Κυκλώματα πλουτίζουν με τη διακίνηση μεταναστών…
Δημοσιεύθηκε 05/04/2023 | Από user | Σχολιάστε
Του π. Ηλία Μάκου
Κυκλώματα, στην κυριολεξία, θησαυρίζουν, εκμεταλλευόμενα την θεμιτή και φυσική ανθρώπινη επιθυμία χιλιάδων μεταναστών, το ακαταμάχητο και πολυπόθητο όνειρό τους, για ένα καλύτερό μέλλον, μακριά από την ανελέητη φτώχεια, για μια θέση κάτω από τον ήλιο της ζωής, για την διεκδίκηση της ίδιας της αξιοπρέπειάς τους.
Πολλά τα περιστατικά. Πρόσφατα εξαρθρώθηκε, όπως αναλυτικά γράφτηκε στον τύπο, πολυμελή εγκληματική οργάνωση, με 41 μέλη, που διακίνησε 2.200 περίπου μετανάστες από την Τουρκία στην Ελλάδα, μέσω του Έβρου, και στη συνέχεια τους προώθησε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το οικονομικό όφελός της υπολογίζεται σε 9 εκ. ευρώ.
Εξάλλου σχεδόν καθημερινά από τα λιμάνια της Ηγουμενίτσας και της Πάτρας μετανάστες αποπειρώνται να ταξιδεύσουν προς Ιταλία, αφού έχουν πρώτα προμηθευτεί, αντί αμοιβής, παράνομα ταξιδιωτικά έγγραφα από διάφορα κυκλώματα, αλλά οι περισσότεροι δεν τα καταφέρουν, γιατί οι διωκτικές αρχές κάνουν υποδειγματικά τη δουλειά τους.
Εξάλλου τα δελτία τύπου των Αστυνομικών Διευθύνσεων, που καλύπτουν περιοχές κατά μήκος των Ελληνοαλβανικών συνόρων, δείχνουν ότι πολύ συχνά διακινούνται παράνομα Αλβανοί, οι οποίοι παραλαμβάνονται στα σύνορα με σκοπό να οδηγηθούν στο εσωτερικό της χώρας, πληρώνοντας φυσικά.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν μείωση της ροής εισόδου μεταναστών στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες κατά 9% περίπου, ωστόσο, κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχουν και μετανάστες, που δεν είναι εντοπισμένοι και καταγεγραμμένοι εντός της ελληνικής επικράτειας.
Επιπλέον σε όλη την επικράτεια οι διαμένοντες στις Δομές και στα ΚΥΤ αποτελούν κατά μέσο όρο το 0,14% του συνολικού πληθυσμού, βάσει της απογραφής του 2021, ωστόσο εκτιμάται ότι είναι πολλοί και οι αδήλωτοι μετανάστες εκτός αυτών.
Πάντως οφείλει κανείς να παραδεχθεί ότι σε σχέση με το παρελθόν έχει βελτιωθεί η κατάσταση στο πρόβλημα του μεταναστευτικού, ωστόσο τα ανοιχτά ζητήματα είναι ακόμη μεγάλα.
Ανεξάρτητα από το πως προσεγγίζει κανείς το θέμα, μεγάλα θύματα της υπόθεσης είναι οι ίδιοι οι μετανάστες.
Με την ευκαιρία να σημειωθεί ότι μερικοί εκφράζουν την άποψη ότι αποτελούν κίνδυνο οι μετανάστες και πρόσφυγες, που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα, και έχει δημιουργηθεί ένα ασφυκτικό κλίμα από την πολυπληθή παρουσία τους, σε επίπεδα, που μάλλον έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής της χώρας και αντιδρούν ενίοτε οι τοπικές κοινωνίες, την ίδια στιγμή, που τους θέλουν για εργάτες!
Κατά την εκτίμησή μας, αν εξαιρέσει κανείς μεταξύ των μεταναστών, εκείνους, που στέλνονται “στρατευμένα” και αυτούς, που αναπτύσσουν εγκληματική δραστηριότητα, η Ελλάδα κινδυνεύει περισσότερο από εμάς τους ίδιους τους Έλληνες και λιγότερο έως καθόλου από τους πρόσφυγες και μετανάστες.
Αυτό, φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι μπορεί η χώρα μας να δέχεται απροϋπόθετα αθρόα κύματα μεταναστών, που στέλνονται ενίοτε και μεθοδευμένα.
Εδώ κάνουμε λόγο για τους μετανάστες, που έρχονται στη χώρα μας υπό προϋποθέσεις και με έλεγχο, η πλειοψηφία των οποίων βασική επιδίωξη δεν έχει να παραμείνει στην πατρίδα μας, αλλά να ταξιδέψει προς Ευρωπαϊκές χώρες, και αυτό, κυρίως, εκμεταλλεύονται τα κυκλώματα.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες έχουν τα δικά τους πιστεύω και τις δικές τους αγωνίες. Και είναι κατανοητό και ανεκτό αυτό. Ψυχές είναι και αυτοί, συνάνθρωποί μας και μάλιστα ταλαιπωρημένοι, που ψάχνουν μια ευκαιρία.
Και τους συμπονάμε και τους αγαπάμε, όταν, βέβαια, συμπεριφέρονται με τον ανάλογο σεβασμό και δεν παρανομούν. Μάλιστα αν κάποιοι από αυτούς με νόμιμες διαδικασίες ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία, είτε οι ίδιοι είτε τα παιδιά τους μπορεί να αισθάνονται την Ελλάδα πατρίδα τους. Έχει συμβεί άλλωστε αυτό πολλές φορές..
Όταν δεν αλλοιώνονται από μας τους ίδιους οι παραδόσεις της πατρίδας μας, δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο η Ελλάδα. Συνήθως τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Άρα χρέος μας των Ελλήνων, σε μια πολυπολιτισμική, με τα θετικά και τα αρνητικά αυτής της εξέλιξης, Ελλάδα είναι να μην υποχωρήσουν και να μην παγώσουν οι καρδιές μας, αλλά και το φρόνημά μας.
Αν υποτιμήσουμε, όπως το κάνουμε, τις αρχές και τις αξίες στη ζωή μας, και οδηγήσουμε σε μεγαλύτερη καθίζηση το ελληνικό ήθος και δημιουργήσουμε μέσα μας ένα νέο τύπο ανθρώπου, ναι, τότε κινδυνεύει όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και η ύπαρξή μας.
Και δεν θα ευθύνονται γι’ αυτό οι μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά η δική μας στάση, που θα αποδειχθεί μοιραία, αυτοκτονική, αν μας αποξενώσει από ένα πολύτιμο στοιχείο αυτοσυνειδησίας, τον πολιτισμό μας, κυρίως τον ψυχικό, και παραδοθούμε χωρίς όρους και χωρίς δύναμη αντίστασης στη φορά και στη φθορά των πραγμάτων.
Αν εξαφανιστούν από μέσα μας οι πνευματικές ανατάσεις και αναλωθούμε στα μικρά και ασήμαντα και παρασυρθούμε σε ανερμάτιστους δρόμους, δεν θα φταίνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, αλλά ο δικός μας ανούσιος αρνητισμός στη χρησιμότητα και την σημαντικότητα και την υπεραξία της ελληνικής κοινωνίας και των ιδανικών της.
Πηγή: Εφημερίδα POLITCAL
Κατηγορία/ες: Απόψεις
