Κοιτώ τη γη και τη βλέπω αλλαγμένη!

Δεν βλέπω το όμορφο πράσινο χρώμα των φυτών της, ούτε το μπεζ των βουνών της!

Η γη βάφτηκε από το αίμα των ανθρώπων, που ανόητα σκοτώνονται μεταξύ τους!
Λες και δεν τους έδωσε δωρεάν
μυαλό ο Θεός, για να λύνουν
τις διαφορές μεταξύ τους!

Κοιτώ τον ουρανό και δεν έχει
το καθάριο γαλάζιο χρώμα του!
Καπνοί από εκρήξεις όπλων,
θαμπώνουν το κάλλος του!

Κοιτώ τη θάλασσα κι εκείνη είναι
σκοτεινή και θυμωμένη,
γιατί οι άνθρωποι την έχουν μετατρέψει, σε ένα απέραντο
νεκροταφείο με ανθρώπινα κουφάρια, που στέκουν με ορθάνοιχτα μάτια, για να βλέπουν
τα άνομα έργα κάποιων!

Ως πότε θα συνεχίζεται αυτή
η ανθρωποφαγία και για πιο λόγο;
Αφού κανείς δεν μένει επ’ αόριστον στη ζωή κι ούτε κανείς
κουβαλάει μαζί του όσα απέκτησε!

Πόση λαιμαργία και ματαιοδοξία!
Όπως εκείνοι με το πολύ χρήμα,
που αντί να βοηθήσουν κάποιους
που υποφέρουν, έβγαλαν πανάκριβα εισιτήρια για να επισκεφθούν με βαθυσκάφος
το κουφάρι του Τιτανικού!

Έβγαλαν ουσιαστικά εισιτήρια
πανάκριβα για την κόλαση, λες
και βιάζονταν να πάνε γρηγορότερα!
“Μωραίνει Κύριος, ον βούλεται απολέσαι”!!!

Κι εκείνος ο ανόητος πατέρας,
πήρε και το παιδί του μαζί, στον υγρό τάφο!!!

Θεέ μου πού να κοιτάξω πια
και να μήν πληγώνομαι;;;;;

24-6-2023
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα