
Ένα μικρό σπουργίτι, φοβισμένο, σκαλίζει τις γλάστρες στο μπαλκόνι, ψάχνοντας για τροφή. Κάποιο σποράκι, ίσως ένα σκουλήκι. Ο αγέρας φυσάει παγωμένος και το σπουργίτι τρέμει. Πού να βρεθεί ένα χέρι στοργικό, ΄ να το ταϊσει, να το ζεστάνει! Αφιλόξενη η απεραντοσύνη της γης. Η αγκαλιά της, πολύ μικρή και παγωμένη! Και ο χειμώνας μακρύς….. Αχ, […]