Του π. Ηλία ΜάκουΕυρωεκλογές την Κυριακή 9 Ιουνίου, και αυτό, που χρειάζεται ο λαός είναι να δει ήθος, αληθινό και πραγματικό, στην πολιτική, είτε σε επίπεδο Ελλάδας, είτε σε επίπεδο Ευρώπης, ώστε να μην απέχει απογοητευμένος και δυσαρεστημένος, θεωρώντας ότι τίποτα δεν αλλάζει.
Και λέγοντας ήθος δεν εννοούμε τις υποκριτικές διακηρύξεις ηθικολογίας από κάποιους, που εμφανίζονται μάλιστα σαν “σούπερ” πιστοί, αλλά τις πρακτικές και συμπεριφορές εκείνες, που όντως εμφανίζουν ηθικότητα και δεν αποτελούν μεγαλόστομες διακηρύξεις, αλλά έχουν θετικές επιπτώσεις στη ζωή μας.
Αλλά, ενώ οι πολίτες ψάχνουν για ήθος στην πολιτική, το οποίο μάλλον είναι δυσεύρετο, την ίδια στιγμή δεν ψηφίζουν με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, αλλά με το βλέμμα στραμμένο στο ατομικό συμφέρον, κάτι που είναι οξύμωρο και σε καμία περίπτωση δεν προάγει την ηθική στην πολιτική.
Η Ελλάδα, όπως και η Ευρώπη, αν θέλει να έχει προοπτική είναι ανάγκη να επικεντρωθεί στην επιστροφή του ήθους, στην πολιτική, στην οικονομική και στην κοινωνική ζωή, καθώς έτσι μπορεί να αποτραπεί η διαφθορά να διασφαλιστεί η ειρηνική συνύπαρξη και να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής, που, έχουν καταντήσει, αφόρητες.
Στην εποχή, που ζούμε, στην τόσο ανακατεμένη και συγκεχυμένη, είναι ανάγκη οι πολίτες να έχουμε επίγνωση των πραγμάτων.
Και μέσα από αυτή την επίγνωση, να έχουμε τη δυνατότητα ανάδειξης εκπροσώπων, που μας αξίζουν και δεν είναι μετριότητες, αλλά και μπορούν να προσφέρουν στη χώρα μας και όχι να τους επιλέγουμε με βάση και μόνο την αναγνωρισιμότητά τους ή την προώθησή τους από τους διάφορους μηχανισμούς ή τους κενοφανείς λόγους τους.
Ας μην μετατραπούμε σε μια άμορφη κατευθυνόμενη μάζα. Ο κάθε άνθρωπος είναι κάτι το μοναδικό και το ανεπανάληπτο. Πρέπει να είναι αληθινά ελεύθερος, απελεύθερος, γι’ αυτό και υπεύθυνος για τις πράξεις του. Δεν πρέπει να μαζοποιείται, γιατί τότε χάνει την ανθρωπιά του και τα προσωπικά χαρακτηριστικά του και μετατρέπεται σε αγέλη.
Γι’ αυτό και σε επίπεδο λαών εντός της Ε.Ε. ας διατηρηθούν τα στοιχεία εκείνα, που συγκροτούν και συνθέτουν το ήθος, όπως η ιδιοπροσωπία, τα ήθη και τα έθιμα, η κληρονομιά και η παράδοση. Από το να υπάρχει ένας πίνακας με ένα χρώμα, όσο και ωραίο κι αν είναι αυτό και με ό,τι υλικό κι αν φτιάχτηκε, προτιμότερο είναι το ψηφιδωτό με τις πολλές ψηφίδες, που δημιουργούν έναν υπέροχο σε αρμονία και ομορφιά πίνακα.
Στις συνειδήσεις όλων μας ας ξεκινήσει ένας πνευματικός και ψυχικός αγώνας για να επανέλθει το ήθος στη ζωή μας. Αντλώντας δυνάμεις από το χθες και από το σήμερα, να στραφούμε με προσδοκία θερμή, με λαχτάρα στο αύριο, ώστε να είναι καινούργιο και άφθαρτο.
Σ’ όλους τους καιρούς παρουσιάστηκαν και παρουσιάζονται άνθρωποι, ψυχές, που ζούν μ’ ένταση το αίτημα του ήθους και που το εφαρμόζουν ή που διψάνε να το εφαρμόσουν.
Ας προσέξουν οι πολιτικοί τις φωνές των πολιτών, τα αιτήματά τους, που δεν αποτελούν αίρεση ή προνόμιο, αλλά το αυτονόητο, τη διεκδίκηση ενός κόσμου με ήθος, όπου οι συνειδήσεις θα φωτίζονται και δεν θα κοιμίζονται, θα είναι σε εγρήγορση και όχι σε νάρκωση.
Ενός κόσμου, όπου τα ζητήματα θα επισημαίνονται και θα αναλύονται χωρίς προκατάληψη, όπου θα είναι προσπελάσιμα στον καθένα τα αγαθά, όπου θα προβάλλονται και θα βρίσκουν χώρο οι αξίες και όχι οι απαξίες, κόντρα σε οποιαδήποτε διάβρωση της ψυχής μας, που είναι τόσο βαθιά, ώστε δεν γίνεται αισθητή.
Αν κοιτάξουμε με καθαρότητα γύρω μας και μέσα μας θα δούμε πόσοι και ποιοι κίνδυνοι απειλούν την αξιοπρέπειά μας και θα καταλάβουμε πως επιβάλλεται η αδιάκοπη περιφρούρηση από την έξω επιβουλή και από τη μέσα.
Η Ελληνική και Ευρωπαϊκή κοινωνία εμφανίζει αδιαφορία σε συνδυασμό με τον ατομισμό και τον εγωκεντρισμό και επικρατεί η λογική του ισχυρότερου, γιατί έχει εξαφανιστεί η έννοια του δικαίου, που είναι ο κορμός του ήθους, και κυριαρχεί το άδικο.
Και έχοντας εξοβελίσει από το χαρακτήρα μας το ήθος, μην ψάχνουμε να το βρούμε στους πολιτικούς και μην αναζητούμε να το βρούμε γενικά, γιατί έχουμε απομακρυνθεί από το μυστήριο της ζωής κι έχουμε καταντήσει τελείως επίπεδοι.
Αποδεικνύεται στις ημέρες μας ότι το ήθος δεν είναι μια στατική έννοια, ένα καθεστώς, είναι μια δυναμική έννοια, που για να παραμένει γόνιμη, πρέπει αδιάκοπα να κατακτάται.
