“Ημουν και εγώ εκεί”: Η εμπειρία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου μέσα από τα μάτια του Γιάννη Γραμμένου

Share Button

“Ήμουν κι εγώ εκεί” είπε σήμερα ο κ. Γιάννης Γραμμένος στους μικρούς μαθητές του Νηπιαγωγείου Μαυρουδίου, καθώς συνόδευσε τον εγγονό του στη γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Τον προσκαλέσαμε μέσα να μας αφηγηθεί αυτά που ο ίδιος έζησε εκείνες τις ημέρες του 1973.
Δευτεροετής φοιτητής στο Πολυτεχνείο τότε. Τρεις μέρες οι φοιτητές βρίσκονταν κλεισμένοι στο χώρο του Πολυτεχνείου. Η κούραση και η αυπνία δεν τους λύγιζαν. Πάνω στα τραπέζια έγερναν για 1-2 ώρες. Η λαχτάρα για ελευθερία και τα τραγούδια του Μίκη τους έδιναν θάρρος να συνεχίσουν τον αγώνα. Οι αστυνομικοί από τις ταράτσες πυροβολούσαν. Μέσα στο Πολυτεχνείο είχαν στηθεί ιατρεία. Φοιτητές της Ιατρικής και γιατροί έδιναν μάχη με τους τραυματίες.
Οι πολίτες είχαν αφήσει τις εξώπορτες από τις πολυκατοικίες ανοιχτές για να καταφύγουν οι φοιτητές. Η Σοφία Βέμπο, έμενε εκεί κοντά, στη Στουρνάρα και είχε ανοίξει κι αυτή το σπίτι της για τους φοιτητές.
Ο Γιάννης Γραμμένος, με ένα τζιν παντελόνι, ένα χακί τζάκετ και γένια βρήκε καταφύγιο σε μια γειτονική πολυκατοικία. Μια γυναίκα του έδωσε ξυριστικά για να ξυρίσει τα γένια για να μην τον εντοπίσει η αστυνομία από τη φοιτητική εμφάνιση. Ο θείος του κατάφερε να φτάσει στην Αθήνα και να τον φέρει πίσω στην Ηγουμενίτσα.
Μια φωτογραφία με τον ίδιο στη μέση και άλλους συντοπίτες του, τον Αργύρη Μπέζα και τον Ηλία Βασιλείου, του θυμίζουν ότι ο αγώνας για την ελευθερία και τη δημοκρατία είναι παντοτινό αίτημα των ανθρώπων.

*In compliance with GDPR

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *