Η σύγκληση της ολομέλειας της Νομαρχιακής Οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Θεσπρωτίας (+ΦΩΤΟ)
Δημοσιεύθηκε 07/04/2015 | Από user | Σχολιάστε
Mε κεντρικό ομιλητή το μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Χρήστο Γκόκα, πρώην Βουλευτή Αρτας πραγματοποιήθηκε η Ολομέλεια της Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ Θεσπρωτίας ενόψει διεξαγωγής του έκτακτου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ στις 15 – 17 Μαίου 2015 και στο πλαίσιο του Προσυνεδριακού διαλόγου.
Ακολουθεί η ομιλία του Γραμματέα της Ν.Ε.ΠΑΣΟΚ Θεσπρωτίας Ερρίκου Μητσιώνη:
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Η πολιτική επικαιρότητα δυστυχώς επιβεβαιώνει τον λόγο του ΠΑΣΟΚ.
Πριν την 25η Ιανουαρίου είχε διαμορφωθεί ένα κλίμα αναζωπύρωσης της ελπίδας, ωστόσο αυτό υποχωρεί μέρα με τη μέρα.
Οι προσδοκίες διαψεύδονται από τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης που καμία σχέση δεν έχουν με τις προγραμματικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Κυβέρνηση έχει ξεχάσει και το κούρεμα του επαχθούς και επονείδιστου χρέους, τις μονομερείς ενέργειες, το σκίσιμο του Μνημονίου και βεβαίως το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Έχει βρεθεί ο κύριος Τσίπρας εγκλωβισμένος μεταξύ της πολιτικής στροφής στο ρεαλισμό, της λαϊκής εντολής και της εθνικολαικίστικης φυσιογνωμίας του κόμματος και της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.
Η Κυβέρνηση παίζει με τις λέξεις, μετονομάζει όργανα και διαδικασίες σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο μια αλλαγή. Ότι θετικό είχε πετύχει η χώρα μέχρι σήμερα με τις θυσίες όλων των Ελλήνων κινδυνεύει να χαθεί μέσα από τη στρατηγική της δημιουργικής ασάφειας.
Ταυτόχρονα ένας ιδιόμορφος και επικίνδυνος εθνικισμός που τρέφεται και από τα Δεξιά και από τα Αριστερά θεριεύει μέσα από τα εμπόδια που φέρνει η πραγματικότητα. Οι πραγματικοί ευρωπαϊκοί πολιτικοί συσχετισμοί. Ακροδεξιά ιδεολογία, λαϊκιστική ρητορεία και εθνολαϊκισμός έχουν πάρει τη θέση του πολιτικού ορθολογισμού. Το να υποτιμούμε και να αγνοούμε το υπόβαθρο της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, μόνο σε λάθος εκτιμήσεις μπορεί να μας οδηγήσει.
Λέει η Κυβέρνηση να γίνει Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο. Επιχειρεί να ενοχοποιήσει στην κοινή γνώμη για άλλη μια φορά τη Δημοκρατική Παράταξη.
Να γίνει λοιπόν μία Εξεταστική Επιτροπή για το Μνημόνιο για να τελειώσει η συνωμοσιολογία και να μάθουμε επιτέλους πώς η χώρα έφτασε να έχει 36 δισεκατομμύρια έλλειμμα το 2009.
Να ξεκινάει όμως από την εποχή που ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Και όχι να προσπαθούν να μην αγγίξουν τον στρατηγικό τους σύμμαχο τον Καραμανλή ( βλέπε Πρόεδρο Δημοκρατίας ).
Παράλληλα όμως, να γίνει και ακόμη μία Εξεταστική Επιτροπή για ποιο λόγο δεν βγαίνουμε από το Μνημόνιο. Γιατί η Ισπανία και η Πορτογαλία σήμερα δανείζονται από τις αγορές ενώ είχαν Μνημόνιο και η Ιρλανδία επίσης και εμείς δεν μπορούμε να δανειστούμε; Εμείς δεν λέμε ότι δεν υπήρξαν αστοχίες αλλά να αναλάβουν επιτέλους κάποιοι τις ευθύνες για τη διακυβέρνηση Καραμανλή κατά την περίοδο 2004-2009, αλλά και η Αντιπολίτευση τις δικές της ευθύνες για τη στάση της από το 2010 και μετά.
Τα πράγματα είναι απλά.
Η συμμαχία της Κυβέρνησης «Πρώτη φορά αριστερά» με την κυβέρνηση της «χρεοκοπίας» του κύριου Καραμανλή έχει ένα βαθύτερο συσχετισμό που απενοχοποιεί τους δεύτερους από τις τραγικές ευθύνες της διακυβέρνησής τους αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ για την άρνηση σε κάθε συναίνεση και κάθε μεταρρύθμιση τις τελευταίες δεκαετίες.
Κι αυτός ο συσχετισμός δεν είναι άλλος από την αφήγηση ότι το Μνημόνιο έφερε τη χρεοκοπία και όχι αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ότι η χρεοκοπία έφερε το Μνημόνιο.
Πως όμως πίσω από την επικοινωνία μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα;
Το προσπαθούν και σήμερα προκειμένου να κρύψουν τους πραγματικούς κανόνες της διαπραγμάτευσης πίσω από το καθημερινό σόου του κύριου Βαρουφάκη.
Όμως κι αυτό έχει κοντά ποδάρια.
Και για να απλοποιήσουμε τα πράγματα ο στρατηγός Άνεμος είναι πάλι εδώ, μόνο που αυτή τη φορά φυσάει από την αντίθετη κατεύθυνση. Και οφείλουμε ως Παράταξη να τον αντιμετωπίσουμε με σχέδιο για τον τόπο και όχι με πυροτεχνήματα.
Γι αυτό έχει μεγάλη αξία η δομική μας αντιπολίτευση να βασίζεται στη λογική, τη συνέπεια και το σχέδιο.
Γι αυτό είναι κρίσιμη και όλη μας η προσυνεδριακή διαδικασία.
Φίλες και Φίλοι,
Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε οριακό σημείο.
Η Κυβέρνηση ενώ ως Αντιπολίτευση δήλωνε έτοιμη να κυβερνήσει, δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε συναίσθηση στο που μπορούν να οδηγήσουν οι ακροβατισμοί που κάνει.
Υπογράφηκε μια συμφωνία στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου για την παράταση της δανειακής σύμβασης και αυτή δεν ήρθε ποτέ στην Ελληνική Βουλή. Κανείς όμως δεν μιλά γι αυτό.
Χρησιμοποιούνται τα ταμειακά διαθέσιμα Οργανισμών για να καλύψουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες της κυβέρνησης.
Κινδύνευσαν να μην πληρωθούν οι κοινοτικές ενισχύσεις των αγροτών από τη μεταφορά των αποθεματικών του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Τι θα έλεγαν όμως αυτοί αν εμείς κάναμε κάτι τέτοιο το προηγούμενο διάστημα;
«Βάζουν χέρι στα λεφτά των αγροτών για να πληρώσουν τους διεθνείς τοκογλύφους».
Αυτό θα έλεγαν αλλά τώρα κανείς δεν μιλά.
Καταθέτουν στη Βουλή προς ψήφιση το σχέδιο νόμου για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τα μέτρα που προβλέπονται σε αυτό είναι υποδεέστερα σε σχέση με όσα κοστολογημένα προβλέπει η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ για την Κοινωνική Προστασία με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα .
Καταθέτουν προς ψήφιση και μάλιστα με κατεπείγουσα διαδικασία το νομοσχέδιο για την επανεκκίνηση της οικονομία και οι ρυθμίσεις για τις 100 δόσεις ελάχιστες αλλαγές έχουν σε σχέση με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο.
Αυτό όμως για να έχει νόημα και να περάσει και στην κοινωνία, χρειάζεται να ξεπεράσουμε το μετεκλογικό μούδιασμα και να προχωρήσουμε μπροστά.
Η κυβέρνηση μεθοδεύει τη συγχώνευση στην πολιτική και το πρόγραμμά της αντιφατικών πολιτικών ρευμάτων, τόσο από το πολιτικό κέντρο όσο και από τα πολιτικά άκρα. Επιχειρεί συγκυριακά να γεφυρώσει χάσματα προκειμένου να έχει τους αριθμητικούς και πολιτικούς συσχετισμούς για να επιβιώσει κυβερνητικά. Μέχρι τώρα ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αντλούσαν δύναμη από την προβολή του οργανικά ενωμένου λαού απέναντι στο Μνημόνιο.
Τώρα όμως που υπέγραψαν την παράτασή του, η αδυναμία τους να εφαρμόσουν τα όσα συμφωνούν, θα τους οδηγήσει σε μία μόνο επιλογή να μεταβιβάζουν τα όσα δεινά συμβαίνουν στη χώρα σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.
Το ΠΑΣΟΚ είναι θύμα αυτής της στρατηγικής και θα συνεχίσει να είναι, αν δεν είμαστε ενωμένοι.
Επιχειρείται η απαξίωση όλης της συμβολής της Παράταξης στον τόπο και κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης και κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Να μας απαξιώσουν ηθικά και να περιορίσουν τον ρόλο μας.
Προσφέρεται άλλωστε το περιβάλλον καθώς η κρίση στον χώρο μας βαθαίνει.
Γι αυτό οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι και αυτό θα εξυπηρετήσει ο δρόμος προς το Συνέδριο και η εκλογή του νέου προέδρου.
Αυτό θα είναι ένα Συνέδριο για την επαναθεμελίωση των ιδεών, των θέσεων και της θεσμικής λειτουργίας της Παράταξης.
Σήμερα βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση από αυτή πριν τις εκλογές.
Δεν υπάρχει σχέδιο.
Ούτε για την πραγματική οικονομία, ούτε για την αύξηση των εσόδων, ούτε για την έξοδο από το μνημόνιο.
Δεν υπάρχει διαπραγμάτευση ουσίας.
Μόνο επικοινωνιακές κινήσεις. Μόνο χαμένος χρόνος .
Οι τράπεζες υπολειτουργούν λόγω έλλειψης ρευστότητας , η αγορά βρίσκεται σε απόγνωση και οι πολίτες σε σύγχυση.
Δεν υπάρχει φυσικά ούτε αναφορά στο χρέος.
Εξευτελίζεται η χώρα μας σε όλη την Ευρώπη μπροστά σ’ έναν ψευδεπίγραφο πατριωτισμό.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Στην πορεία προς το Συνέδριο θα πρέπει να έχουμε ένα κοινό προβληματισμό.
Τι είναι στα αλήθεια , μεταρρυθμιστικό, και αριστερό σήμερα.
Η ευκαιριακή αποδοχή της κοινής γνώμης μέσα από έναν λαϊκίστικο και εθνικιστικό λόγο;
Η αριστερά που υπερασπίζεται την Κυβερνηση Καραμανλη που διέλυσε τη χώρα και την έστειλε στο Μνημόνιο
Η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ του εθνικισμού;
Οι αλλαγές στη δημόσια διοίκηση με επαναπρόσληψη αυτών που βγήκαν στη διαθεσιμότητα και τις προσλήψεις των “ημέτερων”στο Δημόσιο;
Ή αντιθέτως,
το κούρεμα του δημόσιου χρέους κατά 180 δισεκατομμύρια;
το πρωτογενές πλεόνασμα;
η Στρατηγική του ΠΑΣΟΚ για την Κοινωνική Προστασία και Ένταξη;
οι πρωτοβουλίες που πήραμε για να αναδείξουμε τα εγκληματικά χαρακτηριστικά του νεοναζιστικού μορφώματος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ; Μια εγκληματική οργάνωση που σήμερα η κα Κωνσταντοπούλου από τη θέση της Προέδρου της Βουλής έρχεται να θέσει υπό την προστασία της.
ή τέλος όλη η προσπάθεια των τελευταίων 5 χρόνων να χτίσουμε την εθνική συνεννόηση και συνεργασία, να κρατήσουμε την οικονομία ζωντανή, τη χώρα όρθια και εντός του ευρώ στον πυρήνα των αποφάσεων και όχι στο περιθώριο της Ευρώπης;
Επομένως χρειάζεται να συγκεκριμενοποιήσουμε τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε.
Θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ για τη συμμετοχή των στελεχών του στην Κυβέρνηση και το κράτος ή ένα ΠΑΣΟΚ που να υπερασπίζεται την κοινωνία και να μάχεται υπέρ της αξιοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ίσων ευκαιριών και της αλληλεγγύης;
Μια παράταξη που θα υπηρετεί τον προοδευτικό και ρεαλιστικό λόγο ή θα υποχωρεί μπροστά στις λαϊκίστικες προκλήσεις;
Μια συλλογικότητα που θα λειτουργεί θεσμικά βασισμένη σε αρχές, αξίες και σε ένα νέο πλαίσιο ηθικής ή μια συλλογικότητα που θα λειτουργεί χωρίς συνοχή, σύμπνοια και συντροφικότητα;
Αυτά πρέπει να τα γνωρίζουμε και να τα συζητήσουμε διεξοδικά στο Συνέδριό μας.
Θεωρώ ότι η εικόνα που έχουν οι πολίτες για το ΠΑΣΟΚ δεν θα αλλάξει μόνο αν αλλάξει η ηγεσία. Το πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρόβλημα Προέδρου αλλά Πολιτικής κατεύθυνσης και ανασυγκρότησης .
Δυστυχώς, το ΠΑΣΟΚ έχει ταυτιστεί με το σύστημα.
Πολλά στελέχη της Παράταξης δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Η παρουσία των περισσοτέρων έχει συνδεθεί με το κράτος, με τη διαρκή παρουσία τους στη νομή της εξουσίας.
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται συνδυασμό νέων στελεχών με την εμπειρία και τις γνώσεις των παλαιών.
Να επενδύσουμε και να βάλουμε ξανά τα θεμέλια της νέας παράταξης πάνω στον ορθό λόγο και την αλήθεια που είπαμε τα τελευταία δύσκολα χρόνια.
Θα χρειαστεί σκληρή δουλειά.
Θα χρειαστεί ορισμένοι να επανέλθουν στην πραγματικότητα και να συνειδητοποιήσουν ότι οφείλουν στην Παράταξη να κάνουν ένα βήμα πίσω και να στηρίξουν τη νέα γενιά που πρέπει να βγει μπροστά.
Ως κόμμα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας οφείλουμε να στοχεύσουμε στα βασικά στοιχεία που μας διαφοροποιούν από τα συντηρητικά, και είναι αυτά που εκφράζουν τους πολλούς, εκφράζουν την κοινωνία συνοχής, το κράτος αλληλεγγύης.
Είναι αυτά που δημιουργούν πολιτικές με γνώμονα
την αξία και όχι το εισόδημα,
την αριστεία και όχι τις μεθοδεύσεις,
την ισονομία και όχι το δίκιο του ισχυρού,
την ελπίδα και την προοπτική και όχι τη διατήρηση της βολής μας ,
την αποτελεσματική διοίκηση και όχι την απαξίωση του κάθε τι δημόσιου.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Ποια είναι τα ζητούμενα του Συνεδρίου μας :
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε οριακή κατάσταση.
Αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης.
Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μία κανονική εξέλιξη.
Υπάρχει ανάγκη να σκεφτούμε πολύ και να συζητήσουμε αν είμαστε σε θέση να διαμορφώσουμε πολιτικό σχέδιο επιβίωσης της παράταξης.
Υπάρχει ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: η χώρα χρεοκόπησε τον Μάιο του 2010.
Η χρεωκοπία δεν ήταν αποτέλεσμα μιας στιγμής, αλλά μιας πορείας 35 χρόνων της μεταπολίτευσης. Και χρεοκοπήσαμε εξ αιτίας του κρατισμού, του παρασιτισμού, του πελατειακού Κράτους που δημιουργήσαμε και του λαϊκισμού που κυριάρχησε στα περισσότερα χρόνια που κυβερνήσαμε. Άρα κριθήκαμε, δικαίως, ότι για την χρεοκοπία της χώρας ευθυνόμαστε κατ’ ισομοιρίαν και εξ αδιαιρέτου με τη Νέα Δημοκρατία. Βέβαια το ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης δεν είναι μόνο όλα τα παραπάνω . Είναι και το ΠΑΣΟΚ των μεγάλων μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών , της ανάδειξης της μεσαίας τάξης και του περιορισμού της φτώχειας και της ανέχειας , το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής στην Υγεία στην Παιδεία στην κοινωνική δικαιοσύνη , στην ανάδειξη στο προσκήνιο του μέσου Ελληνα , που στηρίχτηκε όμως σε υπέρμετρο δανεισμό θεωρώντας λανθασμένα ότι υπηρετεί την ανάπτυξη ενώ υπηρέτησε την οικονομική μεγέθυνση με δανεικά και χωρίς η χώρα να παράγει δικό της πλούτο.
Στη συνέχεια, μετά τη χρεοκοπία, αναλάβαμε να κυβερνήσουμε, είτε μόνοι μας στην αρχή είτε στη συνέχεια με συμμαχίες. Γι’ αυτά τα πέντε χρόνια της κυβερνητικής μας θητείας μετά την κήρυξη της χρεοκοπίας ο κόσμος μας χρεώνει -και σωστά- ότι δεν κατανείμαμε τα βάρη της τεράστιας πράγματι προσπάθειας με δίκαιο τρόπο.
Οι φτωχότεροι σήκωσαν ασύγκριτα μεγαλύτερο βάρος από τους μεγαλομεσαίους , που είναι και οι κυρίως υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία.
Σήμερα ο χώρος της κεντροαριστεράς έχει καταληφθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ που υιοθέτησε όλες τις παθογένειές της. Και αυτός είναι ο λόγος που θα αποτύχει. Το σημείο θραύσης του θα είναι από τη μια μεριά το ανεκπλήρωτο υποσχεσιολόγιό του προς την μεγαλομεσαία τάξη και από την άλλη η άρνησή του να πραγματοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα για να ορθοποδήσει.
Άρα, το νέο πολιτικο σκηνικό διαμορφώνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ ως ριζοσπαστική αριστερά, τη ΝΔ – όταν ανασυγκροτηθεί- ως κεντροδεξιά και το ΚΚΕ ως κομμουνιστική αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν πρέπει να αντιμετωπιστεί από τη σκοπιά μιας νέας δημοκρατικής σοσιαλιστικής πρότασης της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ που αρνείται την θολή και χρεοκοπημένη κεντροαριστερή μας ταυτότητα. Και αυτή η νέα πρόταση περιλαμβάνει τη θέση μας για ένα νέο, διάφανο πολιτικο σύστημα, ένα αποτελεσματικό κράτος, ένα νέο παραγωγικό σύστημα και ένα νέο, αληθινά ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Με βάση αυτή τη νέα μας φυσιογνωμία θα τοποθετηθούμε στο νέο πολιτικό χάρτη.
Η συνέχεια της προσπάθειάς μας οφείλει να διατυπώσει με σαφήνεια την πρότασή μας για την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει στον εαυτό του, στην ιστορία του και κυρίως στον κόσμο που είναι εγκλωβισμένος κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ να πάρει πρωτοβουλίες πρός όλες τις δυνάμεις του χώρου και να διαθέσει τον εαυτό του στη δημιουργία του ΝΕΟΥ και ΕΝΙΑΙΟΥ πολιτικού φορέα της Μεγάλης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ . Εκεί θα ολοκληρωθεί η πορεία αναγέννησης του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Χώρου και εκεί θα δικαιωθεί διαχρονικά η πορεία του ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης .
Κατηγορία/ες: Επικαιρότητα
