Το εργατικό κέντρο Θεσπρωτίας για την σημερινή απεργιακή συγκέντρωση

Share Button

Η Σημερινή απεργιακή συγκέντρωση που οργάνωσε το εργατικό κέντρο Θεσπρωτίας ήταν η μαζικότερη των τελευταίων χρόνων. Συμμετείχαν πλήθος συνδικάτων του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα. Επίσης συμμετείχε και ο Εμποροβιοτεχνικός Σύλλογος Ηγουμενίτσα με σχεδόν καθολικό κλείσιμο της αγοράς, καθώς και αντιπροσωπείες από τους Εμπορικούς συλλόγους Παραμυθιάς και Φιλιατών.

Χαιρετισμό στην απεργιακή συγκέντρωση απηύθυναν οι:

  • Κ. Μπακάλης  γ.γ. του Δ.Σ. των εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Φιλιατών
  • Η Σοφία Στράτου εκ μέρους των νοσοκομειακών γιατρών.
  • Ο Γιώργος Βασιλειάδης  πρόεδρος της ΕΛΜΕ
  • Ο Κ. Τσόδουλος πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. Θεσπρωτίας
  • Γ. Κυπριανός από το Δ.Σ. του  Εμποροβιοτεχνικού Συλλόγου Ηγουμενίτσα
  • Σ. Γκίκας πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσπρωτίας
  • Α. Κορμαλή από πρόεδρος του Συνδικάτου επισιτισμού
  • Ο Θ. Παπαγιάννης πρόεδρος του  Συνδικάτου Ιχθυοκαλλιεργειών
  • Σ. Υφαντής πρόεδρος  Συλλόγου ΟΤΑ

Συμμετείχαν επίσης οι:

*Σύλλογος εκπαιδευτικών φροντιστών μέσης εκπαίδευσης

*Σύλλογος ιδιοκτητών κέντρων ξένων γλωσσών

*Ένωση Λογιστών Φοροτεχνικών Ελεύθερων Επαγγελματιών Ν. Θεσπρωτίας

Η Κεντρική ομιλία έγινε από την Χρυσηίδα Γεωργίου μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας.

Στην συνέχεια ακολούθησε μαζικά και μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της κας Γεωργίου

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Εκ μέρους της διοίκησης του ΕΚΘ χαιρετίζουμε τη σημερινή μαζική απεργιακή συγκέντρωση που λαμβάνει χώρα και στο νομό μας! Χαιρετίζουμε όλους τους εργαζόμενους από όλους τους κλάδους παραγωγής και υπηρεσιών που απεργούν σήμερα, χαιρετίζουμε όλους εκείνους που για πρώτη φορά έκαναν το βήμα να απεργήσουν και να συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση! Αλλά χαιρετίζουμε και όλους εκείνους που ακόμη δεν έχουν κάνει το βήμα συμμετοχής στην οργανωμένη δράση και κινητοποίηση. Είμαστε σίγουροι ότι στις επόμενες μάχες θα είμαστε μαζί, θα παλεύουμε πλάι πλάι γιατί η ίδια η ζωή και η καθημερινότητά μας, θα βγάλει το συμπέρασμα ότι η δύναμή μας βρίσκεται στο δίκιο μας, οι ανάγκες μας διεκδικούνται μόνο μέσα από την οργάνωση και την αλληλεγγύη.

Και αυτό είναι το μήνυμα και της σημερινής απεργίας.

Και μπαίνει εύλογα το ερώτημα συνάδελφοι: γιατί απεργούμε σήμερα; Βγαίνει τίποτα από μια απεργία; Που μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων και του λαού απασχολεί. Απεργούμε λοιπόν συνάδελφοι γιατί δε δεχόμαστε τον 21ο αιώνα, να ζούμε σα να είμαστε στο Μεσαίωνα. Δε νοείται το λαϊκό νοικοκυριό να στενάζει κάτω από το βάρος της ακρίβειας, των τιμών των καυσίμων, του ηλεκτρικού ρεύματος. Δε νοείται το 2022 να υπάρχουν σπίτια χωρίς ρεύμα ή να παίζουμε την κολοκυθιά στα σπίτια ποια συσκευή θα ανάψουμε και για πόσο για να τα βγάλουμε πέρα. Είναι εγκληματικό στην εποχή μας να υπάρχουν σπίτια χωρίς ρεύμα και τροφή τη στιγμή που η παραγωγή του πλούτου γιγαντώνεται και οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν ιστορικά ρεκόρ κερδοφορίας, ιδίως όσοι δραστηριοποιούνται στην Ενέργεια, τα καύσιμα, στα τρόφιμα κ.τ.λ Χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ που αφορά και την περιοχή μας είναι το θησαύρισμα των Ελλήνων εφοπλιστών με τη ναύλωση πλοίων μεταφοράς LNG έναντι ασύλληπτων ποσών. Και αφορά και την περιοχή μας ακριβώς γιατί γίνεται λόγος για εγκατάσταση μονάδας υγροποιημένου αερίου στο Λαδοχώρι η οποία θα στολιστεί με το πολυφορεμένο επιχείρημα της ανάπτυξης και της μετατροπής της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο. Πίσω όμως από αυτό το επιχείρημα κρύβεται η περιβαλλοντική ανισορροπία και η μόλυνση που θα προκαλέσει, κρύβεται ότι θα χρυσοπληρώνουμε με χαράτσια τις ανάγκες των εφοπλιστών ενώ εμείς δε θα έχουμε να ζεσταθούμε και να κινηθούμε με τα αυτοκίνητά μας, κρύβεται ότι εύκολα μπορεί ένας τέτοιος ενεργειακός κόμβος να αποτελέσει στόχο για εμπλοκή σε επικίνδυνα πολεμικά παιχνίδια!  Για να το πούμε πιο απλά συνάδελφοι η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται έχει δύο όψεις από τη μία της ενεργειακής φτώχειας για το λαό και τους εργαζόμενους και από την άλλη των «πράσινων» υπερκερδών για τους επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας και αυτό ακριβώς είναι που υπαγορεύει την αύξηση της τιμής στα καύσιμα! Αιτία δεν είναι ο πόλεμος, ο οποίος φυσικά επιδρά σε αυτή την κατάσταση. Πόλεμος, ενεργειακή φτώχεια, ελαστικές σχέσεις εργασίας είναι όλα πλευρές αυτής της άθλιας πολιτικής υπεράσπισης των συμφερόντων των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των επιχειρηματικών ομίλων σε όλους τους κλάδους, είναι η άθλια για το λαό και την εργατική τάξη πολιτική που υπαγορεύει το σάπιο αυτό σύστημα.

Αλήθεια συνάδελφοι,εκτός από το ότι όταν γίνεται λόγος για ανάπτυξη εσκεμμένα δε λένε για ποιον είναι αυτή η ανάπτυξη, σκεφτείτε ποιοι επικαλούνται αυτό το επιχείρημα;;;;; Το επικαλούνται οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου που απαιτούν κι άλλο ζεστό χρήμα τη στιγμή που θησαυριζουν στις πλάτες μας, λες και θα μοιραστούν τα κέρδη ,που εμείς παράγουμε για αυτούς, μαζί μας. Οι ανάγκες μας και οι ανάγκες τους συνάδελφοι δε χωράνε στο ίδιο καζάνι. Το επικαλούνται όμως και οι πολιτικοί τους υπηρέτες η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ως πιστοί ακόλουθοι των επιταγών τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ που με τη λογική σου παίρνω 100 σου επιστρέφω 10 ,για την οποία μάλιστα απαιτεί και την ευγνωμοσύνη μας,  κάθε μέρα έχει το θράσος για το βαρύ χειμώνα που έρχεται να μας καλεί να προσαρμοστούμε, λέγοντάς μας πως αν δεν προσαρμοστούμε θα πεθάνουμε! Γιατί ευγνωμοσύνη και σε τι ακριβώς να προσαρμοστούμε;;;;; Να προσαρμοστούν οι υπάλληλοι των s/m στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και στο σακάτεμα του σώματος, στο ότι φορτώνουν και τακτοποιούν όλη τη μέρα εμπορεύματα και οι ίδιοι οριακά με τέτοια ακρίβεια και τέτοιους μισθούς δεν μπορούν να βάλουν στο σπίτι τους ούτε το 1/5 αυτών των προϊόντων ενώ οι μεγάλες αλυσίδες των s/m από την πανδημία και μετά αύξησαν τα κέρδη τους πάνω από 30%; Να προσαρμοστούν οι εργαζόμενοι στον επισιτισμό-τουρισμό που τόσο διαφημίζεται και στη Θεσπρωτία σε συμβάσεις εργασίας που επιβάλλουν 7 μέρες δουλειά χωρίς ρεπό, με ταυ εργατικά ατυχήματα να πηγαίνουν σύννεφο χωρίς να καταγράφονται ως τέτοια και να πηγαίνουν για δουλειά επιβαρύνοντας την απροστάτευτη από κράτος και εργοδοσία υγεία τους για να μη χάσουν το πενιχρό μεροκάματο; Να προσαρμοστούν οι ντελιβεράδες στην εντατικοποίηση της εργασίας και στη δουλειά με ποσοστά που καταλήγει σε εργατικά ατυχήματα (είχαμε και στο νομό μας κάτι αντίστοιχο πρόσφατα) τα οποία συχνά αποβαίνουν και θανατηφόρα; Και όλα αυτά τη στιγμή που οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον κλάδο του τουρισμού τρίβουν τα μάτια τους από τα κέρδη που έβγαλαν και μες στο καλοκαίρι και πανηγυρίζουν την προώθηση από την κυβέρνηση του προγράμματος προσέλκυσης πλούσιων παραθεριστών ενώ οι εργαζόμενοι του κλάδου και όλος ο λαός, την ανάγκη των διακοπών και της ανάπαυσης δεν τη βλέπουν ούτε με το κυάλι.

Στη συνέχεια του καλέσματος της κυβέρνησης για ευγνωμοσύνη και προσαρμογή, μήπως ευγνωμοσύνη πρέπει να χρωστούν οι ιχθυοκαλλιεργητές ανά την Ελλάδα αλλά κι εδώ, στους οποίους η αντιστοιχία παραγωγής είναι 36 τόνοι ανά εργαζόμενο που αμείβεται με 700 ή 800 ευρώ, την ίδια στιγμή που ο ίδιος ο όμιλος ανακοίνωσε ρεκόρ 10ετιας σε κερδοφορία και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να βάλουν ούτε ένα ψάρι στο σπίτι τους από τα τόσα που περνούν από τα χέρια τους καθημερινα; Ή μήπως χρωστούν ευγνωμοσύνη οι ΕΒΕ που δεν μπορούν να ανασάνουν από τους φόρους και τα χαράτσια που οδηγούν το ένα μετά το άλλο μαγαζί στο κλείσιμο ή στον κίνδυνο για κλείσιμο συνδυαστικά με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας την ίδια στιγμή που οι πολυεθνικές δεν ξέρουν που να τοποθετήσουν τον πλούτο που κερδίζουν και εκεί που ένα μικρομάγαζο κλείνει εμφανίζονται 10 επώνυμα.

Οι αγροτοκτηνοτρόφοι και μανταρινοπαραγωγοί σε τι ακριβώς να προσαρμοστούν; Στο παιχνίδι του υψηλού κόστους παραγωγής, της φθηνής πώλησης των προϊόντων τους στις μεσάζουσες μεγαλοεπιχειρήσεις, τα οποία καταλήγουν στον καταναλωτή πανάκριβα όταν ταυτόχρονα οι γαλακτοβιομηχανίες και οι υπόλοιπες μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου κάνουν λεία για τα κέρδη τους τον κόπο και την παραγωγή τους;

Ή μήπως οφείλουν ευγνωμοσύνη οι πυροσβέστες για τις άσκοπες μετακινήσεις τους και την ανακύκλωση προσωπικού που έπληξε και την περιοχή μας τη στιγμή που 3500 εποχικοί πυροσβέστες δε μονιμοποιούνται και χειμώνα-καλοκαίρι βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω ελλείψεων σε προσωπικό και εξοπλισμό τόσο η ζωή των ίδιων όσο και του λαού; Αλλά η βλέψη για ιδιωτικοποίηση και δημιουργία αμερικάνικου τύπου πυροσβεστικού σώματος αυτά υπαγορεύει, υποβάθμιση και υποστελέχωση. Στο ίδιο καζάνι και οι εκπαιδευτικοί, μήπως και εκείνοι χρωστούν ευγνωμοσύνη στα τεράστια κενά και ελλείψεις ή στο ηλεκτρονικό φακέλωμα με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες που υποσκάπτει κάθε συλλογική και άμεση διαδικασία για χάρη της απρόσκοπτης ιδιωτικοποίησης της παιδείας;

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά μήπως όλοι μας πρέπει να προσαρμοστούμε στην εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού, της λαϊκής περιουσίας; Όπως εδώ με το λιμάνι της Ηγουμενίτσας που ξεπουλήθηκε αφού τόσα χρόνια έχτισσν τη σταδιακή ιδιωτικοποίησή του; Για να μην πούμε για την εμπορευματοποίηση της υγείας που κάνει το νοσοκομείο του νομού μας όλο και περισσότερο να υποβαθμίζεται, με ένα αξονικό τομογράφο ο οποίος μάλλον έχει έρθει για μουσειακή χρήση ως έκθεμα και όχι για να καλύψει τις ανάγκες του λαού της περιοχής στην πρόληψη και περίθαλψη εφόσον δεν υπάρχει προσωπικό για να τον λειτουργήσει.

Ή μήπως πρέπει εκτός από το να προσαρμοστούμε να χαρούμε κιόλας για το Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, που θα κάνει το σκουπίδι χρυσάφι για την εταιρεία που το αναλαμβάνει και την τσέπη μας τρύπια γιατί μαζί με όλα τα άλλα θα φορτωθούμε και το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας ενσωματωμένο στα δημοτικά τέλη;

Στο παζάρι της αναζήτησης θυμάτων για την υπεράσπιση, με ένα άλλο μίγμα πολιτικής, των συμφερόντων των ενεργειακών ομίλων και συνολικά των μεγαλοεπιχειρηματιών έχει βγει και ο περιφερόμενος θίασος του ΣΥΡΙΖΑ χέρι χέρι με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επιδιώκοντας παράλληλα να χρησιμοποιήσουν το εργατικό κίνημα ως σκαλοπάτι για την αναζήτηση ψήφων που με βεβαιότητα από το έργο που παρήγαγαν όταν ήταν στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας οι ψήφοι που καλοπροαίρετα δόθηκαν από ένα κομμάτι του λαού μετατράπηκαν στη θηλιά του όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε άρθρα από τον κατάπτυστο αντεργατικο νόμο Χατζηδάκη και το ΠΑΣΟΚ πριν αποφασίσει ότι είναι και κίνημα αλλαγής έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του στο ΝΑΤΟ με άνοιγμα βάσεων στη χώρα που μόνο σε δεινά αποδεδειγμένα οδηγούν τους λαούς. Και φυσικά όλοι αυτοί δεν είναι μόνοι τους, έχουν και τα τσιράκια τους μέσα στο εργατικό κίνημα, με τις ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ από τη μία να καλούν στην απεργιακή μάχη και από την άλλη διεκδικούν για τους εργαζόμενους θέση στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου! Όλα αυτά που ζούμε σήμερα είναι αποτελέσματα και της αναμονής, και της εναπόθεσης των ελπίδων σε κυβερνητικές εναλλαγές, όλου αυτού που λέμε κοινωνική συναίνεση και όλοι άλλοι σε μικρότερο άλλοι σε μεγαλύτερο βαθμό έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας.

Ο θυμόσοφος λαός λέει ότι ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται! Όχι όμως από τα μαλλιά αυτού που μας πνίγει…. Γιατί περιμένοντας τις λύσεις από αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο ότι θα παγώσουν οι πολλοί για να σκάσουν οι λίγοι.

Για όλους αυτούς τους λόγους συνάδελφοι απεργούμε!

Γιατί η ίδια η πρόσφατη πείρα έδειξε πως ο,τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι, από ανάκληση απολύσεων μέχρι αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή ΣΣΕ, ήρθε από την οργανωμένη πάλη τους μέσα από τα σωματεία τους και τη σύγκρουση με την εργοδοσία, όχι τη συγκατάβαση! Και για όσους βιάστηκαν να κάνουν σχόλια περί κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων να τους υπενθυμίσουμε ότι τα τελευταία 5 χρόνια πραγματοποιήθηκαν 9 απεργιακές μάχες κάτω από την πίεση του ταξικού εργατικού κινήματος, να τους υπενθυμίσουμε τους ελπιδοφόρους αγώνες που αναπτύχθηκαν στην Cosco, τη ΛΑΡΚΟ, την e-food ,τα Λιπάσματα Καβάλας, στους Οικοδόμους κ.α όχι ως κεραυνός εν αιθρία αλλά ως αποτέλεσμα επίπονης δουλειάς και δράσης ετών των συνδικάτων και σωματείων σε αυτούς τους χώρους και να τους προβληματίσουμε για το μήπως παρερμηνεύονται την έννοια της κλιμάκωσης καταλήγουν να ρίχνουν λάσπη στους οργανωμένους ταξικούς αγώνες ως άλλοι εργατομεσίες!

Η σημερινή απεργία ως συνέχεια προηγούμενων κινητοποιήσεων και σταθμός στους αγώνες που θα ακολουθήσουν δίνει μια ηχηρή απάντηση στη γραμμή του λουφαξε μέχρι να περάσει η μπόρα ή οι αγώνες δε βγάζουν πουθενά, που τα λένε αυτοί οι ίδιοι που φροντίζουν να γίνεται χειρότερη μέρα με τη μέρα η ζωή των εργαζομένων. Δίνει απάντηση στον εκφοβισμό και την τρομοκρατία που πάνε να σπείρουν με τις συλλήψεις και το σύρσιμο στα δικαστήρια πρωτοπόρων αγωνιστών. Δίνει ηχηρή απάντηση στην κατάσταση που έχουν δημιουργήσει οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν, στη ληστεία που γίνεται αυτή την περίοδο από τα μονοπώλια της Ενέργειας εις βάρος του λαού, στον εμπαιγμό ότι όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε εξισώνοντας την κατάστασή μας με εκείνη των επιχειρηματικών ομίλων, στην τεράστια ακρίβεια και στους μισθούς πείνας, στα εξαντλητικά 12ωρα, στην απληρωσιά, στα θανατηφόρα και πολύ σοβαρά εργατικά ατυχήματα, απέναντι στην εμπορευματοποίηση κάθε αναγκαίου κοινωνικού αγαθού.

Εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη από τους νικηφόρους αγώνες των εργαζομένων σε μια σειρά κλάδους, από τις πρωτόγνωρες κινητοποιήσεις των εργαζομένων πανευρωπαϊκά, οργανωνόμαστε στα σωματεία και στους συλλόγους μας γιατί μόνο έτσι μπορούμε να δούμε προκοπή και καλούμε όλο το λαό να μη σφίξει κι άλλο το ζωνάρι!!!

Καμιά αναμονή, καμία εμπιστοσύνη στους υπεύθυνους για τα δεινά μας.

Ήρθε η ώρα ακόμη περισσότεροι εργαζόμενοι να δοκιμάσουμε τη δύναμή μας μέσα από την οργανωμένη και συντονισμένη πάλη και δράση μας γιατί η απάντηση σε αυτή τη βαρβαρότητα δεν μπορεί να περιμένει άλλο!

Καλή δύναμη στη συνέχεια των αγώνων μας.

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *