Όλα μιλούν πάνω στη γη
και όλα τραγουδάνε!
Οι άνθρωποι όμως, δυστυχώς
σωπαίνουν, δεν γελάνε!

Μιλάει ο αγέρας που φυσά,
πουλάκια κελαηδούν
και κελαρύζουν τα νερά,
που γάργαρα κυλούν!

Η θάλασσα λικνίζεται,
χορεύει και γελάει,
όταν παφλάζουν κύματα,
με όλους μας μιλάει!

Όλα τα πλάσματα της γης
έχουν συνομιλίες,
μα πιο άνθρωποι βουβάθηκαν
κι έχουν ανησυχίες!

Χάθηκε η αγάπη απ’ τη γη,
πληγώθηκε η ειρήνη,
η ελευθερία κρύφτηκε,
χαρά δεν έχει μείνει.

Οι άνθρωποι πια δεν μιλούν,
ψηλά ύψωσαν τείχη
κι αντί να συνεργάζονται,
πολέμους έχουν στήσει.

Μακάρι να ρθει μια στιγμή
ν’ ανοίξουν οι καρδιές τους,
να φωτιστεί η σκέψη τους,
να βρουν τις πατημασιές τους!

Ν’ αρχίσουν πάλι να μιλούν,
ν’ αφήσουν τη σιωπή τους,
να συνεργάζονται καλά,
ν’ αλλάξει η ζωή τους!

Όταν μιλούν οι άνθρωποι,
πάντοτε βρίσκουν λύσεις.
Οι διαφορές διαλύονται
σαν δίνονται εξηγήσεις!

7 – 3 – 2024
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα