέσουμε απ’ όσα μας πήραν. Και, κατόπιν, τους ρίξουμε όπου ανήκουν: στα σκοτάδια δηλαδή, σαν Κλέφτες Πατρίδας και Λαού.

Κι έτσι τους στείλουμε στον… αγύριστο και φέρουμε ξανά τους νέους πίσω, στο Σπίτι τους, να χαρούν τον ήλιο, τη θάλασσα, όχι να ζουν στα κρύα τού Βορρά ή στους καύσωνες τού Νότου, να πάρουμε ανάσα κι εμείς,  που ζούμε εξόριστοι στον τόπο μας και Ραγιάδες και μισητοί από κάθε διαολο-Ολιγάρχη που κατοικεί στην Πατρίδα και έξω από αυτήν.

Κι έρθει η καρδιά ξανά στη θέση της και ο νους ηρεμήσει από τα πολλά χτυπήματα που δέχεται, εξακόσια χρόνια τώρα, και καμιά συγγνώμη δεν άκουσε, γιατί οι Κοτζιάδες, οι Κοτζαμπάσηδες δηλαδή, δεν λένε ποτέ συγγνώμη, μόνο κάνουν τον Έλληνα να παραμιλάει, να πνίγεται στα σκοτάδια, για να βασιλεύουν εκείνοι, οι απόλυτοι Μονάρχες, στη ζωή μας!

Εξακόσια χρόνια είναι πολλά! Αν αφήσουμε κι άλλα στην πλάτη μας να φορτώσουν οι Αφεντάδες Πολιτικής και Οικονομίας, θ’ αρχίσουμε να σαλεύουμε! Ίσως, να έχουμε σαλέψει ήδη και μιλάμε μόνοι μας, όπου κι αν είμαστε: σε δρόμους, πλατείες, μπαλκόνια σπιτιών. Όσοι έχουμε δηλαδή σπίτια ή λεφτά ν’ αποπληρώσουμε κι αυτά που αγοράσαμε. Αν όχι, με τις αναδουλειές που έφεραν, θα τα πάρουν κι αυτά!

Άντε τώρα να διαχειριστεί το Θυμό που έχει ο Έλληνας μέσα του! Ήδη, πολλούς πήραν τα σκάγια κι έφυγαν  από τη ζωή! Άλλοι σε χάπια, ποτά, τσιγαριλίκια! Ο μπαξές τής Ολιγαρχίας έχει απ’ όλα: έκσταση για τη νεολαία, κόκα για …ξεστρατισμένους και κουρασμένους! Χαμηλά φώτα και …πονηρά, ακόμη και ληστείες τής …ώρας! Πού να βρεις τα χρόνια που ’χαμε τις πόρτες ανοιχτές και κοιμόμασταν στις βεράντες! Αυτά να τα ξεχάσουμε!

Μάζεψαν άπειρο χρήμα κι εμείς δεν έχουμε να πληρώνουμε ο ένας τον άλλον. Κρατάμε και βερεσέδια, άντε δανεικά επί δανεικών και δεν συμμαζεύεται! Και το ερώτημα παραμένει: ποιος πήρε τα λεφτά τού κοσμάκη, σε ποιες Χώρες και Τράπεζες πηγαίνουν, σε ποιες βιομηχανίες και αφεντάδες, αφού εμείς δεν έχουμε μία, μόνον όσοι τα ’φαγαν μαζί – σοσιαλιστές, δεξιοί και αριστεροί- έχουν ακόμη και δεν αντιμετωπίζουν σεκλέτια;

Και πού αλλού να διοχετεύσεις αυτήν τη βαθιά Οργή, αν όχι στους φταίχτες και αλήτες ημεδαπής και αλλοδαπής; Όλες οι Συμμορίες  μαζεύτηκαν στο φαΐ και δώστου να μακελεύουν τη Χώρα, να τη διαλύουν, να την πεθαίνουν! Όλοι οι Διαβόλοι να μαζεύονται στην Ελλάδα, τώρα που ’ναι πεσμένη κάτω ή στα τέσσερα, και να συνεχίζουν να παίρνουν  φως, αέρα,  …νερά, δίχως κανείς να τους ενοχλεί!

Αυτή είναι η Ελλάδα, που ’γινε ορνιθομάνα, σε μάντρες κομματικές, «φιλοσοφίες» ολιγαρχικές, δηλαδή σε «Ελεύθερες» Οικονομίες, που δρουν σε βάρος των Ραγιάδων και δεν τις ενοχλεί κανένας, ούτε τις κατονομάζει, τι πολλοί οι βολεμένοι, μα οι πιο πολλοί Ραγιάδες δυστυχούν, και, μαζί με τη χαρά, χάσαν τη φωνή, την ψυχή, γιατί ήξεραν καλά τι έκαναν-και κάνουν- οι Σουλτάνοι των λαών, οι απατεώνες και Λωποδύτες με «Λ» κεφαλαίο!

 

 

 

 

 

 

 

 

1 response on Εξακόσια χρόνια ραγιάδες….

  1. Αγαπητέ Ηλία Τσάπε,
    Προσυπογράφω ανεπιφύλακτα.
    Για να σε βοηθήσω, να δεις πόσο φταίνε οι ραγιάδες ή οι αφέντες διάθεσε μερικά πρωινά, να παρακολουθήσεις τί προγράμματα έχουν τα κανάλια 07:00 το πρωί με 07:00 το βράδυ. Θα φρίξεις!
    Θα καταλάβεις ότι το ραγιάς είναι ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *