Κι αν ήρθε ο ύπνος, δεν σφαλνούν
νωρίς τα βλέφαρα μου
και χτυποκάρδι δυνατό
το στήθος μου τραντάζει!

Τί τάχα φταίει; Δεν μπορώ
εξήγηση να δώσω.
Πλαντάζει ο νους και η καρδιά
κι αυτή αγγομαχάει!

Τί θες καρδιά μου; Λέγε μου
σαν τί σε βασανίζει;
Όλα στη ζήση δύσκολα,
κάθε καρδιά ραγίζει!

Σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές
τη γη μας βασανίζουν
κι οι άνθρωποι ξεστράτισαν
κι όλο πολέμους στήνουν!

Κοιτώ ψηλά τον ουρανό,
φεγγάρι με κοιτάζει
και ψιθυρίζει σιγανά,
παρηγοριάς κουβέντες!

Ας κάνει ο κόσμος υπομονή,
ας μη βαρυγκομάει.
Έτσι είναι πάντα η ζωή,
μια κλαίει και μια γελάει!

Εκεί που ‘ρχεται σούρουπο
και ίσκιοι τριγυρίζουν,
σε λίγο θα ρθει η αυγή,
τα σκότη να διαλύσει!

Θα ρθει ο ήλιος λαμπερός,
που με τις χρυσακτίνες,
το φως θα φέρει, τη χαρά,
σ’ ολόκληρη την κτίση!

Θ’ αναθαρρήσουν οι καρδιές,
τα χείλη θα γελάσουν,
του κόσμου όλα τα βάσανα,
θα σβήσουν, θα περάσουν!!

16 – 8 – 2023
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα