Η γνωμοδότηση της Επιτροπής Λιμένων αποτελεί στην ουσία ήττα στο θέμα της χερσαίας ζώνης για το Δήμο Ηγουμενίτσας
Δημοσιεύθηκε 30/07/2021 | Από user | Σχολιάστε
Δυστυχώς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση την ιδεοληψία και όχι την κοινή λογική. Το τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις το βλέπουμε στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, μετά και την τελευταία χρονικά πράξη του … δράματος, την απόφαση δηλαδή της Κυβερνητικής Επιτροπής Παρακολούθησης Αξιοποίησης Λιμένων, η οποία μας έκανε τη μεγάλη «χάρη» να εξαιρεθούν από την ιδιωτικοποίηση ο κεντρικός παραλιακός δρόμος, το βασικό πάρκινγκ της πόλης και χώροι για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων στην Πλαταριά και τα Σύβοτα. Ήδη, ορισμένοι από το κυβερνητικό στρατόπεδο πανηγυρίζουν για την … μεγάλη επιτυχία.
Ας δούμε όμως τα πράγματα με ψυχραιμία και κυρίως με την κοινή λογική: Το λιμάνι της Ηγουμενίτσας είναι ένα από τα σημαντικότερα επιβατικά λιμάνια της χώρας, που διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στο δίκτυο των διευρωπαϊκών μεταφορών. Έχει σαφώς και εμπορική σημασία, η οποία όμως δεν είναι η κύρια δραστηριότητά του και ούτε θα είναι ποτέ για τους εξής λόγους: Πρώτον, γιατί ακόμη και όταν το εμπορικό τμήμα λειτουργήσει το μέγεθός του δεν είναι σημαντικό, σε σύγκριση με άλλα λιμάνια της χώρας. Δεύτερον, γιατί δεν προβλέπεται στον ορατό ορίζοντα η σύνδεσή του με το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Τρίτον, γιατί οι οδικοί άξονες που συνδέουν την κεντρική Ευρώπη με τα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή, λειτουργούν πλέον κανονικά, αφού η πολιτικοοικονομική κατάσταση στα κράτη που διασχίζουν έχει πλέον εισέλθει σε ρυθμούς κανονικούς (μην ξεχνάμε ότι η κίνηση στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας γιγαντώθηκε όταν λόγω των πολεμικών συρράξεων, οι οδικοί άξονες των Βαλκανίων ήταν κλειστοί ή ανασφαλείς).
Αυτά λέει η κοινή λογική και η ψυχρή ανάλυση των δεδομένων. Με βάση τα εν λόγω στοιχεία το λιμάνι της Ηγουμενίτσας δεν ενδείκνυται για ιδιωτικοποίηση. Το πολύ – πολύ να προσφέρονταν σε ιδιώτες ένα μειοψηφικό πακέτο μετοχών, ώστε να αυξηθούν τα κεφάλαια του ΟΛΗΓ και να εισρεύσει τεχνογνωσία διαχείρισης και διοίκησης από τον ιδιωτικό τομέα.
Αλλά η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία Κυβέρνησης, Ευρωπαϊκών Θεσμών και ΤΑΙΠΕΔ δεν άφησε περιθώρια ορθής κρίσης, καθώς οι ιδιωτικοποιήσεις από μέσο γίνονται στόχος και πανάκεια. Πως όμως ένα λιμάνι με τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά θα γίνει ελκυστικό στους ιδιώτες; Μα φυσικά αν εμπλουτιστεί και με άλλες εγκαταστάσεις άσχετες με την διεθνή επιβατική ή εμπορική κίνηση, κερδοφόρες όμως για τους ιδιώτες. Και ποιες είναι αυτές οι εγκαταστάσεις; Το πορθμείο Ηγουμενίτσας – Κέρκυρας, ο χώρος που προορίζεται για τη Μαρίνα Ηγουμενίτσας, τα αλιευτικά και τουριστικά καταφύγια σκαφών Συβότων, Πλαταριάς και Σαγιάδας, καθώς και τμήματα – φιλέτα της παραλίας, στα οποία μπορούν να αναπτυχθούν επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Με αυτό τον τρόπο, η εμμονή σε μια φιλελεύθερη ιδεοληπτική προσέγγιση στερεί για μισό αιώνα μια περιοχή,από χώρους και εγκαταστάσεις, που θα χρησιμοποιούνταν από τους τοπικούς φορείς για την ανάπτυξη του τουρισμού, της αλιείας, καθώς και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και επισκεπτών. Η Ηγουμενίτσα θα αποτελέσει παγκόσμια πρωτοτυπία, με την ιδιωτικοποίηση όχι μόνο του επιβατικού διεθνούς λιμανιού, αλλά καιτου πορθμείου εσωτερικής ακτοπλοΐας, αλιευτικών και τουριστικών λιμανιών και τμημάτων της παράλιας ζώνης, που δεν έχουν σχέση με τις λιμενικές δραστηριότητες. Τέτοια πράγματα ούτε στις πιο υπανάπτυκτες χώρες δεν συμβαίνουν. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να προκαλεί απορία το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση ακόμα και από συμπαθή αφρικανικά κράτη όπως η Μποτσουάνα, στην παγκόσμια κατάταξη σε σχέση με την ποιότητα της διακυβέρνησης. Πλέον δεν ισχύει ούτε το παλιό ανέκδοτο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα ήταν το πιο ανεπτυγμένο κράτος της …Αφρικής.
Αυτά συμβαίνουν όταν αυτοί που αποφασίζουν χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα (όπως φαίνεται και από την τραγική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης) και επιμένουν σε λάθος πολιτικές. Και αν δεν είναι δυνατή στην παρούσα φάση η αναστολήτης διαγωνιστικής διαδικασίας για την πώληση πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΛΗΓ, προκειμένου να επανεξεταστεί το μέλλον και η προοπτική του Οργανισμού, στη βάση των αρχών της κοινής λογικής και των πραγματικών δεδομένων, αυτό που σίγουρα θα μπορούσε να γίνει άμεσα είναι ο περιορισμός της διαδικασίας παραχώρησης μόνο στο λιμένα εξωτερικού, με όλα τα υπόλοιπα να περιέρχονται στο δημόσιο και την αυτοδιοίκηση. Κάθε άλλη εξέλιξη – όπως αυτή της απόφασης της Επιτροπής – συνιστά καθαρή ήττα και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί γεγονός για πανηγυρισμούς.Για το λόγο αυτό, η διεκδίκηση πρέπει να συνεχιστεί και να στραφεί πλέον προς τα αρμόδια Υπουργεία Οικονομικών και Ναυτιλίας, ώστε να αποφασίσουν την αποδέσμευση χώρων από το διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης και πέραν αυτών που προτείνει η Γνωμοδότηση της Επιτροπής.
Αυτό όμως προϋποθέτει ότι θα επικρατήσει κοινή λογική, κάτι που δυστυχώς δεν επιβεβαιώνεται αν κρίνουμε από μια σειρά κυβερνητικών αποφάσεων, που φαίνεται να λαμβάνονται με άλλα κριτήρια (ιδεοληπτικά ή κομματικά) και το τίμημα το πληρώνουν οι τοπικές κοινωνίες που στερούνται τη δυνατότητα ενδογενούς αξιοποίησης των αναπτυξιακών τους πόρων.
Παναγιώτης Β. Νταής
Δημοτικός Σύμβουλος Ηγουμενίτσας
Κατηγορία/ες: Απόψεις, Επικαιρότητα
