Kρύψου φεγγάρι μου!

Share Button

Ολόγιομο φεγγάρι μου,
χρυσή ειν’ η φορεσιά σου
κι η θάλασσα που σε θωρεί,
καίγετ’ απ’ τη θωριά σου!

Εσύ, βουτάς στα κύματα,
στα δροσερά νερά της,
λούζεσαι μα και κρύβεσαι
μέσα στην αγκαλιά της!

Τότε φεγγάρι μου χρυσό,
στρέψε το πρόσωπό σου
απ’ όσα γίνονται στη γη.
Κρύψ’ το χαμόγελό σου.

Οι άνθρωποι τρελάθηκαν
και άγρια πολεμάνε,
μισούνται και σκοτώνονται,
αντί να αγαπάνε!

Και καταστρέφουν όλα αυτά,
που άλλοι είχαν φτιάξει
κι έτσι τη γη ολόκληρη
την έχουνε ρημάξει!

Ας ήταν να ‘ρθει μια στιγμή,
τα πάθη να σιγάσουν,
να λυτρωθούν οι άνθρωποι,
να ζήσουν, να μονιάσουν!!!

Ελένη Κύρκου- Σαφάκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *