Κομματικός οχετός

Share Button

Του Ηλία Ελλάνικου

Τι σκοτώνει μια Δημοκρατία; Αν έχουμε γνώση τού όρου, θα καταλήξουμε σε μια, κυρίως, διαπίστωση: η απομόνωση τού Δήμου, δηλαδή τού Λαού, η μη εκπροσώπησή του από τα αρμόδια Όργανα τού Πολιτεύματος. Το οποίο για να διατηρείται ισχυρό, προϋποθέτει Πολίτες με σφριγηλότητα και ζωντάνια,  ενέργεια ικανή ώστε να νιώθουν υποχρέωση για συμμετοχή στα κοινά, να διαφυλάξουν το πολιτειακό αγαθό, να το ανυψώσουν.

Ούτε το ένα έχουμε ούτε το άλλο. Επιμελήθηκαν γι’ αυτό  οι εχθροί τού Λαού. Η Δημοκρατία στα …χαρτιά και τα λόγια. Στη βιτρίνα της, κάθε φορά που δήθεν αξιολογείται, μαζεύονται κάθε κομματικής φυλής ψηφοφόροι, φίλοι και γνωστοί, γελαστοί υποψήφιοι με απαστράπτουσες, ενίοτε, συνοδούς, εκεί κάθε είδους αλισβερίσι (η λ. τούρκικη), εκεί και υποσχέσεις για …ρουσφέτια(<τουρκ. rusvet) και άλλα πολλά.

Πόρτα-πόρτα! Μόλις δοθεί το Σύνθημα, ξεχύνονται τα ποτάμια των αγρευτών ψήφου, οι πιο φανατικοί έχοντας τσέπες γεμάτες για …παν ενδεχόμενο, ενώ τα κομματικά Στελέχη αλωνίζουν την Ελλάδα – τι αγώνας κι αυτός! – ξοδεύοντας χρήματα τού Λαού, λες και είναι δικά τους, για ν’ …αποπλανήσουν τα αιώνια «θύματα-ψώνια», όπως λέει και ο ποιητής.

Οι πρώην φίλοι δείχνουν αντίπαλοι για τα μάτια τού κόσμου, περνούν περίοδο μέλιτος, παρασύροντας το Λαό στους …γάμους, να πάρει κι αυτός λίγη χαρά για να τον έχουν κολλημένο επάνω τους. Όταν τα ΜΜΕ θα ήταν αρκετά για παρουσίαση Κυβερνητικών προγραμμάτων. Αθέμιτη υφαρπαγή Ψήφου, του τελευταίου λειψάνου τής Δημοκρατίας.

Το έχουμε δει το έργο και το έχουμε ζήσει. Μετά, η Βιτρίνα αδειάζει. Ο καθένας το …δρόμο του. Στα ενδότερα, όμως, του αγοραίου Καταστήματος, ένας κομματικός Συρφετός συνεχίζει να εργάζεται, μετράει κέρδη και ζημίες, ικανοποιημένος, φυσικά, γιατί ακόμη κι αν υπάρχουν αβαρίες, έτσι παίζεται το Παιχνίδι, ο ηττημένος δεν φεύγει άπρακτος.

Εκείνος, που φασκελώνεται πάντα, είναι ο Λαός. Την επόμενη μέρα, η πρόσβαση στους Αντιπροσώπους γίνεται δύσκολη, μόνον αν είσαι δικό τους παιδί ή συνεργός στο Έγκλημα θα προχωρήσεις, τα χαμόγελα θα σβήσουν, οι πόρτες σφραγίζουν, ο Λαός αποξενώνεται, βρίζει κι απογοητεύεται, όλοι τον ξεχνάνε, τον κατηγορούν, «εμείς φταίμε» λένε οι πολίτες αλλ’ όταν ξανάρχεται η Κάλπη, ξανά οι Ραγιάδες τρέχουμε  και την προσκυνάμε.

Το ζήτημα θέλει κοινωνιολογική, ιδίως …ψυχολογική προσέγγιση. Ο Έλληνας έχει γνωρίσει τέτοια στέρηση Χαράς και στήριξης, η μοναξιά και ο θάνατος τον έχουν τόσο τριγυρίσει στους αιώνες, το μίσος που δοκιμάζει, ομοίως η φαγωμάρα και η φτώχεια τον έχουν τόσο καταπονήσει, που κρατά ακόμα, ως άμυνα για το σκοτάδι που ζει, τις κομματικές Ψυχώσεις! Και, τυφλά, αναζητά Ελπίδα! Τη δίνουν απλόχερα Ψεύτες κι Απατεώνες.

Αλλά μόνον Ελπίδα και όσο κρατάει το Super Game! Ούτε θεσμική εκπροσώπηση – ακολουθείται αυστηρά η «γραμμή τού Κόμματος!» – ούτε ευρωστία σωματική, πνευματική, κοινωνική, αφού σαν δούλος δεν έχει Φωνή, αν και ψήφισε όσους ανέδειξαν τα …προσφιλή Κόμματα και τα μέλη τους που διάγουν βίο ωσάν Κοτζιάδες  άλλης εποχής.

Τότε που μάζευαν φόρους να τους αποδώσουν στο Σουλτάνο αλλά γέμιζαν και δικές τους κασέλες με γρόσια και φλουριά, έκαναν, βέβαια, και εμπόριο, μετά την εθνική αποκατάσταση …Επιχειρήσεις, ισχυρό μέσο για ανάμειξη στην Εξουσία και τον Έλεγχο  των νεο-Ραγιάδων. Που …επεβάλλετο να μείνουν στη δική τους Κατοχή ώστε να φτάσουν τις Περιουσίες τους σήμερα στο ήμισυ τού εγχώριου Πλούτου και σε αόρατα για μας ύψη.

Κι ενώ εμείς μετράμε κέρματα, αυτοί μας δίνουν αναθέματα. Δεν θέλουν νά ’χουμε οι …αφορισμένοι ψηλά το κεφάλι! Φροντίζει γι’ αυτό η κάθε Κλίκα. Συγκροτημένη από κομματόσκυλα,  μαντρόσκυλα, κοπρόσκυλα, που τρώνε… πίνουν κι απολαμβάνουν και την προστασία τής διεθνούς Ελίτ – στις μικρές Χώρες επιβάλλονται δια ροπάλου οι ξένοι Νταβατζήδες! – και αν τα πειράξεις, θα σε κυνηγήσουν, ανάλογα με το βαθμό όχλησής τους.

Οι αγέλες έχουν Αρχηγό. Και …νταήδες περιωπής! Αν βγεις από το μαντρί, σε τρώει ο Λύκος! Να γιατί ο Έλληνας διστάζει! Οι αιώνες Κατοχής  τον φορτώνουν με τόσο Φόβο που θα είναι τιτάνιος ο αγώνας, αν παλέψει μαζί του να βρει Ελευθερία από τα νέα Αφεντικά. Που δρουν στα πρότυπα των Σουλτάνων και νοσταλγούν τον ίδιο, αν όχι …παρόμοιο ζυγό!

Έχει δύο Επιλογές: ή να γίνει …«Κλέφτης κι Αρματωλός», οπότε θα συγκεντρώσει, ως Τρομοκράτης πλέον, τα πυρά τού Παγκόσμιου και εγχώριου Συστήματος ή να κάτσει στ’ αυγά του και να τα …κλωσήσει! Αδύνατον το πρώτο με τις τεχνολογικές εξελίξεις. Αβάσταχτο και μη αξιοπρεπές το δεύτερο, αν δεν αντέχεις τον κόσμο τής Τυραννίας.

Υπάρχει τρίτη Λύση: ταυτίζεσαι με τις Ιδέες περί Πολιτισμού και Πατρίδας – τι ρομαντικό θα πει ο Διάβολος χλευάζοντας! – και δίνεις κλωτσιά στα Κόμματα ή τις Λέσχες, όπου ο Οχετός τής Γης είναι μαζεμένος κι όπου οι Έντιμοι, αν περπατήσουν, θα πρέπει να ξέρουν ότι θα λερωθούν από τα Σκατά, που εκεί συσσωρεύονται, και θά ’ναι υπόλογοι στο Λαό.

Διότι εκεί εδράζεται η Μαυρίλα τής Χώρας, εκεί οι κλεψιές και τα στραβά μάτια για τις λαμογιές που συμβαίνουν υποχθονίως, εκεί η απληστία και η διχόνοια, η τρέλα για φαΐ και  Εξουσία, το ζοφερό …Άβατο για το Λαό, όλα τα δεινά που …εκτροχιάζουν Τρένα! Εκεί …το αίμα που στέλνει τη Δημοκρατία στο απόσπασμα και το Λαό στα Κάτεργα!

Ο Κομματικός Οχετός …ένας και αυτός. Εκεί τ’ απόνερα τής Εξουσίας και του διευρυμένου πια, με… «επαναστατικά» Κόμματα, Πύργου τής δυαδικής Ελίτ, που κρατά το Ραγιά απέξω, εσαεί στη Φτώχεια. Εκεί, ο Αχόρταγος, τεμαχίζει τα εγχώρια και  …μύρια των Ευρωπαίων πολιτών! Εκεί κατάσχονται σπίτια και πλημμυρίζει η Χώρα παράνομους, ξένους και …Έλληνες! Εκεί, τα, κάθε χρώματος, καρκινοειδή, φασιστοειδή, κερατοειδή τής Πατρίδας!

Τα Golden Boys, επίσης, για υπηρεσίες στο Σύστημα, δημόσιο και ιδιωτικό. Στις φιλόξενες πλάτες τού οποίου στηρίζεται η διασπάθιση τού κρατικού χρήματος και η ατιμωρησία. Αν θέλεις, τόλμα! Ξανάρχονται οι Τραμπούκοι! Τώρα που ο …τιμωρημένος Λαός φρίττει, οι Κομματάρχες, που… απενοχοποιούνται με Συλλαλητήρια – λες και είναι άμοιροι ευθυνών για τα… Τέμπη – ετοιμάζονται να γυρίσουν κι αυτή τη σκοτεινή Ρόδα τού παρελθόντος!

   Ο Φασισμός αναζωπυρώνεται, ο Εμφύλιος …ante portas! Ό,τι θέλουν οι Εχθροί και τα Μεγάλα Συμφέροντα για την Ελλάδα, δηλαδή, κάτι πιο ασφαλές και δυνατό από την Παρακμή:  Χάος κι Αναμπουμπούλα, όπου οι Λύκοι θα χαίρονται και ο Λαός θα ματώνει, όπου οι Νέοι μας θα χάνονται σε …ατυχήματα ή στην κατάθλιψη ενώ οι γηραιοί χαλκέντεροι και αμετανόητοι των Κομμάτων θα εκμεταλλεύονται ως και το… θάνατό τους!

  Εκεί – δεν έχει τέλος ο Λαβύρινθος! – ο αρρωστημένος Συνδικαλισμός που προκαλεί στους Θεσμούς σκοτεινές ανατριχίλες, πλήθος αγκυλώσεις και διχασμό! Τοιουτοτρόπως, να εκφράζεται το κάθε Κόμμα, νά ’ναι πάντα Υπεράνω, όχι ο Λαός και οι εργαζόμενοι, που παρακολουθούν τους αλητήριους «Εκπροσώπους» ενώ μοιράζονται τα Πεδία Εργασίας να ικανοποιούν ατομικές, κυρίως, επιδιώξεις.

Εκεί αναδεικνύονται, ως δια …Μαγείας, οι αιρετοί τής Χώρας, εκεί ξεπλένεται το «μαύρο Χρήμα», η ίδια η Εξουσία, εκεί η Ιδιωτική Οικονομία ακουμπά, όλοι να κάνουν τα κατά συρροήν Εγκλήματα σε βάρος των Πολλών, από Γραφεία-Λέσχες-Κόμματα, που, αδίστακτα, …δολοφονούν Λαούς, αν είναι να συνεχίσουν την άνετη ζωή, να διαιωνίζονται οι «θείες» Εξουσίες, που γεννιούνται κι αναπαράγονται από τον τρισκότεινο Βυθό τους!

Εκεί η εγκατάλειψη τής Χώρας στα χέρια Κολοσσών τής Γης, εκεί θυσιάζεται ο Έλεγχος – επομένως, και οι Φόροι! – επαγγελματικών ομάδων, που δεν πληρώνουν ποτέ και δρουν σαν αρπαχτικά σε βάρος άλλων φτωχότερων, εκεί ο Μύλος τής Νύχτας αλέθει μυαλά, ψυχές, Ιστορία-Μέλλον για να επιβιώνει, νά ’ναι διαρκώς Επάνω κι από την Πατρίδα, εκεί οι αβανταδόροι τού Συστήματος, η Πηγή τού Κακού που διαλύει τη Χώρα.

Η Αθήνα τής Ελιάς και τού Πολιτισμού μετατράπηκε σε Διαφθορείο και Κολαστήριο τής Ελλάδας! Συντηρώντας στα σπλάχνα της τον άρρωστο Κομματισμό, παράγει  ανωμαλία που εξαπλώνεται παντού ενώ στην Επαρχία οι Έντιμοι, που πίστευαν σε σκοπούς και οράματα, εξατμίζονται κι εκεί, πλην των …αθώων και αφελών! Ο Οχετός επηρεάζει Συνειδήσεις – και τις πιο ποιοτικές – ενισχύει το ατομικό βόλεμα, σπέρνει την αμφιβολία, …ζέχνει παντού!

    Όσο τρέχουμε τυφλά στις «Εκλογές» του, με σημαιάκια και διχαστικά «τραγούδια», όσο η δήθεν δημοκρατική υπευθυνότητα θριαμβεύει, ομού και η διαπλοκή Κομμάτων-Πολιτών, δεν θα βγούμε ποτέ από τη σαπίλα! Όσο η Ψύχωση με την ψευδο-πολιτική παραμένει, από τη μια Κόλαση θα πηγαίνουμε στην άλλη! Ωσότου, τα Τέρατα Δύσης κι Ανατολής – στη μέση μάς έχουν και …ετοιμάζονται! – στείλουν εμάς και τη Χώρα, μια και καλή, στον αγύριστο!

   Η συντριβή των Σουλτανικών Κομμάτων, η αντικατάστασή τους από Υπερκομματικές και Ενωτικές Ομάδες πολιτών, που αγαπούν τον τόπο, δίχως εθνικισμούς και τα παρόμοια, θα σημάνει την απελευθέρωσή μας από τη σκλαβιά, τις ίντριγκες, το άπλετο σκοτάδι που μας παρέχουν, να είμαστε στις ψυχοπάθειες και στις οργανικές αρρώστιες που φέρνουν.

Αλλά εδώ …άλλο ζήτημα καίριο αναφύεται: άνθρωποι που θα σηκώσουν τέτοιο βάρος, δεν υπάρχουν. Οι στρατηγικές τής Ελίτ απέδωσαν καρπούς! Με προσβάσεις σε κάθε Κόμμα και διεθνή Λέσχη Εξουσίας αναγορεύουν ημετέρους στις ηγεσίες των Λαών, κόβουν κάθε κεφάλι που ξεχωρίζει στο κοινωνικό Πεδίο, κάθε Γκεσέμι που μπορεί να μπει μπροστά.

Διότι ο κομματικός Υπόκοσμος, που δεν γνωρίζει Κάθαρση και Τιμωρία – διαθέτει τους μηχανισμούς προώθησης, καρατόμησης και …αθώωσής του! – είναι δικό της Προϊόν, ασπίδα, δηλαδή, της Ελίτ στη διάπραξη Εγκλημάτων, που τελούνται και σε όλες τις Ηπείρους για την παγκοσμιοποίηση τής Τυραννίας και τον έλεγχο των  Πληθυσμών!

Ιδού, το Θηρίο πλανάται επί Γης και πολλοί οι πιστοί που το προσεγγίζουν, πλήθος οι Επίορκοι που το προσκυνούν, όσοι δεν αγάπησαν τη Φύση και ατίμασαν τον Άνθρωπο, όσοι γιοι και πατέρες τού βαθέος Σκότους το έθρεψαν και το γιγάντωσαν στον φοβερό και απίστευτο τούτο Κόσμο!

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *