Σούπερ Λιγκ 2: Ιστορία μου, αμαρτία μου…

Share Button

Ήταν 9 Ιουλίου του 2008 όταν ο Σπύρος Καλογιάννης αναλάμβανε πρόεδρος της Β΄ εθνικής, που είχε μετονομαστεί σε Φούτμπολ Λιγκ, διαδεχόμενος τον αείμνηστο Πέτρο Θεοδωρίδη. Υστερα από οκτώ χρόνια θητείας, τον Ιούλιο του 2016, παρέδιδε την σκυτάλη στον Στέλιο Σφακιανάκη, του οποίου η εμπειρία τόσο στην ΓΓΑ όσο και στην πάλαι ποτέ ΕΠΑΕ, δεν αποδείχθηκε αρκετή για να τα καταφέρει. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες, διαπίστωσε πως το να ηγείσαι της δεύτερης τη τάξει ποδοσφαιρικής κατηγορίας στην Ελλάδα, αποτελεί μια καρμανιόλα διαρκείας.

Έτσι, τον Οκτώβριο του 2016 υπέβαλε την παραίτησή του υπό το βάρος της «έλλειψης εμπιστοσύνης»  προς το πρόσωπό του από την πλειοψηφία των ΠΑΕ. Η αδυναμία εύρεσης χορηγών και τηλεοπτικής στέγης για ένα πρωτάθλημα που από το 2011 και το σκάνδαλο «Koriopolis», παρέμενε βαριά πληγωμένο σε ότι αφορούσε την αξιοπιστία του, ήταν η αφορμή.

Τα αίτια, όπως και τώρα, με τον διάδοχό του Λεωνίδα Λεουτσάκο που μετά από έξι χρόνια στην προεδρία δήλωσε παραίτηση πάνω κάτω για τους ίδιους λόγους, σίγουρα πιο βαθιά.

Άλλωστε η απαξιωμένη νυν Σούπερ Λιγκ 2, διαθέτει ένα προνόμιο που δεν περνά απαρατήρητο στον θαυμαστό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπου το παρασκήνιο είχε και έχει πάντα πρωτεύοντα ρόλο: Την μια ψήφο στο συμβούλιο της ΕΠΟ. Ο έλεγχος της λοιπόν ήταν και θα είναι καλοδεχούμενος από όποιον θέλει να διατηρήσει τα ηνία της εξουσίας ή από αυτόν που προσπαθεί να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη…

Φορτώθηκε τα χρέη των «μεγάλων»

Κι όμως, όλα αυτά τα χρόνια οικονομικά προβλήματα της μικρής κατηγορίας δεν γεννήθηκαν εν μια νυκτί. Όταν το 2006 διαλύθηκε η ΕΠΑΕ και δημιουργήθηκαν ως ξεχωριστοί συνεταιρισμοί  η Σούπερ Λιγκ (Α΄εθνική) και η Φούτμπολ Λιγκ (Β΄ εθνική), η πρώτη δεν αποπλήρωσε χρέη που είχε δημιουργήσει η πρώην ΕΠΑΕ και έφταναν περίπου τα 16 εκ. ευρώ.  Η ΣΛ βάσει του ιδρυτικού της καταστατικού όφειλε να δίνει ένα ποσό στην ΦΛ για να εξοφλούνται τα χρέη αυτά, κάτι που έγινε μόνο τα δύο πρώτα χρόνια.
Η μικρή λίγκα που επωμίστηκε τα χρέη της πρώην ΕΠΑΕ, στην πορεία βρέθηκε να πληρώνει τις συγκεκριμένες οφειλές, εντελώς παρατημένη από τους «μεγάλους» που κάθε χρόνο έβλεπαν τα έσοδά τους να αυξάνονται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις χορηγίες.

Το οικονομικό ναυάγιο δεν άργησε να έρθει, παρά τις προσπάθειες της νέας διοίκησης και την μείωση των λειτουργικών εξόδων της λίγκας.

Την ίδια ώρα το πρεστίζ της κατηγορίας που συγκέντρωνε και συγκεντρώνει την πλειοψηφία των ελλήνων ποδοσφαιριστών στα σπλάχνα της, καταρακωνόταν Κυριακή με Κυριακή, από τα συνεχόμενα ύποπτα παιχνίδια που εντόπιζε η -συμβεβλημένη με την UEFA-  εταιρεία ανίχνευσης στοιχηματικής απάτης «Sportradar»…

Το… κανόνι «έσκασε»

Ομάδες με τεράστια ιστορία (ΑΕΛ, Παναχαϊκή, Καλαμάτα, Πανσερραϊκός, Βέροια, Χανιά ) εκπροσωπώντας και καίριες εκλογικές περιφέρειες, βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια να έχουν ως μόνη πηγή εσόδων την ΕΡΤ, που κατόπιν κυβερνητικών πιέσεων αγόραζε τα δικαιώματα της κατηγορίας. Κι ενώ τις περιόδους 2019-20, 2020-21, η Σούπερ Λιγκ 2, κατάφερνε να επιβιώνει λόγω της παρουσίας μόλις 12 ομάδων στο πρωτάθλημα της, με το πλάνο αναδιάρθρωσης που έθεσε σε εφαρμογή ο υφυπουργός αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης από την περίοδο 2021-22, παίχτηκε το τελευταίο επεισόδιο του δράματος.

Η απορρόφηση της Γ΄εθνικής και η δημιουργία δυο ομίλων των 17 ομάδων έκαστος, είχε ως αποτέλεσμα το… κανόνι να «σκάσει».
Παρά το γεγονός πως το πρότζεκτ είχε ως βασικό στόχο την εξυγίανση της κατηγορίας με την θέσπιση αυστηρών κριτηρίων συμμετοχής, στη  πράξη αποδείχθηκε μη υλοποιήσιμο.

Τα έξοδα μειώθηκαν ενώ αντίθετα τα έξοδα αυξήθηκαν καθώς μόνο και μόνο για την εγγυητική επιστολή που έπρεπε να καταθέσει η κάθε ΠΑΕ για να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα, χρειάζονταν 150.000 ευρώ από 30.000 που ήταν την προηγούμενη σεζόν ενώ το απαιτούμενο μετοχικό κεφάλαιο αυξήθηκε στις 350.000 ευρώ από 50.000 ευρώ.

Τα «ψαλίδια», έφεραν το τέλος

Το φετινό πρωτάθλημα, όπως και τα δύο προηγούμενα ξεκίνησε Νοέμβριο μήνα προκειμένου να κλειστεί η συμφωνία με την ΕΡΤ για τα τηλεοπτικά αλλά και να διευθετηθούν δικαστικές εκκρεμότητες. Μια συμφωνία, για ένα ποσό 3,3 εκατ. ευρώ, που ήταν κατά 1 εκατομμύριο μειωμένο σε σχέση με την σεζόν 2021-22. Η ελπίδα και η προσμονή όλων των ομάδων αφορούσε το μερίδιο από την φορολόγηση του στοιχήματος που με βάση την αρχική ΚΥΑ ήταν 8,7 εκατομμύρια ευρώ που αντιστοιχούσαν σε 290.000 ευρώ για κάθε ΠΑΕ. Ύστερα από μια εβδομάδα, με νέα υπουργική απόφαση το ποσό περικόπηκε σε 5,1 εκατομμύρια ευρώ ωστόσο το αίτημα της Σούπερ Λιγκ 1 να λάβει το ίδιο ποσό με πέρυσι (22 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί σε 1,5 εκ. ευρώ για κάθε ΠΑΕ)  οδήγησε σε νέο «ψαλίδι» που έφτασε το 1,7 εκ. ευρώ (70.000 ευρώ για κάθε ομάδα)!

Ο σχεδιασμός των «μικρών», που είδαν και πάλι την μεγάλη κατηγορία να τους παίρνει την μπουκιά από το στόμα, πήγε περίπατο και η απόφαση για αναστολή του πρωταθλήματος έμοιαζε μονόδρομος.

Για ένα μήνα μπάλα δεν κύλησε στο χορτάρι και το ριμέικ ξαναπαίχτηκε. Η παραίτηση του μέχρι πρότινος προέδρου, αφήνει νέες ελπίδες πως με τη νέα κατάσταση που θα επικρατήσει, θα υπάρξει μια οικονομική ενίσχυση, με την οποία θα βγει κουτσά στραβά η χρονιά.

Και του χρόνου; Του χρόνου πάλι βλέπουμε. Από 30 οι ομάδες μπορεί να ξαναγίνουν 20 ή 15, ή 12, να αλλάξουν τα κριτήρια συμμετοχής, να θεσπιστούν νέοι νόμοι. Σίγουρο είναι όμως πως αν δεν αλλάξει ριζικά ο τρόπος αντιμετώπισης της συγκεκριμένης κατηγορίας από το κράτος αλλά και τους υπόλοιπους ποδοσφαιρικούς φορείς (ΕΠΟ, Σούπερ Λιγκ 1), δεν θα δούμε τίποτα καινούργιο. Το πρωτάθλημα θα διασύρεται, θα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα για στημένα παιχνίδια και το 80% των ελλήνων ποδοσφαιριστών που έχει στους κόλπους του θα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *