Τελικά, το Μακεδονικό δεν λύθηκε!

Share Button
του π.Ηλία Μάκου
Συμπληρώθηκαν πριν μερικές ημέρες  πέντε χρόνια από την ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων, ύστερα από αντιδράσεις και ένταση, της Συμφωνίας των Πρεσπών, μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων (ή Βόρειας Μακεδονίας κατά τη Συμφωνία). 

Και το ερώτημα είναι: Ποιο το όφελος από τη Συμφωνία των Πρεσπών με το συγκεκριμένο περιεχόμενο;
 
Πρόσφατη είδηση αναφέρει πως ο Σκοπιανός πρόεδρος και ο Σκοπιανός πρωθυπουργός ζητούν παράταση για τα διαβατήρια, τις ταυτότητες και τις πινακίδες των ΙΧ, με αίτημα να μην εφαρμοστεί «προσωρινά»  η Συμφωνία των Πρεσπών, αν και πέρασαν τόσα έτη και όλα αυτά υπήρχε η χρονική άνεση να διευθετηθούν! Ζητούν, δηλαδή, να συνεχιστεί η αναγραφή του ονόματος της χώρας με το απλό «Μακεδονία». Είναι μια κωλυσιεργία για να διατηρηθεί η χρήση του ονόματος «Μακεδονία» χωρίς καν τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Βόρεια».
Τα γεγονότα τα πέντε αυτά χρόνια δείχνουν, κατά τη δική μας εκτίμηση και κρίση τουλάχιστον, ότι, όπως εξελίσσονται τα πράγματα μέχρι τώρα, στην ουσία εμείς υποχωρούμε από πάγιες θέσεις μας, ενώ οι Σκοπιανοί αυτή τη Συμφωνία ούτε καντη λαμβάνουν υπόψη τους, αφού στο ελάχιστο δεν διαφοροποιήθηκε η στάση τους ως προς τις “Μακεδονικές” πεποιθήσεις τους.
Μάλιστα ορισμένοι στη χώρα αυτή θεωρούν και το διατυμπανίζουν ότι τις πεποιθήσεις αυτές τις επιβεβαιώνει η συμφωνία αυτή, άρα, λένε ότι δεν έχουν κανένα λόγο να κάνουν πίσω… Και δεν κάνουν…
Δεν άλλαξε τίποτε επί της ουσίας. Το ζήτημα του αυτοπροσδιορισμού τους ως “Μακεδόνων” δεν το έλυσε η Συμφωνία των Πρεσπών ή καλύτερα δεν το άγγιξε καν.    Οι Σκοπιανοί, και μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, εξακολουθούν ευρέως να αποκαλούν το κράτος τους “Μακεδονία” και τους εαυτούς τους “Μακεδόνες. “
 
Σαφώς και δεν πρέπει να βλέπουμε εχθρικά τους Σκοπιανούς,  και είναι προς το συμφέρον και των δύο λαών η ειρηνική γειτονική συνύπαρξη, μέσω διπλωματικών, εμπορικών και τουριστικών σχέσεων. Και βεβαίως έπρεπε και πρέπει να βρεθεί τρόπος συνεννόησης και συνεργασίας,όχι, όμως, σε μονόπλευρη βάση, όπως θέλουν και μηχανεύονται, και δεν το κρύβουν άλλωστε, τα Σκόπια. Η υπεράσπιση των απαράγραπτων εθνικών δικαίων μας είναι αυτονόητη υποχρέωση μας.
Τα Σκόπια επιθυμούν διακαώς να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γι’ αυτό άλλωστε υπογράφτηκε υπό πίεση και η Συμφωνία των Πρεσπών. Και τα προσκόμματα, μέχρι στιγμής, προβάλλονται από τη Βουλγαρία, για τους δικούς της εθνικιστικούς λόγους και όχι φυσικά για το συμφέρον της Ελλάδας.
Η Βουλγαρία, σημειωτέον, ήταν η πρώτη χώρα, στις αρχές του 1992, που αναγνώρισε τα Σκόπια με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Δεν αποδέχθηκε, όμως, ποτέ και μακεδονική ταυτότητα στο κράτος αυτό, γιατί η βουλγαρική αντίληψη και προπαγάνδα στηρίζεται στο ότι ο όρος «Μακεδόνας» δεν συνδέεται φυσικά με τους Σκοπιανούς, αλλά με τους “υποδουλωμένους Βούλγαρους”, που δεν εντάχθηκαν στο ελεύθερο βουλγαρικό κράτος και διεκδικεί να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα των Σκοπίων ! Επίσης υποστηρίζει ότι η «μακεδονική» διάλεκτος είναι τμήμα της βουλγαρικής γλώσσας!
Αν και ενθαρρύνεται από τον διεθνή παράγοντα, αρνείται να δώσει τη συγκατάθεσή της και τη συναίνεσή της για την πορεία προς την Ευρώπη των Σκοπίων, αν δεν προχωρήσουν σε τροποποίηση του Συντάγματός τους, με τη συμπερίληψη σε αυτό του βουλγαρικού λαού, που ζει στη χώρα.
 
Όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο δεν καταπολεμήθηκε το ιδεολόγημα του “Μακεδονισμού” και του “μακεδονικού έθνους” (σύμφωνα με το οποίο ανυπόστατα και ανιστόρητα υποστηρίζεται ότι υπάρχει ένας μακεδονικός λαός σε τρία κράτη), που κατασκευάστηκε πολύ πριν την ίδρυση του κρατιδίου των Σκοπίων το 1991, αλλά, αντίθετα, ενισχύθηκε. Τα Σκόπια συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τον ήλιο της Βεργίνας και τη λέξη «μακεδονικό» στα προϊόντα τους και όχι μόνο.
Και άλλη μια σημαντική πτυχή, που μπορεί να διατηρήσει ζωντανές και στο μέλλον τις διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας, είναι ότι οι µαθητές των σχολείων των Σκοπίων, μέσω των αλυτρωτικών αναφορών στα σχολικά εγχειρίδια, εξακολουθούν να διδάσκονται για τη «χαµένη πατρίδα», που δεν έπαυσε να εµφανίζεται σε χάρτες των βιβλίων τους να εκτείνεται µέχρι και τη ∆υτική Ελλάδα και φυσικά να βρέχεται από το Αιγαίο.
Έτσι εδραιώνεται η εσφαλμένη και επικίνδυνη άποψη στις νέες γενιές των Σκοπίων ότι η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική, παρότι η ίδια η ιστορία φωνάζει δυνατά για το αντίθετο.
Αυτά από μόνα τους σημαίνουν ότι δεν αποδίδουν καμία σημασία στη “Συμφωνία Των Πρεσπών”, παρά τις παραχωρήσεις, που προβλέπει γι’ αυτούς, αν και,βάσει των διακηρύξεων, έγινε για να σταματήσουν οι αλυτρωτισμοί της γειτονικής χώρας σε βάρος της Ελλάδας.
Πριν 37 ολόκληρα χρόνια μια δικαστική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ιωαννίνων, με πρόεδρο τον τότε πρωτοδίκη Δημήτριο Ρίζο, μετά την εκδίκαση υπόθεσης ενός τροχαίου ατυχήματος με κατηγορούμενο έναν Έλληνα οδηγό και θύμα έναν Σκοπιανό, επεσήμανε τα εθνικά μας δίκαια.
Δεν έγιναν δεκτά έγγραφα, βάσει των οποίων ζητούνταν η ποινική δίωξη του οδηγού γιατί στέλνονταν από την τότε “Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας” και ήταν γραμμέννα στη “μακεδονική γλώσσα”.
“Είναι ιστορικώς, εθνολογικώς και γλωσσολογικώς βεβαιωμένο ότι δεν υφίσταται μακεδονική γλώσσα, ούτε μακεδονικό έθνος, αλλά οι Μακεδόνες ήταν πάντοτε Έλληνες και ομιλούσαν την ελληνική γλώσσα…”, επισημαινόταν στην μνημειώδη απόφαση.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία ως προς την έντονη πολιτιστική ελληνική παρουσία σε περιοχές, που σήμερα ανήκουν στα Σκόπια και άνθισε επί αιώνες ο Ελληνισμός της Πελαγονίας.

Επί πλέον στο Μοναστήρι και στην Αχρίδα, που σήμερα ονομάζονται Bitola και Οhridαντίστοιχα (οι μετονομασίες δεν αλλάζουν την ιστορική πραγματικότητα), οι ελληνικές επιγραφές στις βυζαντινές εκκλησίες με τις υπέροχες φορητές εικόνες και τις εξαίρετες τοιχογραφίες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες.
.

Τα Σκόπια δεν ανήκαν ποτέ, γεωγραφικά και ανθρωπολογικά, στην ιστορική περιοχή της Μακεδονίας, αλλά της Δαρδανίας.
Η ηθελημένη σύγχυση, που προκαλείται κατά καιρούς γύρω από το Σκοπιανό, αποδίδει στο εξωτερικό καρπούς σε βάρος της ελληνικής Μακεδονίας.
Σε τέτοιο σημείο, μάλιστα, ώστε σε ορισμένες χώρες, αλλά και σε ξένα Πανεπιστήμια και στη βιβλιογραφία, μερικές φορές ακόμη και στη διπλωματία, οι όροι “Μακεδονία” και “Μακεδόνες” να ταυτίζονται με τα Σκόπια και οι Έλληνες Μακεδόνες με τους Σλάβους!!!
 
Όσοι και να το επιθυμούν οι Σκοπιανοί, όσο και να το επιδιώκουν, όσο και να το μεθοδεύουν, όσο και αν προπαγανδίζουν, δεν σβήνεται με μια μονοκονδυλιά η ιστορία αιώνων.
Πηγή: Εφημερίδα “Political” 

1 response on Τελικά, το Μακεδονικό δεν λύθηκε!

  1. Εύγε για το κείμενο! Συμφωνώ και υπερακοντιζω! Άλλωστε την ίδια άποψη έχω αναλύσει στο βιβλίο μου “Μια επαίσχυντη συμφωνία” Πρέσπα 2018. Πολιτικά και νομικά ατοπήματα “. Και βέβαια σε δεκάδες άρθρα και ομιλίες μου !

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *