Η ναυμαχία των Συβότων συνέχεια: Απάντηση στην επιστολή του Προϊσταμένου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας
Δημοσιεύθηκε 10/03/2020 | Από user | Σχολιάστε
Γράφει ο Γρηγόρης Καλογερόπουλος
Καταρχήν ευχαριστούμε θερμά τον κ. Προϊστάμενο της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας για την απάντησή του επί ανοικτής επιστολής κοινοποιηθείσα και σε εμάς , επί αιτήματος το οποίο είχε υποβληθεί αρχικά από τον κ. Αλκη ΦΑΤΣΙΟ.
Αν και στην τελευταία παράγραφο της εν λόγω απαντητικής με ημερομηνία 13-2-2020 επιστολής του, προσπαθεί να συμβιβάσει κάπως τα πράγματα, ύστερα από τις λεπτομερειακές επιστολές μας προς την εν λόγω Εφορεία αναφορικά με τον εντοπισμό της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ που του απευθύναμε, γράφοντας ότι το θέμα του εντοπισμού της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ παραμένει ανοικτό, πλην τις γνωστές αλλά αβάσιμες κατ εμάς εικασίες του διδύμου των Αρχαιολόγων Κωνσταντίνου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και ιδιαίερα του Σωτηρίου ΔΑΚΑΡΗ που γίνεται μνεία στην επιστολή του , των οποίων οι έρευνες δεν διαφέρουν ούτε κατά ένα γράμμα γιώτα της Αλφαβήτου μεταξύ των, τοποθετώντας αμφότεροι την Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ. ότι διεξήχθη στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά, όλως περιέργως, ρίχνει περισσότερο λάδι στη φωτιά για το θέμα αυτό, καθότι προσθέτει και μια νέα έρευνα η οποία τοποθετεί τα αρχαία Σύβοτα στην περιοχή του κόλπου (sic)της Ηγουμενίτσας και κατά συνέπεια η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ έγινε εκεί..
Τα δεδομένα αυτά κλονίζουν το κύρος της περιγραφής την οποία μας άφησε ο Ιστορικός ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ κατά την οποία με αντικειμενικότητα όπως θα δούμε κατωτέρω δεν αφήνουν ούτε την παραμικρή αμφιβολία για τον καλόπιστο και αντικειμενικό ερευνητή ως προς την τoποθέτηση της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ. .Και αυτή δε η τοποθέτηση είναι φυσικά ο θαλάσσιος χώρος των σημερινών Συβότων.
ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ετσι τεθείσης υπό αμφισβήτηση η ιστορική αυτή αλήθεια ότι η Ναυμαχία των Συβότων δεν έγινε στο θαλάσσιο χώρο των σημερινών Συβότων , αυτόματα τίθεται υπό αμφισβήτηση και η ονομασία αυτής της Κοινότητας. Πράγματι πριν το 1950 η Κοινότητα αυτή οναμάζετο επισήμως Μούρτος. Τότε είχε βγει ένας νόμος του ελληνικού Κράτους ότι οι Κοινότητες οι οποίες είχαν σλαβικές ή άλλων γλωσσών ονομασίες, δύνανται να αλλάξουν τις ονομασίες των με καθαρά ελληνικές ονομασίες.Ετσι οι Ιστορικοί του Υπουργείου Εσωτερικών της Ελλάδος πρότειναν για την Κοινότητα Μούρτος να μετονομαστεί σε Σύβοτα διότι γνώριζαν ότι εκεί είχε γίνει η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ.
Κατά συνέπεια προς άρση όλων αυτών των αμφιβολιών άπαξ δια παντός παρουσιάζεται κατωτέρω η περιγραφή αυτής της Ναυμαχίας, κατ αντιπαραβολή αυτουσίων των κειμένων του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, με παραλληλισμό με τη σημερινή τοπογραφία της περιοχής, που αποδεικνύεται ότι η εν λόγω Ναυμαχία των Συβότων έλαβε όντως χώρα στο ευρύ θαλάσσιο χώρο των σημερινών Συβότων και πουθενά αλλού.
Οπως είναι γνωστό από τις διηγήσεις του Ιστορικού Θουκυδίδη το 433 π.Χ., έλαβε χώρα και η μεγάλη Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ μεταξύ των Κορινθίων και των Κερκυραίων.
Πιο συγκεκριμένα πριν φθάσουμε στη Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ., προηγουμένως το 437 και 435 π.Χ. είχαν προηγηθεί μεταξύ αυτών δυο άλλες συγκρούσεις δηλαδή έχουμε τρεις εν συνόλω συγκρούσεις ματαξύ Κορινθίων και Κερκυραίων
Κατά συνέπεια για τον εντοπισμό τώρα της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ., πρέπει να λάβει υπ όψη του κανείς και τις τρεις αυτές συγκρούσεις μεταξύ Κορινθίων και Κερκυραίων καθότι όλα αυτά συνδέονται μεταξύ των δηλαδή:
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Περί το 437 π Χ. η πόλη Επίδαμνος ή το σημερινό Δυρράχιο επί αλβανικού εδάφους σήμερα , που ήταν αποικία των Κορινθίων ιδρυθείσα το 627 π.Χ. από τον Κορίνθιο Αρχηγό τον Φιλία τον γιο του Ερατοκλείδη , κατελήφθη στρατιωτικά από τους Κερκυραίους. Ετσι οι Κορίνθιοι για να ανακτήσουν ξανά τον έλεγχο της Επιδάμνου και να επιβάλουν την τάξη, αναγκάστηκαν να εκστρατεύσουν εναντίον των Κερκυραίων που βρίσκονταν ήδη στη Επίδαμνο.
Σε αυτή όμως τη σύγκρουση την πρώτη φορά, δεν πήγαν δια θαλάσσης αλλά σύμφωνα πάντοτε με τις διηγήσεις του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ αφού κατέπλευσαν μέχρι τον Αμβρακικό Κόλπο κατόπιν δια ξηράς με πολύ στρατό και δια μέσω των κοιλάδων του σημερινού ποταμού Λούρου και των πεδιάδων των σημερινών Ιωαννίνων έφθασαν τελικά μέχρι την Πόλη Απολλωνία, η οποία ήταν επίσης αποικία των Κορινθίων όπως γράφει ο Θουκυδίδης και σήμερα βρίσκεται επί Αλβανικού εδάφους. Φθάνοντας μέχρι την Πόλη Απολλωνία οι Κορίνθιοι, πιο πάνω τους περίμενε ο στρατός των Κερκυραίων και των συμμάχων αυτών, τους Ιλλυριούς, όπου εμποδισμένοι οι Κορίνθιοι από αυτούς να προχωρήσουν προς την Επίδαμνο, επέστρεψαν άπραγοι και ταπεινωμένοι στη Κόρινθο. Δεν ξέχασαν όμως την ήττα και την ταπείνωση την οποία υπέστησαν.
Ετσι το 435 π.Χ., για δεύτερη φορά οι Κορίνθιοι αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους Κερκυραίους τους οποίους μισούσαν γράφει ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ (Βιβλιο Α,29 άμα δε και μίσει των Κερκυραίων),ερχόμενοι δια θαλάσσης αυτή τη φορά, καθότι και η Κέρκυρα ήταν επίσης αποικία των Κορινθίων, ιδρυθείσα .κατά τις πληροφορίες που μας δίδονται από τον ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ καθώς και από τον αρχαίο Γεωγράφο Στράβωνα Βιβλίο ΣΤ παράγραφος 269 το έτος 735 π.Χ. από τον Κορίνθιο Αρχηγό τον Χερσικράτη της οικογένειας των Βακχιάδων.. Αλλά οι Κερκυραίοι επειδή ήθελαν πλήρη ανεξαρτησία για την Χώρα τους, δεν τους ανέχονταν πλέον τους Κορίνθιους ως αφέντες ,τους περιφρονούσαν γράφει ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ λέγοντες φυσικά , εμείς είμαστε απόγονοι μόνο των Φαιάκων και αυτούς αναγνωρίζουμε μόνο ως προγόνους μας, κατά συνέπεια εσείς να φύγετε, δεν έχετε καμιά σχέση εδώ στη Χώρα μας.
Η Ναυμαχία της ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ το 435 π.Χ
Μη έχοντας λησμονήσει την πρώτη ήττα τους από ξηράς στην πόλη Απολλωνία όπως προαναφέραμε οι Κορίνθιοι από τους Κερκυραίους με αφορμή την Επίδαμνο, αρχές του έτους 435 π.Χ.. Θουκυδίδης Α, 29 « προπέμψαντες κήρυκα πρότερον πόλεμον προερούντα Κερκυραίοις » δηλαδή, προαπέστειλαν κήρυκα για να κηρύξει τον πόλεμον κατά των Κερκυραίων.
Αφού καλά προετοιμάστηκαν οι Κορίνθιοι, κατέπλευσαν και αγκυροβόλησαν με 75 πολεμικά πλοία στο Ακτιο της σημερινής Πρέβεζας έτοιμοι να ναυμαχήσουν. Στην συνέχεια οι Κερκυραίοι που παρακολουθούσαν τις κινήσεις αυτών, παρέταξαν 80 πολεμικά πλοία για να αναχαιτίσουν τους Κορίνθιους Η σύγκρουση των δύο στόλων γενομένη στα πολύ ανοιχτά της θάλασσας του ακρωτηρίου της Λευκίμμης (σήμερα αυτό το άκρον λέγεται Κάβος) οι Κερκυραίοι ενίκησαν κατά κράτος τους Κορίνθιους καταστρέφοντας δέκα πέντε πλοία των Κορινθίων (Θουκυδίδης Α 29:Και ενίκησαν οι Κερκυραίοι πάρα πολύ και ναύς πέντε και δέκα διέφθειραν).
Ετσι αυτή τη Ναυμαχία το 435 π.Χ. κατά την οποία οι Κορίνθιοι ηττήθησαν για δεύτερη φορά από τους Κερκυραίους, οι Ιστορικοί, την Ναυμαχία αυτή την ονόμασαν Ναυμαχία της Λευκίμμης όπου οι Κερκυραίοι εκεί στο ακρωτήριο της Λευκίμμης έχτισαν και ένα Τρόπαιο Νίκης για την περιφανή αυτή νίκη τους την οποία κατήγαγαν εναντίον των Κορινθίων όπως μας βεβαιώνει ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, γενόμενοι του λοιπού οι απόλυτοι κύριοι εφ’ όλου του Ιονίου Πελάγους.
Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΣΥΒΟΤΩΝ ΤΟ 433 π.Χ. ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ
Θουκυδίδης Βιβλιο Α, 53
« Ει δε επί Κέρκυραν πλευσείσθε ή ες των εκείνων τι χωρίων,ού περιοψόμεθα κατά το δυνατόν »
Μετάφραση
Εαν όμως πλεύσετε εναντίον της Κέρκυρας ή σε κανένα αλλο μέρος της επικρατείας αυτών, δεν θα το επιτρέψουμε εφ όσον μπορούμε
Επιστρέφοντες οι Κορίνθιοι καταντροπιασμένοι για δεύτερη φορά στην Κόρινθο ύστερα και από τη Ναυμαχία της Λευκίμμης το 435 π.Χ.,, άρχισαν να προετοιμάζονται πυρετωδώς για τρίτη φορά εναντίον των Κερκυραίων τους οποίους εκ βάθους μισούσαν οι Κορίνθιοι (Θουκυδίδης Α 29: άμα δε καί μίσει των Κερκυραίων)με σκοπό να καταλάβουν όλη τη νήσο Κέρκυρα αν τα κατάφερναν , οπότε το καλοκαίρι του έτους 433 π.Χ θα φθάσουμε στην τρίτη σύρραξη μεταξύ αυτών που οι Ιστορικοί θα την ονομάσουν Ναυμαχία των Συβότων.
Ετσι με ισχυρότατα στόλο αποτελούμενο από 150 πολεμικά πλοία τις Τριήρεις, ξεκινώντας από την Κόρινθο και πλέοντες δια μέσω της Λευκάδας αγκυροβόλησαν οι Κορίνθιοι κατά την περιγραφή του Θουκυδίδη στο Χειμέριο της Θεσπρωτίας.
Ο Θουκυδίδης (Βιβλίο Α’ των Ιστοριών του παράγραφος 46) μας δίνει αναλυτική τοπογραφική περιγραφή που βρίσκεται αυτό το Χειμέριο της Θεσπρωτίας δηλαδή:
Η διάταξη των Κορινθίων εν όψει της Ναυμαχίας των Συβότων:
« Επειδή δε προσέμειξαν τη κατά Κέρκυραν ηπείρω απο Λευκάδος πλέοντες ορμίζονται ες Χειμέριον της Θεσπρωτίδος γης . Εστι δε λιμήν και πόλις υπέρ αυτού κείται απο θαλάσσης εν τη Ελαιάτιδι της Θεσπρωτίδος Εφύρη. Εξίησι δε παρ αυτήν Αχερουσία λίμνη ες θάλασσαν δια δε της Θεσπτωτίδος Αχέρων ποταμός ρέων εσβάλλει ες αυτήν, εφ ου και την επωνυμιαν έχει.. ρει δε και Θύαμις ποταμός ορίζων την Θεσπρωτίδα και Κεστρίνη, ων εντός η άκρα ανέχει το Χειμέριον. Οι μεν ουν Κορίνθιοι της ηπείρου ενταύθα ορμίζονται τε και σταρτόπεδον εποιήσαντο»
Μετάφραση
Οι Κορίνθιοι πλέοντες από την Λευκάδα επλησίασαν εις την απέναντι της Κέρκυρας ηπειρωτική ακτή και αγκυροβόλησαν στο Χειμέριο της Θεσπρωτίας. Το Χειμέριο είναι λιμάνι και προς το εσωτερικό, εις κάποα απόσταση απο τη θάλασσα και εις την περιφέρεια της Ελαιάτιδας της Θεσπρωτίας κείται η Πολη Εφύρη πλησιον της οποίας εκβάλει ο ποταμός Αχέρων ο οποίος χύνεται στη λίμνη Αχερουσία αυτή η οποία από αυτόν έλαβε και το όνομά της.. Ο ρούς άλλου ποταμού του Θύαμη, αυτός χωρίζει την Θεσπρωτία από την Κεστρίνη και μεταξύ των δυο αυτών ποταμών υψώνεται το ακρωτήριο Χειμέριο. Στο σημείο δε αυτό προσωρμίστηκαν οι Κορίνθιοι και το κατέστησαν τη βάση των επιχειρησεών τους.
Συμπέρασμα
Χωρίς καμιά αμφιβολία και χωρίς καμιά αντίρρηση η στρατιωτική βάση των Κορινθίων ήταν το λιμάνι Χειμέριο της Θεσπρωτίας το οποίο σε γενικότητες, τοποθετείται κοντά στις σημερινές εκβολές του γνωστότατου ποταμού Αχέροντα
Η διάταξη των Κερκυραίων εν όψει της Ναυμαχίας των Συβότων
Η παράγραφος 47 του Α Βιβλίου των Ιστοριών του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ , μας αναφέρει την διάταξη των Κερκυραίων πριν από τη Ναυμαχία ήτοι:
«Οι δε Κερκυραίοι ως ήσθοντο αυτούς προσπλέοντες πληρώσαντες δέκα και εκατόν ναύς ων ήρχε Μικιάδης και Αισιμίδης και Ευρύβατος , εστρατοπεδεύσαντο εν μια των νήσων αι καλούνται Σύβοτα και αι Αττικαί δέκα παρήσαν. Επι δε τη Λευκίμμη αυτοίς τω ακροτηρίω ο πεζός ην και Ζακυνθίων χίλιοι οπλίται βεβοηθηκότες. »
Μετάφραση΅
Οι Κερκυραίοι εξ άλλου όταν αντελήφθησαν αυτούς τους Κορίνθιους να προσεγγίζουν , επιβιβάσαντες τα πληρώματα εκατόν δέκα πλοίων υπο την αρχηγία των στρατηγών Μικιάδου και Αισιμίδου και Ευρυβάτου εγκατεστάθησαν με τον στόλον τους σε ενα απο τα νησιά τα οποια καλούνται Σύβοτα., Μαζυ δε με τα Κερκυραικά πλοία ήταν και τα δέκα Αθηναικά πλοία. Ο πεζός εξ άλλου στρατός αυτών βρίσκονταν στο ακρωτήριο Λυκίμμη (δηλαδή οχι στη πόλη Λευκίμμη αλλά στο ανατολικό ακρωτηριο της Λευκίμμης το οποίοι σήμερα λέγεται Κάβος και βρίσκεται απέναντι από τα σημερινά Συβοτα ) μαζύ με άλλους χίλιους οπλίτες από τη Ζάκυνθο οι οποίοι ήρθαν να τους βοηθήσουν.
Συμπεράσματα
Αποδεικνύεται λοιπόν από την εν λόγω περιγραφή του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, ότι η αμυντική γραμμή και η στρατιωτική διάταξη των Κερκυραίων πριν από τη Ναυμαχία ήταν η γραμμή μεταξύ Ακρωτηρίου Λευκίμμης και των νήσων Συβότων. Και αυτά τα αρχαία νησιά Σύβοτα είναι και τα σημερινά Σύβοτα.
Κατά συνέπεια ενώ ο κίνδυνος ήταν άμεσος και προ των πυλών για τους Κερκυραίους, πως ήταν δυνατόν οι Στρατηγοί των Κερκυραίων εν όψει αυτού του κινδύνου, να είχαν στείλει τα πλοία τους επάνω στον ποταμό Θύαμι ή Καλαμα, σε απόσταση δηλαδή από το ακρωτήριο της Λευκίμμης και από τα σημερινά Σύβοτα περί τα 50 χιλιόμετρα !!!! μακρυά για να ναυμαχήσουν, όπως το πράττουν οι Αρχαιολόγοι Κωσταντίνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και ιδιαίτερα ο Αρχαιολόγος Σωτήριος ΔΑΚΑΡΗΣ υποστηρίζοντας αμφότεροι αυτά τα αβάσιμα ότι εκεί στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά έγινε η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ. !!!
Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ
Συνεχίζει αμέσως στη παράγραφο 48 ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ και γράφει:
« Επειδή δε παρεσκεύαστο τοις Κορινθίοις, λαβόντες τριών ημερών σιτία, ανήγοντο ως επί ναυμαχία από του Χειμερίου νυκτός και άμα έω πλέοντες καθορώσι τας των Κερκυραίων ναυς μετεώρους τε και επι σφάς πλέουσας. Ως δε κατείδον αλλήλους αντιπαρεττάσσοντο, επί δε το δεξιόν κέρας Κερκυραίων και αι Αττικαί Νήες »
Μετάφραση
ΟΙ Κορίνθοι αφού εταιμάστηκαν καλά , πήραν τρόφιμα για τρεις ημέρες και εξέπλευσαν κατά την διάρκεια της νύχτας απο το Χειμέριο με τον σκοπόν να ναυμαχήσουν και κατά τα ξημερώματα , ενώ έπλεαν , βλέπουν ξαφνικά τον στόλον των Κερκυραίων όχι μόνο στην ανοχτή θάλασσα αλλά και διευθυνόμενοι εναντίον των., Αμεσως δε όταν αντελήφθησαν οι μεν τους δε, αντιπαρατάχθησαν ενώ στη δεξιά πλευρά των Κερκυραίων είχαν παραταχθεί και οι Αθηναικές Τριήρεις.
Συμπεράσματα
Δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή αμφιβολία ότι τα νησιά των Συβότων που προσορμήστηκε σ αυτά ο Κερκυραϊκός στόλος πριν τη Ναυμαχία,αλλά μαζί και ο Αθηναικός σύμμαχος στόλος αυτών, ενώ ο πεζός στρατός αυτών βοηθούμενος και από χίλιους οπλίτες από τη Ζάκυνθο είχε στρατοπεδεύσει στο ακρωτήριο της Λευκίμμης όπως αναφέρει ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία επαναλαμβάνουμε ότι αυτά τα νησιά είναι τα σημερινά νησιά των Συβότων.
Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε πιο πολύ περιγράφοντας λεπτομέρειες κατά την συμπλοκή των δύο στόλων αυτής της πολυαίμακτης Ναυμαχίας των Συβότων που πρέπει από το μεγάλο αριθμό των 290 Τριήρεων που συμμετείχαν από τις δύο παρατάξεις, και που οι 100 Τριήρεις καταστράφηκαν και βυθίστηκαν όπως γράφει ο Θουκυδίδης πρέπει να σκοτώθηκαν και να πνίγηκαν πάνω από 25.000 οπλίτες και από τις δυο παρατάξεις : Η εν λόγω περιγραφή κατωτέρω του Ιστορικού ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ μας δίνει και άλλα στοιχεία που αποδεικνύεται ότι η Ναυμαχία των Συβότων έγινε εδώ στο θαλάσσιο χώρο των σημερινών Συβότων που δεν θα επεκταθούμε, αλλά αυτά τα ανωτέρω στοιχεία που παρουσιάσαμε είναι αρκετά για να εντοπισθεί σε πιο σημερινό σημείο έλαβε χώρα η εν λόγω Ναυμαχία.
Και το σημείο αυτό φυσικά είναι ο θαλάσσιος χώρος των σημερινών Συβότων
Οι τρεις κακόφωνες και αντιφάσκουσες μεταξύ τους (sic) νέες έρευνες περί του εντοπισμού της ναυμαχίας των Συβότων 433π.Χ.
Το δίδυμο των Αρχαιολόγων, Κωσταντίνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και Σωτήριος ΔΑΚΑΡΗΣ τοποθετεί την διεξαγωγή της Ναυμαχίας των Συβότων στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά βασιζόμενοι σε υποθέσεις προσωπικές δηλαδή όχι σε αποδείξεις, υποστηρίζοντες ότι στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά υπήρχαν !!!! πριν τη ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ., 12 τον αριθμό νησάκια τα οποία αργότερα οι προσχώσεις και οι επιχώσεις του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά τα ένωσαν με την ξηρά. Και γι αυτό σήμερα δεν φαίνονται.
Εκεί λοιπόν στα 12 αυτά νησάκια στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά είχε γίνει η Ναυμαχία των Συβότων επιγραμματικά μας γράφουν
Αυτή λοιπόν η θεωρία είναι η πρώτη θεωρία η οποία τοποθετεί τη Ναυμαχία όχι στα σημερινά Σύβοτα αλλά στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά που εμείς αυτή την νέα θεωρία την θεωρούμε και την χαρακτηρίζουμε ως πλήρως αβάσιμη και ανυπόστατη καθότι αντίκειται στην περιγραφή του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ.
Για παράδειγμα
Ο Κωνσταντίνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ του οποίου τα κείμενα υιοθέτησε και ασπάστηκε πλήρως και κατά λέξη ο Αρχαιολόγος Σωτήριος ΔΑΚΑΡΗΣ, δεν περιορίστηκε μόνο να δημοσιεύσει τις έρευνές του στην ελληνική Γλώσσα στην Ηπειρωτική Εστία, Μάρτιος 1953 σελίδες 250-253, αλλά, για να δώσει και διεθνή έμφαση και απήχηση στις έρευνές του δημοσίευσε αυτές και στην Αγγλική Γλώσσα στο διάσημο Περιοδικό AMERICAN JOURNAL OF ARCHAEOLOGY στην Αμερική
Με τίτλο “NEWS LETTERS FROM GREECE” σελίδα 237 μέσα σ αυτό το δημοσιευμένο άρθρο του Κωνσταντίνου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ στην αγγλική Γλώσσα στο προαναφερόμενο αρχαιολογικό Περιοδικό, διαβάζουμε μεταξύ άλλων ένα λίαν σημαντικό στοιχείο που εξηγεί πολλά δηλαδή:
«The modern Hegoumenitsa would be the harbor of Sybota on the mainland where the Corinthians encamped
Μετάφραση
«Η νέα Ηγουμενίτσα θα πρέπει να είναι το λιμάνι των Συβότων επί της ηπειρωτικής γης όπου οι Κορίνθιοι !!!! στρατοπέδευσαν »
Με άλλα λόγια ενώ ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ όπως είδαμε προηγουμένως γράφει ότι οι Κορίνθιοι είχαν στρατοπεδεύσει εν όψει της Ναυμαχίας στο ΧΕΙΜΕΡΙΟ της Θεσπρωτίας το οπoίο βρίσκεται κάτω στο ποταμό Αχέροντα, ο Κωνσταντίνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, διορθώνει ακόμη (sic) και τον ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ γράφοντας αυτά τα ανυπόστατα, ότι οι Κορίνθιοι είχαν στρατοπεδεύσει στη Ηγουμενίτσα !!. Για να μην ξεφύγουμε από το σημείο αυτό, τα ίδια γράφει και ο Αρχαιολόγος Σωτήριος ΔΑΚΑΡΗΣ, καθότι οι θεωρίες αυτών δεν διαφέρουν μεταξύ των ούτε στο παραμικρό γράμμα της αλφαβήτου γιώτα :
Και όταν γνωρίζουμε πόσο απέχει η σημερινή Ηγουμενiτσα από το Χειμέριο αντιλαμβάνεται κανείς πόσο αβάσιμη είναι αυτή η νέα έρευνα την οποία η Εφορεία ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ καθώς και η ΕΦΟΡΕΙΑ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ (απαντητική επιστολή αυτής της τελευταίας λίαν πρόσφατη προς εμάς με ημερομηνία 26-2-2020 η οποία σε αίτημα μας περί του εντοπισμού της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ. μας παρέπεμψε άνευ περιστροφών , στις μελέτες του Αρχαιολόγου Σωτηρίου ΔΑΚΑΡΗ) που την χαρακτηρίζει ως ορθή, ως αλάθητη ,.και μάλιστα με βιβλική, με ευαγγελική υπόσταση ( αφού τώγραψε ο ΔΑΚΑΡΗΣ ή ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ δεν ενέχεται περαιτέρω αντιρρήσεων !!!)
Η ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ . ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ . ΔΑΚΑΡΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΑΥΤΩΝ
Παρατηρήσαμε από τα ανωτέρω ότι το Χειμέριο όπου στρατοπέδευσαν οι Κορίνθιοι, κατά τους προαναφερόμενους αρχαιολόγους είναι η σημερινή (sic)Ηγουμενίτσα , ενώ ο Θουκυδίδης μας τοποθετεί το Χειμέριο κοντά στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα.
Κατά συνέπεια οι Κερκυραίοι πρέπει να είχαν στρατοπεδεύσει βορειότερα της σημερινής Ηγουμενίτσας
Που ;
Στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά, οπότε η σύγχυση των κειμένων τους είναι δεδομένη και μαζί με αυτή και η κατάρρευση της θεωρίας αυτών
Καθότι
Το Χειμέριο που αναφέρει ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ δεν βρίσκεται στη σημερινή Ηγουμενίτσα αλλά πλησίον των εκβολών του αρχαίου αλλά και του σημερινού Αχέροντα ποταμού.
Ετσι τοποθετώντας το Χειμέριο που αποτελεί το επίκεντρο στη συνέχεια για την διεξαγωγή της Ναυμαχίας των Συβότων στην Ηγουμενίτσα ,αντί του κανονικού στις εκβολές του Αχέροντα ποταμού, καταρρέει αναγκαστικά και όλη η θεωρία αυτή’.
Διότι για να βρεθεί ο Κορινθιακός στόλος πάνω στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά για να ναυμαχήσει τούς Κερκυραίους , έπρεπε πρωτίστως να είχε ΔΙΑΣΠΑΣΕΙ όλα τα νότια θαλάσσια σύνορα της νήσου Κέρκυρας πράγμα το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να συμβεί. σε αυτή την περίπτωση της πολεμικής σύρραξης.
Σε αυτό το σημείο, που ο Θουκυδίδης (Βιβλίο Α 30 με την έκφρασή του « επεκράτουν της θαλάσσης » τούτο σημαίνει ότι οι Κερκυραίοι ήσαν οι απόλυτοι κύριοι όλης της Ιόνιας θάλασσας από το νότο ως το βορρά.
Κατά συνέπεια πως θα μπορούσε ο Κορινθιακός στόλος φεύγοντας από το Χειμέριον και ανενόχλητος πλέον να φθάσει μέχρι το βορρά δηλαδή στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά για να ναυμαχήσει εκεί τους Κερκυραίους ;;;.
Οταν επιτίθεται κάποιος εναντίον άλλου, δεν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα νικήσει. Ετσι σε περίπτωση μη νίκης, πρέπει να έκανε προβλέψεις εξασφαλίζοντας και τον τρόπο αναίμακτης οπισθοχώρησης. Πως λοιπόν ο Κορινθιακός στόλος θα έφθανε ανενόχλητος ως τις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά !!!
Ο Κορινθιακός στόλος λοιπόν έφθασε μέχρι σχεδόν τα αρχαία νησιά Σύβοτα που είναι τα σημερινά Σύβοτα , εξασφαλίζοντας έτσι την οπισθοχώρησή του ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ σε περίπτωση ήττας.
Ετσι και από την άποψη αυτή, αυτή η θεωρία των προαναφερόμενων Αρχαιολόγων αλλα κυρίως και των υποστηρικτών αυτής της θεωρίας, δηλαδή η Ναυμαχίας των Συβότων να έλαβε χώρα στις εκβολές του ποταμού Θύαμη ή Καλαμά, αυτη η θεωρία δεν ευσταθεί και καταρρέει αναγκαστικά.
Παράλληλα οι δυο προαναφερόμενοι Αρχαιολόγοι είναι βέβαιο απ οτι φαίνεται δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στα σημερινά Σύβοτα για να κάνουν αυτοψία επι της περιοχής για τα γεγονότα της Ναυμαχίας των Συβότων . Τουτο αποδεικνύεται απο το γεγονός που τόσο ο ένας όσο και ο άλλος αναφέρουν ότι ο αριθμός των νησιών των σημερινών Συβοτων ειναι δυό !!! ,ενώ στην πραγματικότητα είναι ΠΕΝΤΕ και αποτελούν συστάδα νήσων ήτοι:
Το νησί Μπέλλα Βράκα , το νησί Αγιος Νικόλαος, το νησί Μαύρο Ορος, το νησί Μουρτεμένο και το Μικρονήσι:
Παράλληλα είναι λίαν αμφίβολο αν οι προαναφερόμενοι, είχαν αναγνώσει ενδελεχώς και επισταμένως τα κείμενα του Ιστορικου ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ. Καθότι δυο μόλις χρόνια ακριβώς πριν την Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ., είχαμε την Ναυμαχία της Λευκίμμης το 435 π.Χ, όπου οι δύο στόλοι κατά την περιγραφή του Θουκυδίδη όπως προαναφέραμε συγκρούστηκαν νότια στα ανοιχτά του ακρωτηρίου της Λευκίμμης που σήμερα λέγεται Κάβος.
Αυτό αποτελεί ένα ισχυρότατο πρόσθετο στοιχείο προς παραδειγματισμό ότι η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ., από στρατηγικής άποψης, οι Κορίνθιοι ερχόμενοι μέσω Λευκάδας η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ. να είχε διαδραματιστεί επάνω στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά. Είτε το θέλουν είτε δεν το θέλουν τη στιγμή που ο Θουκυδίδης τις περιγράφει τη μιά κατόπιν της άλλης, οι δύο αυτές Ναυμαχίες της Λευκίμμης, πρώτα το 435 π.Χ και των Συβότων μετα το 433 π.Χ.
Τοπογραφικά αλλά και από στρατηγικής πολεμικής άποψης έχουν ισχυρότατη και στενή σχέση μεταξύ των.
Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό !!:
Στη συνέχεια έχουμε μια νέα πρόσφατη δεύτερη έρευνα του Αρχαιολόγου Χρήστου ΣΠΑΝΟΔΗΜΟΥ με τίτλο: Παρατηρήσεις επί των αρχαίων οχυρώσεων στη Λυγιά Θεσπρωτίας. (Πηγή: ΠΡΑΚΤΙΚΑ 2019 του Α ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥNΕΔΡΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ το οποίο έγινε 8-14 Δεκεμβρίου 2016 στην Ηγουμενίτσα).
Ο προαναφερόμενος σε αυτή την έρευνα, αναφερόμενος και στη Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ λίγο ή πολύ αναφέρει ότι τα αρχαία Σύβοτα ταυτίζονται με το τοπωνύμιο αυτό της Λυγιάς η οποία Λυγιά βρίσκεται λίγο βορειότερα από τη σημερινή Ηγουμενίτσα
ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ !!!
Στη συνέχεια έχουμε και μια τρίτη νέα έρευνα, την οποία αν και δεν αναφέρει ονομαστί το όνομα του Αρχαιολόγου στην προαναφερόμενη επιστολή του ο Προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ , αυτή η νέα έρευνα , πρέπει να είναι της Αρχαιολόγου Βαρβάρας ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ με τίτλο: Λαδοχώρι (Σύβοτα 😉 Ενας παλαιοχροστιανικός οικισμός στο μυχό του κόλπου της Ηγουμενίτσας.
Πηγή επ αυτού: Τα προαναφερόμενα Πρακτικά 2019 του προαναφερόμενου πρώτου ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ, όπου σύμφωνα με αυτή τη νέα έρευνα, τα αρχαία Σύβοτα η προαναφερόμενη Αρχαιολόγος, τα ταυτίζει ερωτηματικά, με τη σημερινή Κοινότητα Λαδοχώρι και επί πρόσθετα τα νησιά Σύβοτα αναφέρονται και ως Πόλη Σύβοτα !!.
(Κυρία ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: : Η πηγή σας επ αυτού είναι του έτους 1856 από το Βιβλίο του Παναγιώτη Αραβαντινού με τίτλο Χρονογραφία της Ηπείρου σελίδα 107 που παραπέμπεται μεν τον αναγνώστη, αλλά χωρίς όμως ως οφείλετε ως Συγγραφέας να αναγράφατε και την μικρή του πρόταση στην ολοκληρότητα, δηλαδη:.
« Ινα εκπεραιώσει το διαπραγματευθέν συνοικέσιον της Θαμάρ (δηλαδή η Μάννα της η οποία ηταν η Αννα Παλαιολογίνα Καντακουζηνή), και γενομένων των γάμων (sic) τω 1306, παρεχώρησε τας υποσχεθείσας πόλεις, το Πάνορμο,το Βουθρωτόν την Ηγουμενίτσαν, τα Σύβοτα και την Ναύπακτον ,προς δε και τας νήσους Μεγάνησον και Κάλαμον και τα πέριξ νησίδια »
Νάσου λοιπόν τα αρχαία νησιά Σύβοτα και πόλη τώρα !!!
Ο Αραβαντινός όμως τη στιγμή που δεν αναφέρει την πηγή από την οποία άντλησε, συνέλεξε τις πληροφορίες αυτές δεν δύναται να θεωρηθεί με κανένα τρόπο ως κύρια πηγή. Οι κύριες πηγές που θα αναφέρουμε κατωτέρω διαφέρουν αισθητά και κατά πολύ με τα κείμενα του Αραβαντινού δηλαδή:
Κατ αρχή ο γάμος της Θαμάρ με τον Φίιλιππο Α τον Ταραντίνο που έγινε στην πόλη Aquila της Ιταλίας έγινε στις: Actum Aquile anno Dominici MCCXCIV die XII Augusti, δηλαδή ακριβώς στις 13 Αυγούστου 1294 και όχι το 1306 Αυτή η διαφορά στις ημερομηνίες δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία. Ωστόσο αυτός ο γάμος ήταν περιπετειώδης. Πολύ πριν το 1294 είχαν αρχίσει οι συνομιλίες για το συνοικέσιο αυτό στην πόλη Αρτα όπου ήταν η έδρα του Δεσποτάτου της Ηπείρου με τους ειδικούς απεσταλμένους ερχόμενοι από την Ιταλία καθότι η Αννα Παλαιολογίνα Καντακουζηνή η γυναίκα του Δεσπότη της Ηπείρου Νικηφόρου Α Αγγέλου, αντιτίθετο σφοδρά για ένα συμπεθεριό και για μια συμμαχία δια γάμου με τους Ανδεγαυικους. Ετσι δεν είχε αποφασίσει ποιά από τις δύο θυγατέρες αυτής η Θαμάρ ή η Μαρία Αγγελίνα θα γινότανε η Νυφη. Τελικά η Αννα Κανατακουζηνή υποχώρησε και αποφασίσθηκε η νύφη να είναι η Θαμάρ.
Οσον αφορά την προίκα και τα δώρα που έλαβαν οι νεόνυμφοι.κατά την ημέρα της στέψης στις 13 Αυγουστου 1294 είναι το θέμα. Και εδώ οι πηγές της εποχής αναφέρουν:
Ο Φίλιππος από τον θείο του τον βασιλιά Κάρολο Β τον Ανδεγαυικό, έλαβε ως δώρο να έχει δικαιοδοσία ολόκληρο το νησί της Κέρκυρας μετά των νήσων αυτής (που οπωσδήποτε θα συμπεριλαμβάνονταν και τα νησιά των Συβότων δηλαδή τα σημερινά Σύβοτα αν και δεν κατονομάζονται ) καθώς και το Φρούριο του Βουθρωτού, τα οποία όλα αυτά ήσαν υπό την δικαιοδοσία και αποκλειστική κυριαρχία ΦΕΟΥΔΑΤΑ του.Βασιλιά Καρόλου Β του Ανδεγαυικού τότε και όχι του Πατέρα Νικηφόρου Α: ή της Μάννας της πριγκιποπούλας Θαμάρ ; την Αννα Παλαιολογίνα Κανατακουζηνή
Βλέπε επ αυτού αναλυτικές παραγματείες :
1)Charkes PERRAT et Jean LOGNON Actes rélatifs de la Principauté de Morée .Ouvrage publie avec le concours du Centre national de la Recherche Scientifique, όπου μέσα σ αυτό το Βιβλίο από 6 Τόμους παρουσιάζονται και οι επίσημες Πράξεις των γεγονότων στα Λατινικά.
Πράξη 117
Infeodation à Philippe de Tarante de l’Ile de Corfou et du Château de Bithrude: « Karolus secundus ………………………insulam nostam Corfoy cum ciritatus castris et casalibu nencon castrum Buthtontoy κλπ κλπ
δηλαδή
Ο Κάρολος ο δεύτερος εκχωρεί στον Φίλιππο τη νήσο Κέρκυρα με όλα τα φρούρια αυτής, το Βουθρωτόν κλπ κλπ )
καθώς και
2) The Despotate of Epirus 1267-1430 από τον Donald NICOL καθώς και The Byzantine Lady. Ten Portraits 1250 -1500, του ίδιου Συγγραφέα.
Οι ανωτέρω εκτός του ότι αναφέρουν επίσημες Πράξεις της εποχής συντεταγμένες στη Λατινική Γλώσσα όπως ήταν τότε η συνήθεια , συμβοηθούνται παράλληλα και από το ΧΡOΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΡΕΩΣ το οποίο όπως θα γνωρίζετε είναι πηγή της εποχής του 14 αιώνα δηλαδή περί το 1350.
Οσον αφορά την προίκα την οποία έλαβε η πρικγίπισσα Θαμάρ η οποία φέρεται γνωστή στην Ιστορία ως Κυρία της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου από τους γονείς της, αυτά ήσαν τα Φρούρια Λεπάντο (Ναυπάκτου), Βραχοβάς, Εύλοχος Gello—Castro (Αγκελόκαστρο) και Βόνιτσα καθώς ετήσιο εισόδημα από 100,000 Hyperpyra χρήματα της εποχής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι το ζεύγος Ανδρόνικος Α: και Αννα Καντακουζηνή είχαν τέσσερα παιδιά ήτοι την Θαμάρ, τον Μιχαήλ τον Θωμά και την Μαρία Αγγελίνα. Κατά συνέπεια η δικαιοδοσία των Φεουδάτων που είχαν επί της Ηπείρου, της Θεσσαλίας, της Αιτωλίας, της Βλαχίας, της Δολοπίας κλπ έπρεπε να είχε διαμοιραστεί εξ ίσου στα τέσσερα παιδιά. Κατά συνέπεια η Θαμάρ σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσε να πάρει ως προίκα μόνη της, την μερίδα του λέοντος,, δηλαδή όλα τα Φεουδάτα των γονέων της που είχαν στη δικαιοδοσία τους επί της Ηπείρου, την Αιτωλία, την Ακαρνανία, τη Δολοπία, την Θεσσαλία καθώς και την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη.
Στην πραγματεία σας αναφέρετε ότι εδόθησαν ως προίκα η πόλη Σύβοτα την οποία Πόλη Σύβοτα την ταυτίζεται ερωτηματικά με την Κοινότητα Λαδοχώρι η οποία σήμερα βρίσκεται δίπλα και ενωμένη με την Ηγουμενίτσα. Γιατί αποκρύψατε να αναφέρετε ότι εδόθη ως προίκα και η Ηγουμενίτσα στην πραγματεία- μονογραφία σας ,αφού ο Παναγιώτης Αραβαντινός του οποίου τις πληροφορίες πήρατε ως πηγή την αναφέρει, ότι δηλαδή εδόθη και η Ηγουμενίτσα ως προίκα. !!! ;.
Διαβάζοντας το βιογραφικός σας διαπίστωσα ότι είσθε και Βυζαντινολόγος. Ως Βυζαντινολόγος τώρα, δεν σας έκανε εντύπωση να αναφέρονται ως προίκα και τα Σύβοτα-Λαδοχώρι αλλά και η Ηγουμενίτσα μαζί από τον Παναγιώτη Αραβαντινό, που μάλλον αυτή η τελευταία τότε το 1294 αν υπήρχε θα ήταν ένα σχεδόν ακατοίκητο λιμανάκι ανάξιο μνήμης να αναφερθεί και να δοθεί ως προίκα το 1294, αφού το ΚΑΣΤΡΟ της Ηγουμενίτσας ως κτίσμα Βενετσιάνικο (Ενετικό) πρέπει υποχρεωτικά να είχε χτιστεί πολύ ΜΕΤΑ το 1386 !!!; (Για τους αναγνώστες:Το έτος αυτό 1386 αρχίζει η Ενετοκρατία στην Ελλάδα)
Οσον αφορά την άλλη δοθείσα προίκα που αναφέρετε στην Πραγματεία σας, της πριγκίπισσας Ελένης την κόρη του Αλέξιου Β Κομνηνού που ήταν η θεία εξ αδελφού της προαναφερόμενης Θαμάρ, η οποία παντρεύτηκε στις 12 Ιουνίου 1259 τον βασιλιά της Σικελίας Μανφρέδο, οι μελέτες του ειδικού για την περίοδο αυτή Dino John GEANAKOPLOS, με τίτλο Greco-Latin Relations on the eve of thε Byzantine Restauration,αλλά και άλλων συγγραφέων, αναφέρουν ότι εδόθησαν ως προίκα όλα τα δικαιώματα αυτής, επί του Δυρραχίου καθώς και επί της νήσου Κέρκυρας μετά των νήσων, χωρίς να κατονομάζονται. Ηδη από την Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ που οι Κερκυραίοι είχαν ανυψώσει ως νικητές επί μιας εκ των 5 νήσων των Συβότων ένα Τρόπαιο Νίκης ,λόγω της στρατηγικής των σημασίας,οι Κερκυραίοι επαναλαμβάνουμε αυτά τα νησιά των Συβότων τα θεωρούσαν από τότε ότι ανήκαν πάντοτε στην κυριαρχία αυτών. Ακόμη και τώρα πρόσφατα επί περιόδου Αλή Πασά των Ιωαννίνων, που η Κέρκυρα πέρασε διαδοχικά στους Γάλλους το 1807 και στους Αγγλους μετά, τα νησιά των Συβότων, ανήκαν και τότε στη δικαιοδοσία αυτών, λόγω της στρατηγικής των σημασίας..
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΠΥΡΣΟΣ που όλοι γνωρίζουμε ότι ήταν και είναι η πιο πλήρης και η πιο σημαντική εγκυκλοπαίδεια , αναφορικά με το θέμα αυτό της προίκας η οποία εδόθη το 1294 κατά τον γάμο της πριγκίπισσας Θαμάρ με τον βασιλιά Φίλιππο τον Ταραντίνο αναφέρει «εδόθη δε ως προίκα εκτός των τεσσάρων φρουρίων του Δεσποτάτου, Ναύπακτον, Ευλοχόν, Αγγελόκαστον Βόνιτσαν τα νησιά Συβοτα και οι Θεσπρωτικές πόλεις Εύροια και Βουθρωτόν »
Οποτε και σε αυτή τη περίπτωση είναι κατάδηλο οτι θα πρόκειται για τα αρχαία νησιά των Συβότων, λόγω της γεωγραφικής των θέσης από στρατηγικής πλευράς ως Φρούρια , που δεν έχουν καμιά σχέση με το τοπωνύμιο Λαδοχώρι που διαπραγματεύεται αυτή η μελέτη-μονογραφίας σας, λίαν σημαντική και ενδιαφέρουσα μεν στα Αρχαιο-Ανασκαφικά, αλλά ατυχής δε εξίσου κατ’εμάς στα Τοπωνυμικά
Και κάτι άλλο Κυρία ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Κατά τις εργασίες του πρώτου ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ το οποίο έλαβε χώρα στις 8-14 Δεκεμβρίου 2016 κατά μια παρέμβαση σας στο Συνέδριο αυτό ο Συν-Συγγραφέας του Βιβλίου μας ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ κ. Νικόλαος ΤΣΩΝΗΣ σας επερώτησε εν μέσω Συνεδρίου για το γνωστό αρχαιολογικό θέμα.Τον παραμέμψατε στις μελέτες του Αρχαιολόγου Σωτηριου ΔΑΚΑΡΗ.
Στη συνέχεια στις 14 Ιανουρίου 2017 στην Εφημερίδα “ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΗ” με τίτλο “Α ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ” σε μάκροσκελέστατο αρθρο μας ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΤΣΩΝΗ απευθυνόμενοι σε εσάς ,σας παρακαλέσαμε διαβάζοντες μέσα σ’αυτό το άρθρο και τις δικές μας τοποθετήσεις να ανταπαντήσετε πάλι δια του Τύπου αναφορικά με την τοποθέτηση της Ναυμαχίας των Συβότων 433 π.Χ διότι περί αυτού ήταν η επερώτηση την οποία σας είχε υποβάλει ο κ. Νικόλαος ΤΣΩΝΗΣ.
Δεν είχαμε ούτε εμείς αλλά ούτε το αξιότιμο κοινό της Ηγουμενίτσας που περίμενε, δυστυχώς καμιά απάντηση. από πλευράς σας
Επανερχόμενοι ύστερα από αυτό τον περίπλου που κάναμε , (αν και αυτό το θέμα όπως ήρθαν έτσι τα πράγματα άπτεται στενότατα της τοποθέτησης της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ), επανερχόμενοι, στο γνωστό και κύριο θέμα που μας απασχολεί, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι όλες αυτές οι προαναφερόμενες νέες έρευνες για τον εντοπισμό της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ., κατ εμάς, που έχουν τη σφραγίδα των προσωπικών και ετεροδόξων εικασιών των προαναφερόμενων Συγγραφέων (Δάκαρη, Παπακωνσταντίνου, Σπανοδήμου, Παπαδοπούλου), δεν αποτελούν επομένως σε καμιά των περιπτώσεων και αποδείξεις, καθότι αντιτίθενται πλήρως ως προς τις περιγραφές που μας άφησε ο Ιστορικός ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ.
ΜΟΝΑΧΑ Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
Τη στιγμή που υπήρξαν (τις δεχόμαστε και εμείς) αμφιβολίες ως προς τη τοποθέτηση της Ναυμαχίας των Συβότων to 433 π.Χ. η μόνη λύση, άρσης και επίλυσης αυτών των αμφιβολιών είναι η προσφυγή στα κείμενα του Ιστορικού ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ και η αντικειμενική ερμηνεία αυτών.
Παράλληλα στο θαλάσσιο χώρο των σημερινών Συβότων έχουν βρεθεί κατά το παρελθόν αρκετά αρχαιολογικά κειμήλια που το ένα από αυτά, ένας αρχαίος Αμφορέας, πρέπει να είναι της εποχής της Ναυμαχίας των Συβότων του 5ου αιώνα π.Χ., δηλαδή το 433 π.Χ. και όχι της Ετρούσκικης εποχής του τετάρτου π.Χ αιώνα, όπως εκτιμήθηκε από τους τότε αρχαιλόγους το 1998 όταν ευρέθηκε και κατασχέθηκε.
Κυριε Προισταμενε της ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Σε αίτημά μας στις 7 Οκτωβρίου 2019 σας παρακαλέσαμε να μας πληροφορήσετε περί της ακριβούς χρονολόγησης του εν λόγω αρχαίου Αμφορέα του κατασχεθέντος το 1998 και του ευρισκόμενου στην Υπηρεσία σας. Δεν είχαμε όμως απάντηση επ’αυτού . Παρακαλώ θερμά, την αναμένουμε.
Ετσι χωρίς παράθεση κατά λέξη αυτούσιων των κειμένων του Θουκυδίδη σε κάθε τοπωνύμιο με αντιπαραβολή και παραλληλισμό με τα σημερινά τοπωνύμια ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΑΝΩΤΕΡΩ δεν αποδεικνύεται τίποτε. Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ αποτελεί την κύρια πηγή και είναι ο μόνος κριτής, όταν φυσικά γίνεται αντικειμενική ερμηνεία των κειμένων αυτού, σε ποιό σημείο βρίσκονταν τα αρχαία Συβοτα και κατά συνέπεια και η τοποθέτηση της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ.
Παράλληλα υπάρχουν και άλλες αρχαίες πηγές των αρχαίων Ελλήνων Γεωγράφων και Ιστορικών οι οποίες, ναι μεν δεν αναφέρονται στη Ναυμαχία των Συβότων, ωστόσο συνάδουν με τα κείμενα του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ κα αναφέρουν που ακριβώς ευρίσκοντο τα αρχαία Συβοτα.
Αυτές δε τις αρχαίες πηγές(τις έχουμε παρουσιάσει σε δημοσιεύματά μας και παλαιότερα αλλά και και τώρα πρόσφατα ) αλλά για παράδειγμα θα αναφέρουμε ακόμα μια φορά ως πηγή, τα κείμενα του αρχαίου Γεωγράφου Στράβωνα ο οποίος τοποθετεί και αυτός τα αρχαία Σύβοτα εδώ που βρίσκονται και τα σημερινά Σύβοτα
Γράφει λοιπόν ο Γεωγράφος Στράβων στα Γεωγραφικά του Βιβλίο Ζ,7,5 στην αυτοτελή πρόταση: :
« Εισί δε νησίδες τα Σύβοτα , της μεν Ηπείρου μικρόν απέχουσαι, κατα δε το εώον άκρον της Κερκύρας την Λευκίμμαν κείμεναι ».
(τελεία και παύλα εδώ καθότι η πρόταση είναι αυτοτελής )
Μετάφραση
« Είναι δε τα Σύβοτα, μικρά νησιά τα οποία απέχουν σε μικρή απόσταση από την ξηρά της Ηπείρου και βρίσκονται απέναντι από το ανατολικό ακρωτήριο της Λευκίμμης της Κέρκυρας »
Και πράγματι όταν πάει κανείς στα σημερινά Σύβοτα και κοιτάξει απέναντι προς τη θάλασσα, θα αντικρίσει απέναντι το ανατολικό ακρωτήριο της Λευκίμμης το οποίο σήμερα λέγεται Κάβος.
Κατά συνέπεια πως είναι δυνατόν τα Σύβοτα του Στράβωνα τούτη τη φορά να βρίσκονται στις εκβολές του ποταμού Θύαμι ή Καλαμά όπως το γράφουν οι προαναφερόμενες (sic) νέες έρευνες όλων των προαναφερόμενων Αρχαιολόγων ;
Τα ίδια γράφει ως προς τη τοποθέτηση των αρχαίων Συβότων που ταυτίζονται με τα σημερινά Σύβοτα και ο αρχαίος Γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος και εν συνεχεία πολλοί Ξένοι και οι Ελληνες Συγγραφείς οι οποίοι αναφέρονται σε αυτό το θέμα. Τα έχουμε δημοσιεύσει και ξαναδημοσιεύσει όλα αυτά και δεν χρειάζεται ακόμα μια φορά να τα επαναλάβουμε..
Κατωτέρω παρουσιάζουμε ένα Χάρτη της διεξαγωγής της Ναυμαχίας των Συβότων του οποίου η εκπόνηση σύνταξης δεν είναι δική μας. Κατά συνέπεια δεν δύναται κανείς να μας κατηγορήσει για υποκειμενικότητα.
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ
Αναφέραμε ανωτέρω ότι τα κείμενα του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ και η αντικειμενική ερμηνεία αυτών αποτελούν την αδιαμφισβήτητη απόδειξη σε ποιο σημείο έγινε η εν λόγω Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ.. Ετσι τα κείμενα του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ και η αντικειμενική ερμηνεία αυτών που κάναμε δια παράθεσης και ανάλυσης των κειμένων του.,έχουμε την βεβαιότητα οτι δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια αμφισβήτησης σε ποιό σημείο έγινε η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ και αυτό το σημείο φυσικά είναι εδώ που βρίσκονται τα σημερινά Σύβοτα με τον γύρο θαλάσσιο χώρο αυτών και σε κανένα άλλο σημείο
Κατά συνέπεια πληροφορούμε τους εκάστοτε αντιφρονούντες, και τώρα και στο μέλλον, ότι άδικα θα προσπαθούν να αποδείξουν το αντίθετο.
Ωστόσο δεν κλείνουμε τις θύρες, αλλά είμεθα πρόθυμοι να απαντήσουμε άμεσα στο κάθε αντιφρονούντα του οποίου οι θέσεις δεν ταυτίζονται με τις προαναφερόμενες δικές μας θέσεις επί του εν λόγω θέματος.
Κατά τα άλλα επειδή ο Θουκυδίδης κατά την περιγραφή της Ναυμαχίας των Συβότων το 433 π.Χ.,αναφέρει ότι από τις 290 Τριήρεις που συμμετείχαν και από τις δυό παρατάξεις σ αυτή τη σύγκρουση οι 100 βυθίστηκαν ήτοι:
« Κορίνθιοι ναυςτε καταδύσαντες περι εβδομήκοντα Κερκυραiοι τριάκοντα ναυς μάλιστα διαφθείραντες »
δια της με ημερομηνία 12-2-2020 επιστολής μας θελήσαμε να επισύρουμε την προσοχή στο Πρωθυπουργό της Χώρας μας επ’αυτού ώστε να γίνουν σύντομα ενέργειες εντοπισμού και ανάσυρσης επ’ αυτών των 100 Τριήρεων και ότι απέμεινε από το πέρασμα του χρόνου ήτοι, άγκυρες , ξίφη των οπλιτών, ακόντια, βέλη , υδρίες για το νερό ,αμφορείς για το λάδι και άλλα. Επ’ αυτού είχαμε κατά το παρελθόν επισύρει την προσοχή κατ επανάληψη στις καθ ύλην αρμόδιες Δημόσιες Υπηρεσίες, ωστόσο δυστυχώς άνευ αποτελέσματος καθότι δεν είχαμε καμιά απάντηση επ’αυτού. Ευελπιστούμε δε αυτή τη φορά η πρόσφατη αναφορά μας προς τον Πρωθυπουργό της Χώρας μας να ευδοκιμήσει.
Σε αυτές δε τις 100 πολεμικές Τριήρεις οι οποίες καταστράφηκαν και βυθίστηκαν μέσα στη θάλασσα κατά την Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ , πρέπει να προστεθούν και οι άλλες προαναφερόμενες 15 τον αριθμό πολεμικές Τριήρεις οι οποίες είχαν καταστραφεί και βυθιστεί δύο χρόνια πρωτύτερα, κατά την Ναυμαχία της Λευκίμμης το 435 π.Χ. αυτή τη φορά, δηλαδή σχεδόν αμφότερες στην ίδια περίπου θαλάσσια περιοχή.
Λαμβάνοντας κύριε Προιστάμενε της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας την παρούσα ανοικτή επιστολή μας, συμφωνούμε και εμείς οτι το θέμα αυτό παραμένει ανοικτό ,υπό την προϋπόθεση όμως αντιστρέφοντας τους όρους, ότι η Ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ έγινε στο θαλάσσιο χώρο των σημερινών Συβότων, μέχρι απόδειξης περί του αντιθέτου.
Μετά τιμής
Γρηγόριος ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος ΘΟΥΚΥΔΙΔΕΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΒΟΤΩΝ
(Συγγραφέας Ελληνιστής-Δρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης)
Κοινοποίηση: Η παρούσα απαντητική επιστολή μας απευθυνόμενη στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας προς την οποία αποστέλλεται ηλεκτρονικά, κοινοποιείται επίσης ηλεκτρονικά , στο Δήμαρχο Ηγουμενίτσας στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων( ειδικό θέμα ), στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κέρκυρας(ειδικό θέμα ) στην Αρχαιολόγο Κα Βαρβάρα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ δια του Τύπου καθώς και δια του Τύπου επίσης στον κ Αλκη ΦΑΤΣΙΟ . Στον τελευταίο, ως Νομικός στο επάγγελμα, δηλαδή όχι ως Ιστορικός αλλά και ούτε ως Αρχαιολόγος, δεν αποκρύπτουμε , ότι κρίναμε με συμπάθεια τα διαβήματά του να απευθυνθεί γραπτώς στη Αρχαιολογική Εφορεία στη Ηγουμενίτσα για το εν λόγω θέμα της ναυμαχίας. Τώρα όμως που πληροφορήθηκε και από τις δύο παρατάξεις επ’αυτού του θέματος, σχημάτισε οπωσδήποτε μια προσωπική γνώμη και κατά συνέπεια παρακαλείται θερμά να την εκφράσει δια του Τύπου, την οποία παρακαλούμε και αναμένουμε.
Ολως εξαιρετικά κοινοποείται επίσης ηλεκτρονικά και στο Υπουργείο Εσωτερικών δια τους ειδικούς διοικητικούς λόγους που αναφερόμεθα.
Κατηγορία/ες: Απόψεις, Επικαιρότητα
